Νότιες σλαβικές γλώσσες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Ταξινόμηση: νέα ενότητα παλαιοσλαβική- Σλαυωνική
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
 
==Ταξινόμηση==
Απαρτίζουν το [[Νοτιοσλαβικό διαλεκτικό συνεχές]]{{ασαφές}}.
*[[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες]]
**[[Βάλτο-Σλαβικές γλώσσες]]
Γραμμή 19:
{{Κύριο|Παλαιοσλαβική-Σλαβωνική γλώσσα}}
Η πρώτη γραπτή Νοτιοσλαβική γλώσσα ήταν η Παλαιά Εκκλησιαστική Σλαβονική του 9ο αιώνα. Διατηρήθηκε ως [[λειτουργική γλώσσα]] σε κάποιες από τις Νοτιοσλαβικές Ορθόδοξες εκκλησίες.
 
Στη νότια σλαβική ομάδα και ιδιαίτερα στη βουλγαρική και στη εθνικά μακεδονική ανήκει ακόμα αυτή που αναφέρεται ως παλαιοσλαβική, αλλιώς, αρχαία βουλγαρική, σλαβωνική<ref>Κωνσταντίνος Τσιώπρος, Αναμνήσεις (Μελένοικο- Θεσσαλονίκη) σ. 40 «Η μετάστασις των σλαυοφώνων της περιφερείας [[Μελένικο| Μελενοίκου]] είς το σχίσμα και η εισαγωγή της σλαυωνικής γλώσσης εις τας εκκλησίας δεν συνετελέσθη άμα τη ιδρύσει της [[Βουλγαρική εξαρχίαΕξαρχία|βουλγαρικής εξαρχίας]] (1872)» ΙΜΧΑ 1992, GR ISS: 0073-862X</ref> ή εκκλησιαστική σλαβική που είναι και η γλώσσα στην οποία έγινε η σλαβική μετάφραση της ''βίβλου'' από τον [[Κύριλλος και Μεθόδιος|Κύριλλο και Μεθόδιο]], τον 19ο αι. Η παλαιοσλαβική, ως γλώσσα της θρησκείας και της παιδείας, επηρέασε πολύ τη γραπτή γλώσσα των ορθοδόξων Σλάβων, ιδίως τη ρωσική. Οι Κροάτες, Σλοβένοι, Μαυροβούνιοι, Βόσνιοι και Ερζεγοβίνιοι όμως δεν ακολουθούν ως νοτιοσλάβοι ούτε το κυρριλικό αλφάβητο ούτε την παλαιοσλαβική.
 
 
Γραμμή 28 ⟶ 29 :
*[[Γεώργιος Μπαμπινιώτης]], Η Γλώσσα της Μακεδονίας «Η αρχαία Μεκεδονική και η ψευδώνυμη γλώσσα των Σκοπίων», εκδόσεις Ολκός, 1992 ISBN 960-7169-11-5
==Σημειώσεις==
*{{Cnote|α|Εκτός από τη σερβική γίνεται χρήση της αλβανικής (από την συμπαγή εθνική μειονότητα των Αλβανών του [[ΚοσυφοπέδιοΚόσσοβο|ΚοσυφοπεδίουΚοσσυφοπεδίου]]), καθώς και της ουγγρικής γλώσσας (από την επίσης συμπαγή εθνική μειονότητα της [[Βοϊβοντίνα|Βοϊβοντίνας]]<ref> Παγκόσμια Γεωγραφία, σ. 69, τομ. Β΄Εκδοτική Αθηνών,, 1993 ISBN 960-213-287-6</ref>.}}
 
*{{Cnote|β|H Μακεδονία ως γεωγραφική και διοικητική περιφέρεια από το [[146 π.Χ.]] μετά την κατάλυση από τους [[Ρωμαίοι|Ρωμαίουs]] της [[Αχαϊκή Συμπολιτεία| Αχαϊκής Συμπολιτείας]] έπαυσε ν΄ αποτελεί ελληνιστικό βασίλειο, όπως π.χ.το Θηβαϊκόν, το Αιτωλο-καρνανικόν κ.α και αποτέλεσε κατά τους [[Βυζάντιο|βυζαντινούς χρόνους]] ''Θέμα'' και κατά την διάρκεια της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής αυτοκρατορίας]] γεωγραφική διοικητική κτήση και ποτέ ξεχωριστό κράτος.}}