Ιωάννης Κωττούνιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 7:
Ο πατέρας του Δημήτριος καταγόταν από τα [[Κύθηρα]] και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Βέροια ίσως επειδή είχε εμπορικές σχέσεις με την κεντρική και την ανατολική [[Ευρώπη]] και ήθελε να κάνει την Mακεδονική πόλη κέντρο των εμπορικών δραστηριοτήτων του.
Στις αρχές του 17ου αιώνα ο Ιωάννης Κωττούνιος, με συστατική επιστολή του πατριαρχη [[Ραφαήλ Β΄]], ταξίδεψε στη [[Γερμανία]] για τη συλλογή χρημάτων υπέρ του [[Οικουμενικό πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως]] και εκεί συνδέθηκε με το θεολόγο και φιλέλληνα [[Μαρτίνος Κρούσιος|Μαρτίνο Κρούσιο]]. Στη συνέχεια πήγε στη [[Ρώμη]] και στα τέλη του 1605 γράφτηκε στο [[Ελληνικό Γυμνάσιο Αγίου Αθανασίου|Ελληνικό Κολλέγιο του Αγίου Αθανασίου]], μολονότι ήταν σε προχωρημένη για σπουδές ηλικία, όπου σπούδασε φιλοσοφία και θεολογία και αναγορεύτηκε διδάκτορας των επιστημών αυτών το 1613. Εκεί δίδαξε ελληνική γραμματική και αρχαίους Έλληνες συγγραφείς στους νεότερους μαθητές του κολλεγίου. Κατά την περίοδο της φοίτησής του στο Κολλέγιο ασπάστηκε το ρωμαιοκαθολικισμό και έγινε μέλος της θρησκευτικής κοινότητας της Παρθένου Μαρίας. Τη διετία 1614-1615 φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της [[Πάντοβα]] υπό τον καθηγητή και νεοαριστοτελικό φιλόσοφο [[Τσέζαρε Κρεμονίνι]] και το 1615 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας και ιατρικής του ίδιου πανεπιστημίου. Από το 1616 μέχρι το 1633 διετέλεσε καθηγητής των ελληνικών και της [[φιλοσοφία|φιλοσοφίας]] στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια όπου δίδαξε τη ''Ρητορική'', την ''Ποιητική'', τα ''Πολιτικά'' και άλλα έργα του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] καθώς και την ''Πολιτεία'' του [[Πλάτων|Πλάτωνα]]. Η [[Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας|Βενετική Δημοκρατία]] του προσέφερε την πρώτη έδρα φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της [[Πάντοβα]] (έκτακτος το 1632, τακτικός καθηγητής πέντε χρόνια αργότερα)όπου δίδαξε μέχρι το θάνατό του. Στην πόλη αυτή ίδρυσε το 1653 το «Κωττουνιανό ή [[Κωττουνιανό Ελληνομουσείο|Κωττούνειο Ελληνομουσείον]]», ως παράρτημα του πανεπιστημίου, που λειτούργησε ως το 1797 και άφησε κληροδότημα με το οποίο σπούδαζαν Έλληνες περίπου για έναν αιώνα.
[[Image:Kottounios.JPG|right|thumb|right|250px|Ο Ιωάννης Κωττούνιος. Έργο του ''Giovanni Battista Coriolano'']]
Όλα τα έργα του είναι γραμμένα στη λατινική γλώσσα εκτός από το ''Ελληνικών Επιγραμμάτων βιβλία δύο Ιωάννου του Κουττουνίου, του εκ Βερροίας, ιππέως, φιλοσοφίας, ιατρικής και θεολογίας διδασκάλου και εν τω του Παταυΐου Λυκείω πρώτου φιλοσόφου'' (Πάντοβα 1653) το οποίο το αφιέρωσε στο βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο τον ΙΔ'. Με το έργο αυτό περνά στην πρώτη θέση των επιγραμματοποιών του 17ου αιώνα. Πολλά από τα επιγράμματά του αναφέρονται είτε σε ιστορικά πρόσωπα της [[Γαλλίας]], όπως ο[[Καρδινάλιος Ρισελιέ| καρδινάλιος Ρισελιέ]],ή της [[Ευρώπη|Ευρώπης]], όπως η [[Άννα της Αυστρίας|Άννα της Αυστρίας]] κ.α. Επίσης αναφέρεται σε ιστορικά συμβάντα (νίκη του βενετικού στόλου κατά του Τουρκικού ([[1649]]), περιέχουν στοιχεία από την ελληνική ιστορία και μυθολογία. Επιδίωξή του είναι να κινητοποιήσει το ενδιαφέρον των ισχυρών της [[Ευρώπης]] για τους υπόδουλους Έλληνες. Έτσι η συλλογή του εντάσσεται στις πρώτες συνθέσεις-εκκλήσεις Ελλήνων λογίων υπέρ των συμπατριωτών τους.<ref>Κ. Θ. Δημαράς, Ελληνομακεδόνες λόγιοι 15ου και 16ου αιώνα: ΄΄Ιωάννης Κωττούνιος΄΄, στο: Συλλογικό, (επιμ. Μιχαήλ Σακελλαρίου,) Μακεδονία. 4000 χρόνια Ελληνικής Ιστορίας και πολιτισμού, σειρά: ΄΄Ιστορικοί Ελληνικοί Χώροι΄΄ Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1982, σελ.398- 399</ref>.
| |||