Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η χαρακτηριστική μύτη-κορυφή του κτηρίου σε ρυθμό [[αρΑρ ντεκόΝτεκό]] σχεδιάσθηκε αρχικά ως ιστός για την πρόσδεση [[αερόπλοιο|πηδαλιοχούμενων αεροστάτων]] («ζέπελιν»). Ο 102ος όροφος ήταν αρχικώς αεραποβάθρα. Ιδιαίτερος ανελκυστήρας, που θα εκινείτο ανάμεσα στον 86ο και τον 102ο όροφο, θα μετέφερε τους επιβάτες μετά το τσεκ-ιν στον 86ο. Ωστόσο, η ιδέα αποδείχθηκε επικίνδυνη μετά από λίγες προσπάθειες με αερόπλοια, εξαιτίας των ισχυρών ανοδικών ρευμάτων αέρα που προκαλούσε το ίδιο το μέγεθος του κτηρίου. Η κεραία του ραδιοτηλεοπτικού πομπού προστέθηκε το 1952.