Μονή Κάτω Παναγιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Ιστορία ==

 

 

Το όνομα Κάτω Παναγιά, δώθηκε στη μονή για να διακρίνεται σε σχέση με την [[Παρηγορήτισσα]], η οποία είναι κτισμένη σε ψηλότερο επίπεδο απ΄αυτό της μονής. Είναι ένα από τα τρία μοναστήρια που ο Μιχαήλ έχτισε ως ένδειξη της ειλικρινούς μετανοίας του (όπως μας πληροφορεί ο βιογράφος της Αγίας Θεοδώρας [[Ιώβ μοναχός]] (ιζ΄ αιων.) για τη συζυγική απιστία στην οποία περιέπεσε με μία αρτινή αρχόντισα, την Γαγγρινή, από τη οποία μάλιστα απέκτησε και δύο νόθους γιούς. Οι άλλες δύο μονές είναι της Παναγίας των Βλαχερνών, στο ομώνυμο χωριό του [[Δήμος Βλαχέρνας|δήμου Βλαχέρνας]] και του Αγίου Γεωργίου, όπου και ο σημερινός ναός της Αγίας Θεοδώρας εντός της πόλεως της Άρτας. Σε αυτή τήν τελευταία μάλιστα η Αγία Θεοδώρα έζησε ως μοναχή τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής της μέχρι και της κοιμησεώς της το [[1280]], οπότε και η μονή μετονομάστηκε σε μονή της Αγίας Θεοδώρας.

Μέχρι το [[1953]] η μονή ήταν ανδρώα, οπότε και μετατράπηκε σε γυναικεία όταν ήταν [[Μητροπολίτης]] Αρτης ο μετέπειτα [[Αρχιεπίσκοπος]] Αθηνών [[Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ|Σεραφείμ]] (Τίκας). Πρώτη Ηγουμένη της Μονής διετέλεσε η μακαριστή μοναχή ηπειρωτικής καταγωγής ([[Μέτσοβο]]) Γερόντισσα Αγνή Παπαδημητρίου, χάρη στη οποία η Μονή ξαναβρήκε ζωή και απέκτησε τη μορφή την οποία σήμερα βλέπουμε. Η μονή συνεχίζει και λειτουργεί ως γυναικεία με κύρια απασχόληση των μοναχών την [[υφαντουργία]].

 

 

<references />''Γεωργίου Λαδά, "Συνοπτική Ιστορία της Ιεράς Μονής Κάτω Παναγιάς"', (Αθήναι 1982),σελ.9/16.''