Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Baudolinos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 158:
Η καθαυτό Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία παρ'όλο που καταλύθηκε το 476 μ.Χ. συνέχισε να επηρεάζει για αιώνες την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Το [[ρωμαϊκό δίκαιο]] συνέχισε να χρησιμοποιείται τόσο από τους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες όσο και από τους Γερμανούς ηγεμόνες της Δύσης. Η λατινική γλώσσα θεωρούνταν για αιώνες η γλώσσα των μορφωμένων ανθρώπων, ενώ η ρωμαϊκή αρχιτεκτονική και οδοποιία θαυμάζονται μέχρι σήμερα.
 
Για χίλια περίπου χρόνια οι [[Βυζάντιο|Βυζαντινοί]] θεωρούσαν τους εαυτούς τους συνεχιστές και κληρονόμους του ρωμαϊκού μεγαλείου, ενώ οι ιδέες της οικουμενικότητας, της παγκόσμιας ενότητας και κυριαρχίας ήταν αρκετά ελκυστικές σε σειρά ηγεμόνων όπως ο [[Καρλομάγνος]] και ο [[Όθων Α']] έναν αιώνα μετά, που ονόμασαν τους εαυτούς τους αυτοκράτορες και στέφθηκαν από τον πάπα με αυτόν τον τίτλο. Η ίδια η [[Εκκλησία]] της [[Ρώμη]]ς διεκδίκησε ένα κομμάτι από την ακτινοβολία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Είναι αξιοσημείωτο πως οι τίτλοι "τσάρος" για τη [[Ρωσία]] και "κάιζερ" για τη [[Γερμανία]] προέρχονται από το ρωμαϊκό "καίσαρας".
 
[[Κατηγορία:Αρχαία ιστορία]]