Φεουδαρχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Τροποποίηση: ta:நிலமானிய முறைமை; διακοσμητικές αλλαγές
Γραμμή 1:
Ο '''Φεουδαλισμός''' ήταν ένα κοινωνικό και οικονομικό σύστημα που μορφοποείται τελειωτικά, ως ολοκληρωμένο σύστημα, γύρω στον 11ον αιώνα<ref>Βασίλης Φίλιας, Τα κοινωνικά συστήματα: «Το φεουδαρχικό σύστημα» Κεφ. ΙΙΙ σελ.68-149, εκδ. Νέα Σύνορα, 1978</ref> που επικράτησε ιδίως στα δυτικοευρωπαϊκά κράτη που προήλθαν από τη διάλυση της Καρολίγγειας αυτοκρατορίας. Τα [[Φέουδο|φέουδα]] έχουν τις ρίζες του στην τελευταία περίοδο της [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας]] (μολονονότι πολλοί εντοπίζουν στοιχεία φεουδαλισμού στην Αίγυπτο, στην Ιαπωνία<ref> Παγκόσμια Ιστορία, τόμ. Α΄ σ..350 εκδ. Αθηνών 1990 «Η μεσαιωνική Ιαπωνία συνυφάνθηκε με τη δημιουργία μιας νέας κοινωνίας, που ανώτατος εκπρόσωπος της ήταν ο Σογκούν (στρατηγός που δαμάζει τους βαρβάρους) που διατηρούσε μια τυπική εξάρτηση από τον αυτοκράτορα και ανώτατη επίλεκτη τάξη οι Σαμουράι»</ref> κ.α.) και στις λεγόμενες βαρβαρικές επιδρομές.
 
== Ιστορία ==
Γραμμή 6:
 
Όταν, όμως, αναφερόμαστε για την μεσαιωνική φεουδαρχία, μιλάμε για το πώς μεταβλήθηκε ο δομή όλου του δυτικοευρωπαϊκού κόσμου και για την απώλεια των κεντρικών εξουσιών προς όφελος των ευγενών και των τοπικών αρχόντων. Το φεουδαρχικό σύστημα ξεκινάει από δύο βασικές συνιστώσες:
* Την αποαστικοποίηση και τον εξαγροτισμό που συνοδεύουν τη φάση της παρακμής του δυτικού ρωμαϊκού κράτους και από τό:
* Τρόπο παραγωγής και οργάνωσης που διατήρησαν οι γερμανικές φυλές που βρίσκονταν έξω από το Ρωμαϊκό κράτος. Η εξέλιξη αυτή ισοδυναμεί με ανατροπή των κατακτήσεων της εποχής του σιδήρου οι οποίες άνοιξαν το δρόμο για τη δημιουργία της πόλης-κράτους και τον εξαστισμό και μια επάνοδο σ΄ ένα καθολικό εξαγροτισμό της ζωής.<ref>Gordon Child, What happened in histoy. σ. 88, Penguin Books 1954</ref>
 
Η τροπή αυτή οφείλεται, κυρίως, λόγω της ανικανότητας των κεντρικών κυβερνήσεων να αποκρούσουν τις επιδρομές των Βίκινγκ, στις αρχές του 9ου αιώνα μ.Χ.. Πιο πολύ αποδιοργανώθηκε η [[Φραγκική Αυτοκρατορία]], η οποία άρχισε να παρακμάζει λόγω εμφυλίων πολέμων και συγκρούσεων. Συνεπώς, οι απλοί άνθρωποι κατέφευγαν στους τοπικούς άρχοντες, για την ασφάλεια και την προστασία τους, ενισχύοντας τους τοπικούς άρχοντες, που με την σειρά τους περιφρονούσαν τον πλέον ανίσχυρο βασιλιά ή αυτοκράτορα.
Γραμμή 14:
Ήδη από την αρχαιότητα υπήρχαν ισχυρές οικογένειες που κατείχαν μεγάλες εκτάσεις γης και προνόμια. Κατά την Βυζαντινή περίοδο στάλθηκαν στην Ελλάδα από τον [[Αλέξιος Α' Κομνηνός|Αλέξιο Α' Κομνηνό]] άρχοντες, επονομαζόμενοι [[κεφαλάδες]], για να διοικήσουν. Σε αυτούς δόθηκαν μεγάλες εκτάσεις γης και πολλά διοικητικά και πολιτικά προνόμια. Κατά την περίοδο της [[Φραγκοκρατία]]ς και [[Ενετοκρατία]]ς οι άρχοντες αυτοί κατάφεραν να διατηρήσουν τα παλιά τους προνόμια (γη και δουλοπάροικους) και αναγνωρίστηκαν ως ευγενείς από τους δυτικούς ανεβαίνοντας στην τάξη των ιπποτών. Την ίδια περίοδο δημιουργείται, άλλωστε, στον ελλαδικό χώρο η [[Χρυσή Βίβλος]] που περιέχει τα ονόματα και τα οικόσημα του ελληνικού αρχοντολογίου. Κατά την διάρκεια της [[Τουρκοκρατία]]ς υπήρχαν στην κεντρική Ελλάδα και [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] προύχοντες και προεστοί με μεγάλες εκτάσεις γης στην κατοχή τους, οι λεγόμενοι κοτζαμπάσηδες.
 
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές|2}}
 
== Πηγές ==
* Μ.Bloch, : «La societe feodale: la formation de dependace», παρίσι 1949
* Μ. Gbbs, Feudal Order, Λονδίνο 1949
 
[[Κατηγορία:Φεουδαλισμός|Φεουδαρχία]]
 
Γραμμή 86 ⟶ 87 :
[[su:Féodalisme]]
[[sv:Feodalism]]
[[ta:நிலமானிய முறைமை]]
[[ta:நிலக்கிழாரியம்]]
[[te:భూస్వామ్య విధానం]]
[[th:ระบบเจ้าขุนมูลนาย]]