Ηράκλεια Λυγκηστίς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 4:
Βρισκόταν νότια τής σύγχρονης πόλης [[Μπίτολα]] (Μοναστήρι), όπου σώζονται ερείπια και βρέθηκαν επιγραφές. Κατά τη ρωμαϊκή κυριαρχία ονομάστηκε Ηράκλεια [[Πελαγονία]]ς.<ref>[[Πολύβιος]], Ιστορία xxviii. 1</ref><ref>[[Τίτος Λίβιος]], Ab Urbe Condita (από κτίσεως κόσμου )xxxiv. 12 . xxvi. 25, xxxi.</ref>Η Λυγκηστίδα Ηράκλεια ([[Ηράκλεια Λυγκηστίς]]<ref>[[NGL Hammond|Hammond, N. G. L.]], (1972), ''A History of Macedonia'', Oxford: Oxford University Press, pg. 59</ref> - ''Πόλη του Ηρακλή στη Γη του Λύγκα'') ήταν σημαντική εγκατάσταση της [[Ελληνιστική περίοδος|ελληνιστικής περιόδου]] που διατήρησε την ύπαρξή της έως τον πρώιμο [[Μεσαίωνας|μεσαίωνα]]. Το [[475]] πυρπολήθηκε από τους [[Γότθοι|Γότθους]], ανοικοδομήθηκε όμως γρήγορα και ο [[Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος]] την αναφέρει μεταξύ των οκτώ πόλεων της επαρχίας της Μακεδονίας
==Ιστορικές αναφορές==
{{Διπλή εικόνα|right|Heraclea_Lyncestis_1.JPG|250|Η Ηράκλεια κοντά στο ναό Heraclea Lyncestis 49.JPG|250|<center>Η Ηράκλεια κοντά στο ναό - Διάζωμα θεάτρου </center>}}
Ιδρύθηκε από τον Μακεδόνα βασιλιά [[Φίλιππος Β' ο Μακεδών|Φίλιππο Β΄]] κατά τον 4<sup>ο</sup> αι. ΠΚΕ και πήρε το όνομά της από τον ημίθεο [[Ηρακλής|Ηρακλή]], καθώς ο βασιλέας πίστευε πως αντλούσε τη γενεαλογία του από το γένος των Ηρακλειδών.Η πόλη ιδρύθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. από τον βασιλέα της [[Μακεδονίας]] [[Φίλιππος Β' ο Μακεδών|Φίλιππο Β΄]] σε ανάμνηση κάποιας νίκης του εναντίον των Ιλλυριών προφανώς. Το όνομα επελέγη διότι ο Φίλιππος θεωρούσε τον εαυτό του Ηρακλείδη και επομένως απόγονο του ημιθέου Ηρακλέους. Η Ηράκλεια απέκτησε εξέχουσα σημασία κατά την επακολουθήσασα ελληνιστική περίοδο. Το 148 π.Χ. όταν οι Ρωμαίοι κατέστησαν την Μακεδονία ρωμαϊκή επαρχία, αν και κατέστρεψαν την πολιτική δύναμη της πόλεως, εντούτοις η Ηράκλεια εξακολουθούσε να ευημερεί χάρη στην [[Εγνατία Οδός|Εγνατία οδό]] που περνούσε δίπλα της. Κατά την περίοδο της ρωμαιοκρατίας η πόλη κοσμήθηκε με στοές, αμφιθέατρο και αρκετές βασιλικές. Το θέατρο ήταν ικανό να χωρέσει περίπου 3.000 άτομα.
Κατά την πρώιμη βυζαντινή περίοδο (4ος -6ος αιώνας) η Ηράκλεια προήχθη σε επισκοπικό κέντρο της Πελαγονίας, με πιο σημαντικό τον επίσκοπο ''Ευάγριο'' που αναφέρεται στα πρακτικά της Οικουμενικής Συνόδου της Σαρδικής (σημ. [[Σόφια]] της [[Βουλγαρία]]ς) το 343 μ.Χ.