Βοκάκιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Τζιοβάνι ΜποκάκιοΜποκάτσο''' (Giovanni Boccaccio), γνωστός με το εξελληνισμένο '''Βοκάκιος''' ([[16 Ιουνίου]] [[1313]] – [[21 Δεκεμβρίου]] [[1375]]), ήταν [[Ιταλοί|Ιταλός]] ποιητής και συγγραφέας, ο μεγαλύτερος από τους μαθητές του φημισμένου [[Πετράρχης|Πετράρχη]]. Θεωρείται σημαντικός [[Αναγεννησιακός ουμανισμός|Ανθρωπιστής]] της [[Αναγέννηση|Αναγέννησης]] και υπήρξε συγγραφέας ενός αξιοσημείωτου αριθμού έργων, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνεται το ''Δεκαήμερον'' και το ''Περί Διασήμων Γυναικών''. Οι χαρακτήρες του Βοκάκιου διακρίνονται για τον [[Ρεαλισμός|ρεαλισμό]], την έμπνευση, την εξυπνάδα και την προσγείωσή τους στην πραγματικότητα της εποχής τους (αντίθετα με χαρακτήρες συγχρόνων του συγγραφέων, που συνδέονταν περισσότερο με τις [[Μεσαίωνας|μεσαιωνικές]] αξίες της Ιπποσύνης, της Ευσέβειας και της Ταπεινότητας).

Ο Βοκάκιος γεννήθηκε πιθανότατα στην [[Φλωρεντία]] και ήταν νόθος γιος του Boccaccio di Chellino, πλούσιου έμπορου, και μιας άγνωστης κοπέλας ταπεινής καταγωγής. Ο πατέρας του τον αναγνώρισε ως γιο του και τον πήρε το [[1327]] στην [[Νάπολη]], όπου ασχολείτο με το εμπόριο. Ο Βοκάκιος, όμως, που δε συμπάθησε το εμπόριο και τις αναγκαστικές σπουδές στο Εκκλησιαστικό Δίκαιο, από το [[1334]] ξεκίνησε να δημοσιεύει έργα του. Σε μια οικονομική κρίση το [[1340]], αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Φλωρεντία, όπου το [[1350]] γνώρισε τον [[Πετράρχης|Πετράρχη]], και τελείωσε το γνωστότερο έργο του το ''Δεκαήμερο''. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του ακολουθώντας τις μετακινήσεις του Πετράρχη, με ανθρωπιστικές μελέτες και συγγραφόνταςσυγγράφοντας. Πέθανε μετά από μακροχρόνια αρρώστια ένα χρόνο μετά τον Πετράρχη, το [[1375]].

* ''Caccia di Diana'' (Το κυνήγι της Άρτεμης, 1334-37)

* ''De mulieribus claris'' (Περί διασήμων γυναικών, 1361, αλλεπάλληλες εκδόσεις έως το 1375)

* ''Esposizioni sopra la Comedia di Dante'' (Γνώμες για την [Θεία] Κωμωδία του Δάντη, 1373-74)

* ''Rime'' (ΡίμαιΡίμες) (ολοκληρώθηκε το 1374)