Η ελληνική απογραφή του 1961 ήταν η εικοστή πέμπτη επίσημη απογραφή του ελληνικού κράτους. Διενεργήθηκε στις 19 Μαρτίου 1961 και περιελάμβανε ερωτήσεις για το φύλο την ηλικία και την επαγγελματική κατάσταση. Ο πραγματικός πληθυσμός ανήλθε σε 8.388.553 άτομα, αριθμός που παρουσίασε αύξηση σε σχέση με την προηγούμενη απογραφή κατά 755.752 άτομα. Η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν 63,6 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Στην απογραφή αυτή εισήχθησαν κάποιες καινοτομίες, όπως η πιλοτική απογραφή που προηγήθηκε, η δειγματοληπτική επεξεργασία των δεδομένων που συλλέχθησαν μετά τη διεξαγωγή της (δείγμα 2%) καθώς και η δειγματοληπτική έρευνα που έγινε δύο ημέρες μετά για να εξακριβωθούν σφάλματα. Ο αστικός πληθυσμός αντιπροσωπεύει το 43,3% του συνολικού πληθυσμού, ενώ ο ημιαστικός και ο αγροτικός το 12,9% και 43,8% αντίστοιχα.
Στη Στερεά Ελλάδα, η περιφέρεια πρωτευούσης περιλαμβάνει το πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας, δηλαδή όλους τους δήμους Αθηνών-Πειραιώς και οριοθετείται από τον Σαρωνικό κόλπο και τα βουνά της Πάρνηθας, του Υμηττού και της Πεντέλης που ορίζουν το λεκανοπέδιο Αττικής.