Μονή Κάτω Παναγιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Kostasr69 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
<div style='text-align: left; direction: ltr; margin-left: 1em;'>
{{επιμέλεια}}
'''''Ιστορία'''''
<br />
 
'''''== Ιστορία''''' ==
Η '''Ιερά [[Μονή Γεννήσεως Θεοτόκου ή Κάτω Παναγίας]]''' (γνωστότερη ως Παναγιάς) ή της οδού της βρύσεως όπως παλιότερα αναφέρεται στις πηγές, είναι χτισμένη στους πρόποδες του λόφου [[Περάνθη]] 20 λεπτά περίπου δυτικά από την [[Άρτα]], σε ειδυλλιακή τοποθεσία δίπλα στον ποταμό [[Αραχθο]]. Iδρύθηκε το [[1250]] μχ από τον δεσπότη της Ηπείρου [[Μιχαήλ Β΄Δούκα]] και την συζυγό του, μετέπειτα Αγία, [[Θεοδώρα (]]εορτή [[11 Μαρτίου]]). Η ιδρυσή της συμπίπτει με την περίοδο που ήκμαζε το [[Δεσποτάτο της Ηπείρου]]. <br />
Το όνομα Κάτω Παναγιά, δώθηκε στη μονή για να διακρίνεται σε σχέση με την [[Παρηγορήτισσα]], η οποία είναι κτισμένη σε ψηλότερο επίπεδο απ΄αυτό της μονής. Είναι ένα από τα τρία μοναστήρια που ο Μιχαήλ έχτισε ως ένδειξη της ειλικρινούς μετανοίας του (όπως μας πληροφορεί ο βιογράφος της Αγίας Θεοδώρας [[Ιώβ μοναχός]] ιζ΄ αιων.) για τη συζυγική απιστία στη οποία περιέπεσε με μία αρτινή αρχόντισα,την Γαγγρινή, από τη οποία μάλιστα απέκτησε και δύο νόθους γιούς. Οι άλλες δύο μονές είναι της Παναγίας των [[Βλαχερνών]], στο ομώνυμο χωριό του [[δήμου Βλαχέρνας]] και του Αγίου Γεωργίου, όπου και ο σημερινός [[ναός της Αγίας Θεοδώρας]] εντός της πόλεως της Άρτας. Σε αυτή τήν τελευταία μάλιστα η Αγία Θεοδώρα έζησε ως μοναχή τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής της μέχρι και της κοιμησεώς της το [[1280]], οπότε και η μονή μετωνομάστηκε σε μονή της Αγίας Θεοδώρας. <br />
 
Η '''Ιερά [[Μονή Γεννήσεως Θεοτόκου ή Κάτω Παναγίας]]''' (γνωστότερη ως Παναγιάς) ή της οδού της βρύσεως όπως παλιότερα αναφέρεται στις πηγές, είναι χτισμένη στους πρόποδες του λόφου [[Περάνθη]], 20 λεπτά περίπου δυτικά από την [[Άρτα]], σε ειδυλλιακή τοποθεσία δίπλα στον ποταμό [[ΑραχθοΆραχθος|Άραχθο]]. Iδρύθηκε το [[1250]] μχ από τον δεσπότη της Ηπείρου [[Μιχαήλ Β΄ΔούκαΒ' Δούκας|Μιχαήλ Β΄ Δούκα]] και τηντη συζυγό του, μετέπειτα Αγία, [[Αγία Θεοδώρα (της Άρτας|Θεοδώρα]] (εορτή [[11 Μαρτίου]]). Η ιδρυσή της συμπίπτει με την περίοδο που ήκμαζε το [[Δεσποτάτο της Ηπείρου]]. <br />
'''''Το καθολικό'''
<br />
Από το αρχικό κτιριακό συγκρότημα σώζεται μόνο το [[καθολικό]], εκπληκτικής αρχιτεκτονικής σταυρεπίστεγος ναός, με κεραμικό περίτεχνο διάκοσμο και εντοιχισμένους όγκους μαρμάρου παρμένους από τα ερείπια της γειτονικής Αμβρακίας, στη δυτική εξωτερική πλευρά του οποίου υπάρχει ευδιάκριτο το μονόγραμμα του [[Μιχαήλ Δούκα]] δεσπότου της [[Ηπείρου]] κατά τα χρόνια [[1237]] - [[1270]].Ο ναός είναι αγιογραφημένος σε διάφορες περιόδους με αρχαιότερη εκείνη του διακονικού που φέρεται ως σύγχρονη της κατασκευής του, δηλαδή τα μέσα του [[13ου αιώνα]]. Όσον αφορά τα κελλιά και τά άλλα βοηθητικά κτίρια είναι μεταγενέστερα.<br />
<br />
'''Σύγχρονη ιστορία'''
 
Το όνομα Κάτω Παναγιά, δώθηκε στη μονή για να διακρίνεται σε σχέση με την [[Παρηγορήτισσα]], η οποία είναι κτισμένη σε ψηλότερο επίπεδο απ΄αυτό της μονής. Είναι ένα από τα τρία μοναστήρια που ο Μιχαήλ έχτισε ως ένδειξη της ειλικρινούς μετανοίας του (όπως μας πληροφορεί ο βιογράφος της Αγίας Θεοδώρας [[Ιώβ μοναχός]] (ιζ΄ αιων.) για τη συζυγική απιστία στηστην οποία περιέπεσε με μία αρτινή αρχόντισα, την Γαγγρινή, από τη οποία μάλιστα απέκτησε και δύο νόθους γιούς. Οι άλλες δύο μονές είναι της Παναγίας των [[Βλαχερνών]], στο ομώνυμο χωριό του [[Δήμος Βλαχέρνας|δήμου Βλαχέρνας]] και του Αγίου Γεωργίου, όπου και ο σημερινός [[ναός της Αγίας Θεοδώρας]] εντός της πόλεως της Άρτας. Σε αυτή τήν τελευταία μάλιστα η Αγία Θεοδώρα έζησε ως μοναχή τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής της μέχρι και της κοιμησεώς της το [[1280]], οπότε και η μονή μετωνομάστηκεμετονομάστηκε σε μονή της Αγίας Θεοδώρας. <br />
Μέχρι το [[1953]] η μονή ήταν ανδρώα, οπότε και μετατράπηκε σε γυναικεία όταν ήταν [[Μητροπολίτης]] Αρτης ο μετέπειτα [[Αρχιεπίσκοπος]] Αθηνών [[Σεραφείμ]] (Τίκας). Πρώτη Ηγουμένη της Μονής διετέλεσε η μακαριστή μοναχή ηπειρωτικής καταγωγής ([[Μέτσοβο]]) Γερόντισσα Αγνή Παπαδημητρίου, χάρη στη οποία η Μονή ξαναβρήκε ζωή και απέκτησε τη μορφή την οποία σήμερα βλέπουμε.Η μονή συνεχίζει και λειτουργεί ως γυναικεία με κύρια απασχόληση των μοναχών την [[υφαντουργία]].
 
'''''== Το καθολικό''' ==
 
Από το αρχικό κτιριακόκτηριακό συγκρότημα σώζεται μόνο το [[καθολικό]], εκπληκτικής αρχιτεκτονικής σταυρεπίστεγος ναός, με κεραμικό περίτεχνο διάκοσμο και εντοιχισμένους όγκους μαρμάρου παρμένους από τα ερείπια της γειτονικής Αμβρακίας, στη δυτική εξωτερική πλευρά του οποίου υπάρχει ευδιάκριτο το μονόγραμμα του [[Μιχαήλ Δούκα]], δεσπότου της [[Ηπείρου]] κατά τα χρόνια [[1237]] - [[1270]]. Ο ναός είναι αγιογραφημένος σε διάφορες περιόδους με αρχαιότερη εκείνη του διακονικού που φέρεται ως σύγχρονη της κατασκευής του, δηλαδή τα μέσα του [[13ου αιώνα]]. Όσον αφορά τα κελλιά και τάτα άλλα βοηθητικά κτίρια είναι μεταγενέστερα.<br />
 
'''== Σύγχρονη ιστορία''' ==
 
Μέχρι το [[1953]] η μονή ήταν ανδρώα, οπότε και μετατράπηκε σε γυναικεία όταν ήταν [[Μητροπολίτης]] Αρτης ο μετέπειτα [[Αρχιεπίσκοπος]] Αθηνών [[Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ|Σεραφείμ]] (Τίκας). Πρώτη Ηγουμένη της Μονής διετέλεσε η μακαριστή μοναχή ηπειρωτικής καταγωγής ([[Μέτσοβο]]) Γερόντισσα Αγνή Παπαδημητρίου, χάρη στη οποία η Μονή ξαναβρήκε ζωή και απέκτησε τη μορφή την οποία σήμερα βλέπουμε. Η μονή συνεχίζει και λειτουργεί ως γυναικεία με κύρια απασχόληση των μοναχών την [[υφαντουργία]].
 
 
Γραμμή 22 ⟶ 19 :
[[Κατηγορία:Ιερές μονές|Κ]]
[http://www.culture.gr/2/21/212/21208n/g212hn01.html]
 
 
 
</div>