Εξαΰλωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Τροποποίηση: ca:Anihilació |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
'''Εξαΰλωση''' ετυμολογικά σημαίνει απλά η εξαφάνιση υλικού σώματος<ref>Dictionary Definition (2006) Dictionary.com.</ref> (ύλη → τίποτε), το αντίθετο της [[υλοποίηση|υλοποίησης]] (= τίποτε → ύλη).
Στη [[φυσική]], η λέξη (ως ορολογία) χρησιμοποιείται για να ονομάσει το φαινόμενο της σύγκρουσης ενός υποατομικού σωματιδίου [[ύλη|ύλης]] μάζας m και ενός αντίστοιχου [[αντιύλη|αντιύλης]] (επίσης μάζας m)<ref>Nuclear Science Division ---- Lawrence Berkeley National Laboratory. "Antimatter". http://www.lbl.gov/abc/Antimatter.html. Retrieved 09-03-2008.</ref>. Αφού η [[ενέργεια]] και η [[ορμή]] πρέπει να διατηρηθούν, τα σωματίδια στην πραγματικότητα δεν μπορούν να μετατραπούν στο τίποτε, αλλά να σχηματίσουν νέα σωματίδια. Τα [[αντισωματίδιο|αντισωματίδια]] (δηλαδή σωματίδια [[αντιύλη|αντιύλης]]) έχουν ακριβώς τους αντίθετους [[κβαντικοί αριθμοί|κβαντικούς αριθμούς]] από τα (αντίστοιχά τους) σωματίδια (ύλης). Άρα το άθροισμα των αντίστοιχων κβαντικών αριθμών ενός ζεύγους (σωματιδίου - αντίστοιχου αντισωματιδίου) είναι μηδέν (0). Όμως, κάθε σύνολο σωματιδίων μπορεί επίσης να δώσει συνολικό άθροισμα των κβαντικών αριθμών μηδέν (0),
Στην πράξη, κατά τη διάρκεια χαμηλής ενέργειας εξαΰλωσης παρατηρείται η αναμενόμενη από τη θεωρία έκλυση [[φωτόνιο|φωτονίων]] μόνο, αλλά κατά τη διάρκεια υψηλής ενέργειας εξαΰλωσης παρατηρείται επιπλέον η παραγωγή μιας μεγάλης ποικιλίας «εξωτικών» (δηλαδή εντελώς ασυνήθιστων) βαρέων σωματιδίων.
Γραμμή 11:
[[Αρχείο:Annihilation.png|400px|thumb|center|Φυσική συνέπεια της [[ραδιενέργεια|β+ ραδιενεργούς διάσπασης]] είναι η εξαΰλωση [[ηλεκτρόνιο|ηλεκτρονίόυ]] - [[ποζιτρόνιο|ποζιτρονίου]].]]
Η εξαΰλωση [[ηλεκτρόνιο|ηλεκτρονίου]] - [[ποζιτρόνιο|ποζιτρονίου]] συμβαίνει όταν ένα ηλεκτρόνιο (e<sup>-</sup>) και ένα ποζιτρόνιο (e<sup>+</sup>, δηλαδή αντίστοιχο αντισωματίδιο του ηλεκτρονίου) συγκρούονται. Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης είναι (συνήθως) η μετατροπή των δυο
# [[Αρχή διατήρησης του ηλεκτρικού φορτίου]]: Το [[άλγεβρα|αλγεβρικό]] άθροισμα των [[ηλεκτρικό φορτίο|ηλεκτρικών φορτίων]] πριν και μετά το [[φαινόμενο]] πρέπει να είναι το ίδιο, δηλαδή μηδέν (0).
# [[Αρχή διατήρησης της γραμμικής ορμής]]: Αυτή η αρχή απαγορεύει η δημιουργία ενός (μόνο) [[φωτόνιο|φωτονίου]] [[γ (ακτινοβολία)|ακτινοβολίας γ]]. Ωστόσο, η [[Θεωρία Κβαντικού Πεδίου]] το επιτρέπει.
# [[Αρχή
* Ωστόσο, όταν συγκρούονται τα δυο ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια μπορεί και να μη συμβεί το φαινόμενο της εξαΰλωσης, αλλά το φαινόμενο της (απλής) [[ελαστική κρούση|ελαστικής κρούσης]].
Γραμμή 24:
=== Εξαΰλωση υψηλής ενέργειας ===
Αν το [[ηλεκτρόνιο]] ή
Σε ενέργειες κοντά ή πάνω από (την ισοδύναμη με τη) [[μάζα]] των φορέων της [[ασθενής δύνσμη|ασθενούς δύνσμης]], των W και Z [[μποζόνια|μποζονίων]], το μέτρο της ασθενούς δύναμης γίνεται συγκρίσιμο με αυτό της [[ηλεκτρομαγνητική δύναμη|ηλεκτρομαγνητικής δύναμης]]<ref>David Griffiths, "Introduction to Elementary Particles", ISBN 0-471-60386-4.</ref>. Αυτό σημαίνει ότι γίνεται ευκολότερο έτσι να παραχθούν σωματίδια όπως τα [[νετρίνο|νετρίνα]] που σλληλοεπιδρούν αδύναμα (με τα άλλα).
Γραμμή 32:
=== Πρακτικές χρήσεις ===
Το φαινόμενο της εξαΰλωσης ηλεκτρονίου - ποζιτρονίου αποτελεί τη βάση της [[εικόνα PET|εικόνας PET]] και της [[ποζιτρονική φσσματοσκοπία
== Αναφορές και σημειώσεις ==
| |||