|
==Όροι Συνθήκης==
Σύμφωνα με τη Συνθήκη αυτή
# Τέθηκε τέρμα στη μέχρι τότε ένδοξη [[Βενετία|Γαληνοτάτη Δημοκρατία]] μετά από 11 αιώνες ανεξαρτησίας. Λόγω δε της παρακμής της, η Βενετία τελικάτελικώς αναγκάζεται να δεχθεί συμμαχία με τοντο Ναπολέοντα, η οποία ουσιαστικά είναι μιααποτελεί υποταγή γι΄ αυτήν. (δείτεβλ. "Παρατηρήσεις").
# Η Βενετία χάνει το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών της, μεταξύ των οποίων και τα [[Επτάνησα]] που περιέρχονται στη Γαλλία.
# Η [[Αυστρία]] εγκατέλειψε τις επαρχίες της στο [[Βέλγιο]] και συμφώνησε επίσης, με τον όρο της επικύρωσης από διάσκεψηΔιάσκεψη των χωρών της αυτοκρατορίας, ότι η Γαλλία μπορούσε να προσαρτήσει τα εδάφη που είχε κυριεύσει και κατείχε στην αριστερή όχθη του Ρήνου, από τη Βασιλεία ως το Άντερναχ, συμπεριλαμβανομένου και του Μάιντς.
# Σε αντάλλαγμα, για την απώλεια των Αυστριακών αυτώναυστριακών κτήσεων στη [[Λομβαρδία]], ο Ναπολέων παραχώρησε στους Αυστριακούς τα βενετικά εδάφη ανατολικά του ποταμού Άντιτζε, στα οποία συμπεριλαμβάνονταν η Ίστρια, η Δαλματία, και η ίδια η πόλη της Βενετίας.
# Περιέρχονται στη Γαλλία τα περισσότερα από τα εδάφη, που κατέκτησε ο Ναπολέων στην εκστρατεία του αυτή κατά του Πρώτου Συνασπισμού, κυρίως στη βόρεια Ιταλία καθώς επίσης τιςκαι οι ενετικές κτήσεις τουστον ελλαδικούελλαδικό χώρουχώρο, μεταξύ των οποίων το [[Βουθρωτό]], τηνη [[Πάργα]], τηνη [[Πρέβεζα]] και τηνη [[Άρτα]].
# Σύμφωνα με τους όρους της συνθήκηςΣυνθήκης, ιδρύθηκαν οι Δημοκρατίες των Ιταλικών Άλπεων (παράλπεια Δημοκρατία) και της [[Λιγουρία]]ς στη βόρεια [[Ιταλία]], που τελούσαν μέχρι τότε υπό γαλλική επιρροή,.
# Επίσης ηΗ Γαλλία υποσχέθηκε να χρησιμοποιήσει την επιρροή της για να βοηθήσει την [[Αυστρία]] ν' αποκτήσει το [[Σάλτσμπουργκ|Ζάλτσμπουργκ]] και τμήμα της [[Βαυαρία]]ς, ενώ ακολούθησε μυστική συμφωνία ότι κανένα εδαφικό αντάλλαγμα δενδε θα δινόταν στην [[Πρωσία]], πρώην σύμμαχο της Αυστρίας.
==Παρατηρήσεις==
| 