Ζακ Φερρόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Ζακ Φερρόν''' (Jacques Ferron: Λούισβιλ, [[Κεμπέκ]], [[Καναδάς]], [[20 Ιανουαρίου]] [[1921]] – Λονγκέιγ, [[Κεμπέκ]], [[Καναδάς]], [[22 Απριλίου]] [[1985]]) ήταν [[Καναδάς|γαλλοκαναδός]] [[λογοτεχνία|πεζογράφος]] και [[θέατρο|θεατρικός συγγραφέας]]. Το έργο του είναι μοναδικό στο ύφος του και συνδυάζει την δηκτική παρατήρηση με την πικρή
==Τα πρώτα χρόνια==
Ο Φερρόν γεννήθηκε στο Λούισβιλ, ένα χωριό κοντά στην πόλη Τρεις Ποταμοί (Trois Rivières), 150 χλμ. ανατολικά από το [[Μόντρεαλ]]. Σε ηλικία δέκα ετών έχασε την μητέρα του και δύο χρόνια κατόπιν ο πατέρας του τον έστειλε οικότροφο σε κολέγιο του [[Μόντρεαλ]], όπου είχε για συμμαθητές πολλούς μετέπειτα γνωστούς διανοουμένους και πολιτικούς του [[Κεμπέκ]]. Από το [[1941]] έως το [[1945]] σπούδασε [[Ιατρική]] στο Πανεπιστήμιο Λαβάλ, στην [[Πόλη του Κεμπέκ]]. Το [[1943]], νυμφεύθηκε
==Πολιτική & Οικογενειακή ζωή==
Το [[1946]] απολύθηκε από τον Στρατό για να αρχίσει την σταδιοδρομία του ως οικογενειακός γιατρός, αρχικά στην ύπαιθρο του [[Κεμπέκ]], και κατόπιν στο [[Μόντρεαλ]]. Το [[1952]],
==Τα έργα του==
Στα Γράμματα εμφανίστηκε το [[1949]], με το θεατρικό έργο ''Ο δράκος'' (''L'Ogre'') και δύο χρόνια αργότερα άρχισε να γράφει τακτικά στην επιθεώρηση ''Information médicale et paramédicale'', μία συνεργασία που έμελε να κρατήσει τριάντα χρόνια. Ακολούθησαν τα θεατρικά έργα: ''Η γενειάδα του Φρανσουά Ερτέλ'' (''La barbe de François Hertel'', [[1953]];), ''Η Ντοντύ'' ή ''Βραβείο της Ευτυχίας'' (''La Dodu'' ou ''Prix du bohneur'', [[1956]]), ''Η θεία Ελίζ'' ή ''Βραβείο της Αγάπης'' (''Tante Élise'' ou ''Prix de l'amour'', [[1956]], κ.ά. Το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο ''Ιστορίες μιας αβέβαιης χώρας'' (''Contes d'un pays incertain'') κυκλοφόρησε το [[1962]]. Συνολικά έγραψε δεκαέξι μυθιστορήματα, νουβέλες και συλλογές διηγημάτων, μεταξύ των οποίων ''Παπά Μπος'' (''Papa Boss'', [[1966]]), ''Ο ουρανός του Κεμπέκ'' (''Le ciel du Québec'', [[1969]]), ''Η αγριοκερασιά'' (''L'Amélanchier'', [[1970]]), ''Ο Άγιος Ηλίας'' (''Le Saint-Élias'', [[1972]]), κ.λπ. Με το έργο του και την πολιτική του στάση, συμμετείχε στην «Ήσυχη Επανάσταση», την κοινωνική μεταμόρφωση του [[Κεμπέκ]], που από κοινωνία οπισθοδρομική ελεγχόμενη από την [[Καθολική Εκκλησία]] και την ανώτερη [[αγγλική γλώσσα|αγγλόφωνη]] τάξη, εξελίχθηκε σε κοινωνία εθνική, αλλά και ταυτοχρόνως καταναλωτική και αποκομμένη από τις ρίζες της. Για το συγγραφικό του έργο, τιμήθηκε με το Βραβείο του Κυβερνήτη του [[Καναδάς|Καναδά]] ([[1964]]) και με πολλά άλλα βραβεία.
| |||