Κασταμονίτσα Ηρακλείου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Earth2011 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ →‎Ιστορικά στοιχεία: προσθήκη πληροφοριών στην ενότητα "ιστορικά στοιχεία"
Earth2011 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ →‎Ιστορικά στοιχεία: προσθήκη πληροφοριών στην ενότητα "ιστορικά στοιχεία"
Γραμμή 47:
 
Στις 26 Απριλίου 1944, πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη η απαγωγή του στρατηγού Κράιπε που σκοπό είχε τη σύλληψη του στρατηγού Μύλλερ.
Η ομάδα απαγωγής του Στρατηγού Κράιπε αποτελούνταν από τους: Γρηγόρη Χναράκη, Πάτρικ Λη Φέρμορ και, Στάνλεϊ Μος, Στρατή Σαβιολή, Μανώλη Πατεράκη, Λεωνίδα Παπαλεωνίδα, Γιώργο Τυράκη και Νίκο Κόμη.
 
Οι ταυτότητες που είχαν οι απαγωγείς φτιάχτηκαν το 1944 στο γραφείο της Κοινότητας Κασταμονίτσας.
Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου Κασταμονίτσας μαζί με τον ''Γιώργη Ζωγραφάκη'' ή ''Ξηρούχη'' έφτιαξαν τα χαρτιά και τα σφράγισαν. ΟΣτις ίδιος7 Απριλίου 1944, ο ''Γεώργιος Ζωγραφάκης'' ή ''Ξηρούχης'' έδωσε τις πλαστές ταυτότητες, (στις 7 Απριλίου 1944), στους αντιπροσώπους των Συμμάχων, στον ''Πάτρικ Λη Φέρμορ'' και στον ''Στάνλευ Μος'', όταν η αποστολή των απαγωγέων κατέλυσε στο σπίτι του. Οι απαγωγείς φιλοξενήθηκαν στο σπίτι του ''Ζωγραφάκη'' και από εκεί μετακινήθηκαν πάνω απ’την Κασταμονίτσα, στην μάντρα του ''Σηφογιάννη''. Στην είσοδο της ερειπωμένης σήμερα μάντρας και στο ανώφλι έχει σκαλίσει ο ίδιος ο ''Πάτρικ Λη Φέρμορ'' με καλλιγραφικά γράμματα τα αρχικά του ιδιοκτήτη και το έτος 1943. (19 + 43 IΣ).
 
Για τις ταυτότητες επέλεξαν τα ονόματα νεαρών Κασταμονιτσανών δεκαεξάχρονων και δεκαεφτάχρονων. Για την ταυτότητα του '''Γιώργη Τυράκη''' διάλεξαν το όνομα και τα στοιχεία του δεκαοχτάχρονου ''Γιώργη Σαριδάκη'' (μετέπειτα αστυνομικού). Ο πατέρας του ''Σαριδάκης Μιχάλης'' ή ''Μπαλτζής'', (που συναίνεσε σ’αυτό), πήρε ενεργά μέρος στην Αντίσταση και ήταν κρεοπώλης στο επάγγελμα. Το γεγονός αφηγείται ο ίδιος ο ''Γιώργης Τυράκης'', ένας από τους απαγωγείς, στο βιβλίο του «Η απαγωγή του Στρατηγού Κράιπε», όπου και αποκαλύπτει ότι η πλαστή ταυτότητα που του είχε χορηγήσει το Συμμαχικό Στρατηγείο ανήκε σε ένα κάτοικο της Κασταμονίτσας.
 
Ήταν ένας από τους 20 Κασταμονιτσανούς που συνέλαβαν οι Γερμανοί στις 8 Ιουλίου 1943, αμέσως μετά το Β΄ σαμποτάζ του αεροδρομίου Καστελλίου, και οδηγήθηκαν στις φυλακές του Ηρακλείου. Εκεί αφού κουρεύτηκαν, ξυρίστηκαν τα μουστάκια τους, ξυλοκοπήθηκαν και βασανίστηκαν επί σαράντα ημέρες, αφέθηκαν τελικά ελεύθεροι μετά την παρέμβαση του Ταγματάρχη διοικητή του αεροδρομίου Καστελλίου ''Τροστ'' ή ''Κουτσάφτη'' (όπως ήταν γνωστός στους Καστελλιανούς).
 
Οι Γερμανοί που αναφέρει ο ''Γιώργης Τυράκης'' ότι βρισκόταν στο χωριό ήταν εκείνοι του αναρρωτηρίου της Κασταμονίτσας.
Στην Κασταμονίτσα, και στο επιταγμένο σπίτι του γιατρού ''Εμμανουήλ Μανουσάκη'', λειτουργούσε τα χρόνια 1943-1944 αναρρωτήριο με Γερμανούς σε ανάρρωση, νοσοκόμες και γιατρούς. Το αναρρωτήριο εξυπηρετούσε τις Κατοχικές δυνάμεις του αεροδρομίου Καστελλίου.