Ιανός Λάσκαρις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Γεννήθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] το 1445 και παρέμεινε εκεί μέχρι και τα πρώτα χρόνια μετά την Άλωση. Αργότερα, και αφού πρώτα πέρασε από την [[Κρήτη]], στάλθηκε, με εντολή του [[Βησσαρίων|Βησσαρίωνα]] στη [[Βενετία]]. Με έξοδα του τελευταίου ο Λάσκαρις σπούδασε στο πανεπιστήμιο της [[Πάδοβα|Πάντοβα]] όπου δίδασκε ο [[Δημήτριος Χαλκοκονδύλης]], ο οποίος έγινε δάσκαλος και προστάτης του. Στην Πάντοβα έμεινε μέχρι το 1472 οπότε έφυγε για τη [[Φλωρεντία]]. Στην πρωτεύουσα της [[Τοσκάνη|Τοσκάνης]] δίδαξε την ελληνική [[φιλοσοφία]] και [[λογοτεχνία]] και ένας από τους σημαντικότερους μαθητές του ήταν ο [[Μάρκος Μουσούρος]], ο οποίος είχε πάει εκεί γύρω στο 1486.
Στη Φλωρεντία ο Λάσκαρις κλήθηκε να διευθύνει την περίφημη Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη. Για τον λόγο αυτό στάλθηκε από τον Λαυρέντιο τον Μεγαλοπρεπή, που παρά τις οικονομικές δυσκολίες δαπανούσε πολλά χρήματα για την αγορά χειρογράφων και την αμοιβή αντιγραφέων, στον ελλαδικό χώρο και στην Κωνσταντινούπολη για την αναζήτηση ελληνικών [[Χειρόγραφο|χειρογράφων]]. Συγχρόνως, με την αποστολή του Λάσκαρι στην Πόλη, ο Λαυρέντιος επιδίωκε να
Μετά το θάνατο του Λαυρέντιου ο Λάσκαρις, αφού παρέμεινε για λίγο διάστημα στη Φλωρεντία, ύστερα από πρόσκληση του βασιλιά [[Κάρολος Η' της Γαλλίας|Καρόλου του Η']], πήγε στο [[Παρίσι]] το 1496. Εκεί εργάστηκε ως σύμβουλος του Γάλλου βασιλιά και συνεργάστηκε με Γάλλους ουμανιστές μεταξύ των οποίων ήταν και ο Guilliaume Bide. Με την άνοδο στο θρόνο της [[Γαλλία|Γαλλίας]] του [[Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΒ΄]] ο Ιανός Λάσκαρις ανέλαβε διπλωματικές αποστολές στο [[Μιλάνο]] και στη [[Βενετία]] (1500-1509). Κατά την παραμονή του στη Βενετία έγινε μέλος της ''Νέας Ακαδημίας'' η «Αλδείου Ακαδημίας» και σχετίστηκε με πολλούς Βυζαντινούς λόγιους ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Μάρκος Μούσουρος.
Το 1513 έγινε πάπας ο [[Πάπας Λέων Ι΄|Λέων Ι΄]], ο
Τον επόμενο χρόνο επέστρεψε στο Παρίσι και προσπάθησε να πείσει τον καινούργιο βασιλιά, τον [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκο Α΄]] να ιδρύσει ελληνικό κολλέγιο (το οποίο ιδρύθηκε τελικά το 1530 από τον Guilliaume Bide). Επίσης έκανε προσπάθειες για την ίδρυση σχολής ελληνικών σπουδών στο Μιλάνο και στη Φλωρεντία. Το 1525, και αφού είχε εκλεγεί πάπας ο [[Πάπας Κλήμης Ζ΄|Κλήμης Ζ΄]], που και αυτός ανήκε στην οικογένεια των [[Μέδικοι|Μεδίκων]], ο Λάσκαρις γύρισε στην Ρώμη. Ο νέος πάπας του ανέθεσε την αποστολή να συμφιλιώσει το βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκο Α΄ και τον αυτοκράτορα της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε΄]], ύστερα από τον ατυχή για τη Γαλλία πόλεμο και την αιχμαλωσία του Γάλλου βασιλιά.
Γραμμή 16:
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έζησε στη Ρώμη όπου πέθανε σε ηλικία ενενήντα χρονών. Στον τάφο του γράφτηκε επίγραμμα που είχε συνθέσει ο ίδιος:
''Σε ξένη
Ενώ ο Guilliaume Bide είπε για τον Λάσκαρι:
| |||