Αναιρέσιμη λογική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 11:
:''Το Χ είναι Α''.
οδηγεί στο
:''Το Χ έχει την ιδιότητα Β''.
Γραμμή 17:
Βλέπουμε δηλαδή ότι ο υπό αναίρεση συλλογισμός είναι ίδιος ακριβώς στη μορφή με τον απαγωγικό συλλογισμό (από το γενικό στο ειδικό) με τη διαφορά ότι μία από τις προκείμενες δεν είναι αληθής ''πάντα'', αλλά είναι μόνο αληθής κατά κανόνα ή ''σχεδόν'' πάντα.
==Παράδειγμα 1==
Αναιρέσιμος συλλογισμός:
:Προκείμενη 1: Τα πουλιά πετάνε.
:Προκείμενη 2: Ο [[:en:Chilly Willy|Τσίλι Γουίλι]] είναι πουλί.
:Συμπέρασμα:Ο Τσίλι Γουίλι πετάει.
Αναίρεση:
:Προκείμενη 1: Οι [[πιγκουίνος|πιγκουίνοι]] δεν πετάνε.
:Προκείμενη 2: Ο [[:en:Chilly Willy|Τσίλι Γουίλι]] είναι πιγκουίνος.
:Συμπέρασμα:Ο Τσίλι Γουίλι δεν πετάει.
Σε αυτή την περίπτωση ο αρχικός συλλογισμός (αναιρέσιμος) είναι γενικότερος και αναιρείται από έναν ειδικότερο.
==Παράδειγμα 2==
Προκείμενη 1: ''Ένα συμβόλαιο είναι έγκυρο όταν υπάρχει υποβολή προσφοράς, αποδοχή προσφοράς και κατάρτιση σύμβασης (προφορική ή γραπτή επικοινωνία της αποδοχής).''
| |||