|
Παλαιότερα το χωριό και η περιοχή του μαστιζόταν από τις επιδρομές των ακριδών. Τούτο μαρτυρείται και από το γεγονός ότι στο χωριό είχε σταλεί μια από τις δεκάδες εικόνες του αγίου Τρύφωνος που είχαν ζωγραφιστεί κατά κ 1820-21 κατόπιν εντολής του τότε αρχι- επισκόπου Κύπρου, του εθνομάρτυρο Κυπριανού (ο άγιος Τρύφων, προστάτης της γεωργίας, εθεωρείτο πολέμιος των ακριδών).<br /> <ref name="Ιστορία του Παλιομετόχου"> [http://bpaliometschool.blogspot.gr/search/label/%CE%97%20%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%AC%20%CE%BC%CE%B1%CF%82 Ιστορία του Παλιομετόχου]</ref>
== Οι ήρωες της ΕΟΚΑ Μιχαήλ Κουτσόφτας και Ανδρέας Παναγίδης ==
===== Ανδρέας Παναγίδης =====
Εργάτης, παντρεμένος και πατέρας τριών μικρών παιδιών. Είναι συγκινητική, όσο λίγα κείμενα της περιόδου, η αποχαιρετιστήρια επιστολή του προς τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Γι' αυτό παρατίθεται στο μεγαλύτερο μέρος της:«Aξιολάτpευτά μου παιδιά, πολυαγαπημένη μου γυναίκα, Χαίρετε. Αυτήν την στιγμήν που σας γράφω είναι Τρίτη, 10 η ώρα βράδυ. Ακριβώς πριν τρία λεπτά μας ειδοποίησαν ότι χαράματα της Παρασκευής 21.9.1956, θα εκτελεσθούμε. Ίσως, όταν διαβάζετε αυτό το γράμμα, εγώ να μην υπάρχω αναμεταξύ στους ζωντανούς. Λατρευτά μου παιδιά, σας αφήνω για πάντα, στην τόσο νεαρή μου ηλικία. Στα 22 μου χρόνια πεθαίνω για χάρη μιας μεγάλης ιδέας. Σας εύχομαι, αγαπημένα μου παιδιά, να γινήτε καλοί Χριστιανοί και καλοί Έλληνες Κύπριοι. Ακολουθήστε πάντα τον δρόμο της αρετής. Να είσθε πάντα βέβαιοι ότι σας αγάπησα τόσο θερμά και με μια απέραντη πατρική αγάπη. Αλλά δυστυχώς σας αφήνω, χωρίς να σας δω να μεγαλώνετε, όπως το ονειρευόμουν... ...Κι εσύ, πολυαγαπημένη μου Γιαννούλα, σου ζητώ για τελευταία χάρη να περνάς καλά με τα παιδιά μας. Αγάπα τα θερμά, τόσο πολύ, και για μένα. Και εγώ από ψηλά θα σας στέλλω τις πιο θερμές μου ευχές. Και να σεβαστής και το δικό μου όνομα. Βλέπεις ότι η μοίρα θέλησε να μας πικράνει στα πρώτα χρόνια του γάμου μας. Αυτή τη στιγμή που σου γράφω, ένα χαμόγελο γλυκύ στολίζει τα χείλη μου, γιατί είμαι ευτυχισμένος που αφήνω τα παιδιά μου σε μια καλή μητέρα. Η ψυχή μου είναι γεμάτη μια αληθινή χαρά, γιατί είμαι υπερήφανος για σένα. Μη δώσεις καμιά ματιά στο παρελθόν, αλλά κοίταζε το παρόν. Σου ζητώ συγγνώμη και συγχώρεση για ό, τι σου έφταιξα Γιαννούλα. ...'Έχετε γεια, μια και για πάντα, αγαπημένες μου υπάρξεις. Με φιλιά και αγάπη, ο σύζυγος σου και ο αγαπητός σας πατέρας Ανδρέας Σ. Παναγίδης».Στις 21 Σεπτεμβρίου, ο Ανδρέας Παναγίδης, πατέρας τριών παιδιών , απαγχονιζόταν. Ηταν 22 χρονών ... <ref name="Ανδρέας Παναγίδης"> [http://bpaliometschool.blogspot.gr/search/label/%CE%9F%CE%B9%20%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%B5%CF%82%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%8C%CF%87%CE%BF%CF%85 Ανδρέας Παναγίδης]</ref>
===== Μιχαήλ Κουτσόφτας =====
Καταγόταν από το Παλαιομέτοχο, εργάτης στο επάγγελμα. Συνελήφθηκε στις 12 Ιουνίου 1956, με την κατηγορία ότι μαζί με τον Παναγίδη και τον Παρασκευά Χοιροπούλη πυροβόλησαν και σκότωσαν Βρετανό Σμηνία στο Α/Δ Λευκωσίας. Απαγχονίστηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1956, μαζί με τον Παναγίδη, σε ηλικία 20 ετών- ο Χοιροπούλης, όντας μικρότερος των 18 ετών, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.<br />
Τελευταία επίσκεψη στον Μιχαήλ Κουτσόφτα. Ο ήρωας έλεγε στους γεμάτους αγωνία συγγενείς του: «Εγώ είμαι υπερήφανος που πεθαίνω για την πατρίδα. Το ίδιο να είστε και εσείς και να μη μαραζώνετε...». Όσοι ήταν παρόντες, μαρτυρούν ότι έγινε ο ακόλουθος διάλογος μεταξύ του μελλοθάνατου νέου και της τραγικής μητέρας του: -Μάνα, αν είσαι Ελληνίδα, μην κλάψεις, γιατί ο γιος σου δεν είναι για κλάματα. Ο γιος σου τραβάει για τη δόξα και την τιμή. Σκουπίζοντας τότε εκείνη τα δάκρυά της και συγκρατώντας την ανείπωτη οδύνη της, του λέει: "Είμαι υπερήφανη για σένα γιε μου. Σε γέννησα για την πατρίδα και σε δίνω στην πατρίδα". Ο Αντρέας Παναγίδης βλέπει τον συναγωνιστή του Παρασκευά Χοιροπούλη, που πήγε να τον αποχαιρετήσει, και του λέει:«Θέλω να πεις ότι δεν χάσαμε το θάρρος μας, αλλά βαδίσαμε με το κεφάλι ψηλά προς την αγχόνην, διότι η Ελευθερία χρειάζεται θυσίας. Δεν θα δω την Κύπρον ελεύθερη, αλλά προσέφερα το αίμα μου για να την δουν οι νέες γενεές της Κύπρου ελεύθερη».<br />
Στον αδελφό του γράφει: «Περιμένουμε την ημέρα της εκτελέσεως σαν άγια ώρα της ελευθερίας. Μάθε ακόμα ότι ο Ζάκος και οι άλλοι πέθαναν με υπερηφάνεια. Τραγουδούσαν μισή ώρα πριν να εκτελεσθούν και τη ώρα της εκτελέσεως φώναζαν υπέρ της Ελευθερίας».<br /> <ref name="Μιχαήλ Κουτσόφτας"> [http://bpaliometschool.blogspot.gr/search/label/%CE%9F%CE%B9%20%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%B5%CF%82%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%8C%CF%87%CE%BF%CF%85 Μιχαήλ Κουτσόφτας]</ref>
<br />
ΑΙΩΝΙΑ ΣΑΣ Η ΜΝΗΜΗ, ΑΣΒΕΣΤΟΙ ΦΩΤΟΔΟΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
ΔΕ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!
== Οι ήρωες του Παλιομετόχου στον πόλεμο του 1974 ==
Στις 20 Ιουλίου του 1974, ο τουρκικός Αττίλας εισέβαλε στο νησί μας, σπέρνοντας παντού το θάνατο και την καταστροφή. Τα ηρωικά παιδιά της Κύπρου έτρεξαν και πάλι να υπερασπίσουν την πατρίδα και να φυλάξουν τις καινούριες Θερμοπύλες, γράφοντας νέες σελίδες δόξας και ηρωισμού. Ανάμεσά τους και τα παιδιά του Παλιομετόχου που έσπευσαν από τους πρώτους στο κάλεσμα της πατρίδας. <br />
Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974 στη διάρκεια του άνισου πολέμου ενάντια στον τουρκικό Αττίλα, το Παλιομέτοχο έδωσε για την πατρίδα τέσσερα παλικάρια του που έπεσαν μαχόμενοι ενάντια στις τουρκικές ορδές, ενώ άλλοι τέσσερις είναι ακόμα αγνοούμενοι. Ο Μιχαλάκης Τσιάτταλος 20 χρονών παλικάρι, σκοτώθηκε στις 20 Ιουλίου 1974, πρώτη μέρα της τουρκικής εισβολής, στην περιοχή της Ομορφίτας. Την ίδια μέρα σκοτώθηκε στη διάρκεια των τουρκικών βομβαρδισμών στην περιοχή του Αρχαγγέλου ο Κώστας Χριστοδούλου, που ήταν τότε 63 χρόνων. Στις 22 Ιουλίου έπεσε μαχόμενος στη Λάπηθο ο Μιχαλάκης Χατζηγρηγόρη, που ήταν τότε 26 χρόνων. Στις 16 Αυγούστου 1974, στη διάρκεια της δεύτερης εισβολής του Αττίλα, έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα δυο ακόμα παλικάρια του Παλιομετόχου: ο 20χρονος Αντώνης Δεσπότης που έπεσε πολεμώντας στο Πυρόι και ο 25χρονος Ανδρέας Κύτας που σκοτώθηκε στη Σχολή Γρηγορίου. Τη ζωή του έχασε επίσης ο εθνοφρουρός Ευαγόρας Ευαγόρου, ο οποίος δολοφονήθηκε από Τούρκο στρατιώτη το 1988, στα φυλάκια του Αγίου Κασσιανού. <br />
Από το 1974 αγνοούνται τέσσερις νέοι του Παλιομετόχου, οι Θωμάς Κουρέας, ο Κώστας Πέτσας, ο Γεώργιος Στεργιανάκης και ο Θεοφάνης Σύγας.<br />
Τιμώντας τη μνήμη των πεσόντων και των αγνοουμένων του Παλιομετόχου, αφήνουμε τη μνήμη να πισωγυρίσει και αντλούμε θάρρος και δύναμη από τη δική τους θυσία για να συνεχίσουμε το δύσκολο αντικατοχικό μας αγώνα, για την απελευθέρωση των σκλαβωμένων μας εδαφών. <br />
Θυσίες ατέλειωτες, κλάμα, πόνος και οδυρμός σημαδεύουν την ιστορία του νησιού μας, που εδώ και τριάντα έξι χρόνια στενάζει κάτω από την μπότα του Τούρκου εισβολέα. Πρόσφυγες, αγνοούμενοι, εγκλωβισμένοι και η συνεχιζόμενη κατοχή του 37% των πατρογονικών μας εδαφών, είναι οι ανοιχτές και ανεπούλωτες πληγές που συγκλονίζουν καθημερινά την ύπαρξή μας και ακονίζουν τη μνήμη και την απόφασή μας για συνέχιση του αγώνα ως την ώρα της τελικής δικαίωσης. <br />
Ευχόμαστε και προσευχόμαστε σύντομα να λήξουν τα δεινά της πατρίδας μας και να δικαιωθούν οι θυσίες των ηρώων μας.<br />
Ο λαός μας έχει το δικαίωμα να ζήσει σε μια ειρηνική και επανενωμένη πατρίδα, με όλα τα δικαιώματά του διασφαλισμένα και κατοχυρωμένα, όπως συμβαίνει και με όλους τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς.<br />
Η δικαίωση των αγώνων και των θυσιών του λαού μας θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τους ήρωες που τιμούμε και μνημονεύουμε σήμερα. <br />
Ας είναι αιώνια η μνήμη τους.<br /> <ref name="Οι ήρωες του Παλιομετόχου στον πόλεμο του 1974"> [http://bpaliometschool.blogspot.gr/search/label/%CE%9F%CE%B9%20%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%B5%CF%82%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%8C%CF%87%CE%BF%CF%85 Οι ήρωες του Παλιομετόχου στον πόλεμο του 1974]</ref>
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές}}
<references />
[[Κατηγορία:Χωριά της επαρχίας Λευκωσίας]]
|
