Η '''Λόχμη''' είναι οικισμός στα ΒΔ του [[Δήμος Γρεβενών|Δήμου Γρεβενών]] απόσταση 17χλμ. από την πόλη των [[Γρεβενά|Γρεβενών]]. Έχει πληθυσμό 47 κατοίκους.
== Ιστορία ==
Το αρχικό όνομα του χωριού ήταν Βίτσι. Από το 1918, αποτέλεσε τμήμα της κοινότητας [[Αμυγδαλιές|Αμυγδαλέων]] (πρώην Πικριβενίτσης). Την 1η Φεβρουαρίου 1927 μετονομάστηκε σε Λόχμη. Από τις 4 Δεκεμβρίου 1997 αποτελεί τμήμα του ευρύτερου "Καποδιστριακού" [[Δήμος_Γρεβενών_Δήμος Γρεβενών (πρόγραμμα_Καποδίστριαςπρόγραμμα Καποδίστριας)|Δήμου Γρεβενών]]. Αναφορές στο χωριό και τους κατοίκους του Βίτσίου (ή Βίτσας) γίνονται από το 1692 (στα αρχεία της Ιεράς Μονής Ζάβορδα). Μεταγενέστερη αναφορά του 1831 από Οθωμανική απογραφή για την Λόχμη, περιγράφει ''το "Βίτζι" να κατοικείται από 25 χριστιανικούς οίκους, ανήκει στη διοίκηση και την εκκλησία Γρεβενών, οι κάτοικοι μιλούν την ελληνική γλώσσα και το ιδιοκτησιακό καθεστώς που υπάρχει χαρακτηρίζεται «Ιδιόκτητον», δηλαδή είναι τσιφλίκι μπέη.'' Η πρώτη απογραφή μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας το 1913, αναφέρει τον οικισμό με 62 κατοίκους. Το 1928 η Λόχμη είχε 84 κατοίκους, και στην απογραφή του 1971 κατεγράφησαν 74.
== Λαογραφία ==
Ο οικισμός της Λόχμης, ήταν ξακουστός ως τσιφλίκι [[Μπέης|Μπέηδων]], αλλά και για τη μοναδική "Κούλια" της Δυτικής Μακεδονίας, που υπάρχει εκεί, ένα τριώροφο κτίριο-πύργος που έχτισαν οι Τούρκοι Μπέηδες το 1848. Σήμερα χρησιμοποιείται σαν ιδιωτική κατοικία ενώ έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο μνημείο από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Εξαιρετικό ενδιαφέρον επίσης, παρουσιάζει και η εκκλησία των Παμμέγιστων Ταξιαρχών, ανεγειρόμενη το 1848, με τις τοιχογραφίες της και την παράδοση για μια θαυματουργή εικόνα. Το ίδιο ισχύει και για τον Άγιο Νικόλαο (1742), ένα ναό με παλιές αγιογραφίες. Στον οικισμό από το 1929 μέχρι και το 1969 λειτούργησε Δημοτικό Σχολείο.
