Εξαΰλωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην περίπτωση που τα δυο σωματίδια ([[ηλεκτρόνιο]] και [[ποζιτρόνιο]]) εξαϋλώνονται με (σχετικά) χαμηλό άθροισμα [[κινητική ενέργεια|κινητικών ενεργειών]], είναι πολύ περιορισμένο το [[σύνολο]] των [[πιθανότητα|πιθανοτήτων]] της τελικής κατάστασης (μετά τη σύγκρουση). Το πιο πιθανό ενδεχόμενο είναι η δημιουργία δύο (2) ή περισσοτέρων [[φωτόνιο|φωτονίων]] [[γ (ακτινοβολία)|ακτινοβολίας γ]]. Η [[Αρχή διατήρησης της ενέργειας|διατήρηση της ενέργειας]] και της [[Αρχή διατήρησης της γραμμικής ορμής|γραμμικής ορμής]] απαγορεύει την παραγωγή μόνο ενός φωτονίου (μια εξαίρεση σ' αυτόν τον κανόνα μπορεί να συμβεί για ισχυρά δεσμευμένα [[άτομο|ατομικά]] [[ηλεκτρόνιο|ηλεκτρόνια]]<ref>[http://prola.aps.org/abstract/PR/v124/i6/p1851_1 Phys. Rev. 124, 1851 (1961): Single-Quantum Annihilation of Positrons<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref>). Στην περισσότερο συνηθισμένη περίπτωση, δημιουργούνται δύο (2) φωτόνια, που το καθένα διαθέτει ενέργεια ίση με την ενέργεια στην οποία αντιστοιχεί η μάζα ενός ηλεκτρονίου ή ποζιτρονίου (δηλαδή 511 [[keV]]<ref>William B. Atwood, Peter F. Michelson and Steven Ritz (2008). "Una Ventana Abierta a los Confines del Universo". Investigación y Ciencia 377: 24–31(Spanish).</ref>. Επειδή το σύστημα είχε πριν τη σύγκρουση ([[άλγεβρα|αλγεβρικά]]) [[γραμμική ορμή]] μηδέν (0), τα δυο ισοδύναμα φωτόνια ακτινοβολίας γ εκπέμπονται προς δύο (2) αντίθετες κατευθύνσεις. Επίσης, αρκετά συνηθισμένη είναι η περίπτωση της παραγωγής τριών (3) φωτονίων ακτινοβολίας γ, για τον υπολογισμό της κατεύθυνσης εκπομπής των οποίων πρέπει να ληφθεί υπόψη και η [[αρχή διατήρησης της γωνιακής ορμής]]<ref>David Griffiths, "Introduction to Elementary Particles", ISBN 0-471-60386-4.</ref>. Ακόμη, είναι δυνατή η παραγωγή ακόμη μεγαλύτερου (>3) φωτονίων ακτινοβολίας γ, αλλά με την πρόβλεψη παραγωγής κάθε επιπλέον φωτονίου μειώνεται η πιθανότητα του ενδεχομένου, επειδή οι πιο πολύπλοκες διεργασίες που απαιτούν έχουν μικρότερα [[κβαντομηχανική|κβαντομηχανικά]] πλάτη (ταλάντωσης [[υλοκύματα|υλοκυμάτων]]). Το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για άλλα σωματίδια με αντίστοιχα μικρή [[μάζα]], αρκεί να μοιράζονται μια τουλάχιστον θεμελιώδη αλληλεπίδραση με τα ηλεκτρόνια και να μην παραβιάζουν τις παραπάνω αρχές διατήρησης. Ωστόσο, κανένα άλλο τέτοιο σωματίδιο δεν είναι ακόμη γνωστό ότι υπάρχει.