Εκλογικός νόμος 1907/1990: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι εκλογές της [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2004|7ης Μαρτίου 2004]], που ανέδειξαν νικητή τον [[Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής|Καραμανλή]], διεξήχθησαν με το εκλογικό σύστημα της [[Ενισχυμένη αναλογική|ενισχυμένης αναλογικής]] που ψήφισε η [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990|κυβέρνηση]] [[Κωνσταντίνος Μητσοτάκης|Μητσοτάκη]] λίγο μετά την άνοδό της στην εξουσία με το νόμο 1907/1990. Με το ίδιο σύστημα διεξήχθησαν και οιη [[Ελληνικέςαναπληρωματική βουλευτικέςεκλογή εκλογέςστη 1993|εκλογέςΒ΄ τουεκλογική περιφέρεια 1993]]Αθηνών το 1992, οι [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 19961993|εκλογές του 19961993]], οι [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 20001996|εκλογές του 20001996]] και οι [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 20042000|εκλογές του 20042000]].

Σύμφωνα με τον νομοθέτη, στόχος της εφαρμογής αυτού του εκλογικού νόμου είναι η ανάδειξη ισχυρής και αυτοδύναμης κυβέρνησης, με τηντη λογική ότι το πρώτο κόμμα μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ακόμα και αν έχει διαφορά από το δεύτερο κόμμα μικρότερη του 1%.

**Η Α'Α΄ Κατανομήκατανομή γίνεται με τη ρήτρα του "+1"

**Η Β'Β΄ Κατανομήκατανομή με τη χρησιμοποίηση του συνόλου των έγκυρων ψηφοδελτίων και των 13 από τις Μείζονες Περιφέρειες και

**Η Γ'Γ΄ Κατανομήκατανομή που έχει δύο φάσεις και ευνοεί σημαντικά το κόμμα που πλειοψήφησε.

Η λεγόμενη «[[εξομάλυνση]]» της αντιστοιχίας ψήφων και εδρών αποτελεί μοναδική καινοτομία του εκλογικού μας συστήματος. Η ρύθμιση αυτή εξασφαλίζει στα κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή΄τοΒουλή το 70% των εδρών που θα ελάμβαναν ανάλογα με τις ψήφους που έλαβαν.