Συμφωνία των ποσοστών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: tr:Yüzdeler Anlaşması
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 14:
Αν η συμφωνία αυτή ήταν πράγματι αληθινή, ο Στάλιν κράτησε τον λόγο του όσο αφορά την Ελλάδα. Η Βρετανία υποστήριξε τις δυνάμεις της Ελληνικής Κυβέρνησης κατά τον [[Ελληνικός_Εμφύλιος_Πόλεμος_1946-1949|ελληνικό εμφύλιο πόλεμο]], ενώ η Σοβιετική Ένωση δεν βοήθησε καθόλου τους [[κομμουνισμός|κομμουνιστές]] του [[ΔΣΕ]].<ref>P. M. H. Bell, ''The World Since 1945: An International History'' (2001), ISBN 0340662352<!-- p. 93 in Swedish edition --></ref><ref>Χαρακτηριστική είναι η τηλεφωνική ομιλία (''Ημερολόγιο του Στάλιν'', σελ. 460) του Στάλιν στον Δημητρώφ στις 10 Ιανουαρίου 1945: "''Εγώ συμβούλευσα την Ελλάδα να μην αρχίσουν αυτόν τον αγώνα. Οι άνθρωποι του [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]] δεν έπρεπε να βγουν από την κυβέρνηση του [[Γεώργιος Παπανδρέου (πρεσβύτερος)|Παπανδρέου]]. Καταπιάστηκαν με δουλειά για την οποία δεν τους επαρκούσαν οι δυνάμεις. Φαίνεται, υπολόγιζαν ότι ο [[Κόκκινος Στρατός]] θα κατέβει ως το Αιγαίο. Εμείς αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε. Εμείς δεν μπορούμε να στείλουμε και στη Ελλάδα δικά μας στρατεύματα. Οι Έλληνες έκαναν βλακεία''", του είχε πει για τα [[Δεκεμβριανά]].</ref>
 
==Αποτίμηση της συμφωνίας==
==Πηγές και Σημειώσεις ==
Η συμφωνία επικύρωνε μια ήδη υπάρχουσα κατάσταση στη νοτιοανατολική Ευρώπη ήδη κατεχόμενη από τα Σοβιετικά στρατεύματα. Όπως επισημαίνει ο Ευάνθης Χατζηβασιλείου, επρόκειτο για μια «προσπάθεια ''συναντήληψη'' των δύο ηγετών [..] (και κατανόησης) σχετικά με τα όρια που έθετε στην ισχύ τους η εξέλιξη του πολέμου»<ref>Ευάνθης Χατζηβασιλείου, Εισαγωγή στην ιστορία του μεταπολεμικού κόσμου, εκδ. Πατάκης, Αθήνα, 2004, σελ.76</ref> Οι Άγγλοι ως ναυτική δύναμη ενδιαφέρονταν γεωστρατηγικά για την Ελλάδα ενώ αδυνατούσαν νε ελέγχξουν στρατιωτικά την Βαλκανική ενδοχώρα.
Αντίστροφα, οι Σοβιετικοί ενδιαφέρονταν πιο πολύ για τις χώρες το εσωτερικού ο έλεγχος των οποίων ήταν αναγκαίος για την δική τους ασφάλεια.
Είναι επίσης σημαντική για το μέγεθος του κυνισμού με τον οποίο αντιμετώπισαν οι δύο χώρες το ζήτημα «στο μέσον του μεγαλύτερου πολέμου για την ελευθερία στην ιστορία»<ref>όπ.π.</ref> Οι δύο πλευρές είχαν αντιληφθεί τα όρια των δυνατοτήτων τους και είχαν αυτοποεριοριστεί στην επίτευξη των στόχων του. Κι αν ακόμα δεν υφίστατο η συγκεκριμένη συμφωνία «η αγγλοσοβιετική συνεννόηση και πάλι θα υπήρχε»<ref>όπ.π.,σελ.77</ref>
 
==Πηγές==
*[[Geoffrey Roberts]], [http://www.historia.ru/2003/01/roberts.htm Beware Greek Gifts: The Churchill-Stalin «Percentages» Agreement of October 1944]
*Ευάνθης Χατζηβασιλείου, Εισαγωγή στην ιστορία του μεταπολεμικού κόσμου, εκδ. Πατάκης, Αθήνα, 2004, σελ.75-77
 
==Παραπομπές==
{{παραπομπές|2}}