Λέχοβο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 40:
Για την προσφορά του χωριού, χαρακτηριστικά γράφει ο Καραβίτης : «Σε κανένα χωριό της Μακεδονίας δεν εχύθη τόσο αίμα αντάρτικο, εκτός του Λεχοβίτικο, όσον εις το Λέχοβο». Στα χρόνια του [[Μακεδονικός αγώνας|μακεδονικού αγώνα]] το Λέχοβο υπήρξε προπύργιο του [[Έλληνες|ελληνισμού]]. Αποτέλεσε το καταφύγιο και το ορμητήριο των [[Μακεδονομάχοι|μακεδονομάχων]] που έδρασαν στη [[Δυτική Μακεδονία]]. Εδώ έδρασαν πολλοί γνωστοί οπλαρχηγοί, όπως ο [[Παύλος Μελάς]], ο [[Γεώργιος Κατεχάκης]] («καπετάν-Ρούβας»), ο Γεώργιος Δικώνυμος-Μακρής, ο [[Γεώργιος Σεϊμένης]], κ.ά. Με έδρα το Λέχοβο έδρασε μεγάλο σώμα Κρητικών από την [[Ανώπολη Χανίων|Ανώπολη]] [[Σφακιά|Σφακίων]]. Πολλοί από αυτούς μνημονεύουν το Λέχοβο στα απομνημονεύματά τους και αναφέρουν τις ''"κρυψάνες"'' του, τα καταφύγια, που βοήθησαν στην υπόθεση του αγώνα.
 
Από τους μακεδονομάχους που έδρασαν εδώ, το πρώτο θύμα του Μακεδονικού Αγώνα ήταν ο Γεώργιος Σεϊμένης από την Ανώπολη Σφακιών, ο οποίος τραυματίστηκε στο ''[[Τρίγωνο Φλώρινας|Όστιμο (Τρίγωνο)]]'', συνελήφθη από τους [[Βουλγαρία|Βουλγάρους]], βασανίστηκε και εκτελέστηκε κατόπιν προδοσίας στις 23/24 Ιουλίου του 1903. Επίσης στο χωριό σκοτώθηκε ο καπετάν Λιάπης και 7 αντάρτες στις 5 Νοεμβρίου 1905 σε μάχη με τον τουρκικό στρατό στη θέση της Αγίας Τριάδας. Σημαντικός Λεχοβίτης [[Μακεδονικός αγώνας#Μακεδονομάχοι|μακεδονομάχος]] οπλαρχηγός ήταν ο [[Ζήσης Δημουλιός]].καπεταν ζησης
 
Στο Εθνικό Λαογραφικό Μουσείο Λεχόβου εκτίθενται πολλά ιστορικά αντικείμενα από την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα, όπως στολές, όπλα, προσωπικά αντικείμενα, εικόνες και φωτογραφίες αγωνιστών κλπ. Προς τιμήν των νεκρών μακεδονομάχων του Λεχόβου έχει ανεγερθεί ειδικό ηρώο στον περίβολο του ναού του Αγίου Μηνά.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Λέχοβο"