Εξαΰλωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Electron-positron-annihilation.svg|thumb|right|200px|Ένα [[διάγραμμα Feynman]] εξαΰλωσης [[ποζιτρόνιο|ποζιτρονίου]] - [[ηλεκτρόνιο|ηλεκτρονίου]] σε [[φωτόνιο]] που [[υλοποίηση|(επαν)υλοποιείται]] ξανά σε [[ποζιτρόνιο]] και [[ηλεκτρόνιο]].]]
[[Αρχείο:Kkbar_had.svg|Ένα παράδειγμα απεικόνισης ζεύγους [[πιόνιο|πιονίων]] που
'''Εξαΰλωση''' ετυμολογικά σημαίνει απλά η εξαφάνιση υλικού σώματος<ref>Dictionary Definition (2006) Dictionary.com.</ref> (ύλη → τίποτε), το αντίθετο της [[υλοποίηση|υλοποίησης]] (= τίποτε → ύλη).
Στη [[φυσική]], η λέξη (ως ορολογία) χρησιμοποιείται για να ονομάσει το φαινόμενο της σύγκρουσης ενός υποατομικού σωματιδίου [[ύλη|ύλης]] μάζας m και ενός αντίστοιχου [[αντιύλη|αντιύλης]] (επίσης μάζας m)<ref>Nuclear Science Division ---- Lawrence Berkeley National Laboratory. "Antimatter". http://www.lbl.gov/abc/Antimatter.html. Retrieved 09-03-2008.</ref>. Αφού η [[ενέργεια]] και η [[ορμή]] πρέπει να διατηρηθούν, τα σωματίδια στην πραγματικότητα δεν μπορούν να μετατραπούν στο τίποτε, αλλά να σχηματίσουν νέα σωματίδια. Τα [[αντισωματίδιο|αντισωματίδια]] (δηλαδή σωματίδια [[αντιύλη|αντιύλης]]) έχουν ακριβώς τους αντίθετους [[κβαντικοί αριθμοί|κβαντικούς αριθμούς]] από τα (αντίστοιχά τους) σωματίδια (ύλης). Άρα το άθροισμα των αντίστοιχων κβαντικών αριθμών ενός ζεύγους (σωματιδίου - αντίστοιχου αντισωματιδίου) είναι μηδέν (0). Όμως, κάθε σύνολο σωματιδίων μπορεί επίσης να δώσει συνολικό άθροισμα των κβαντικών αριθμών μηδέν (0), εφόσον ισχύουν (οι αρχές) διατήρησης της [[
Στην πράξη, κατά τη διάρκεια χαμηλής ενέργειας εξαΰλωσης παρατηρείται η αναμενόμενη από τη θεωρία έκλυση [[φωτόνιο|φωτονίων]] μόνο, αλλά κατά τη διάρκεια υψηλής ενέργειας εξαΰλωσης παρατηρείται επιπλέον η παραγωγή μιας μεγάλης ποικιλίας «εξωτικών» (δηλαδή εντελώς ασυνήθιστων) βαρέων σωματιδίων.
| |||