Ανακωχή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ανακωχή μπορεί να είναι είτε γενική (εφ΄ όλου του ή των μετώπων εχθροπραξιών), είτε μερική (τοπική). Στη πρώτη περίπτωση διακόπτονται οι εχθροπραξίες σε όλο το μέτωπο απ΄ όλα τα όπλα (ξηράς, θάλασσας και αέρος). Η γενική ανακωχή μπορεί να συναφθεί μόνο μεταξύ Βασιλέων, Προέδρων ή Κυβερνήσεων των εμπολέμων ή μεταξύ Αρχηγών (στρατιωτικών), των εμπλεκομένων δυνάμεων εφόσον όμως έχουν σχετική εξουσιοδότηση από τις Κυβερνήσεις τους. Ειδικότερα σε εξαιρετικές περιπτώσεις και εφόσον η μετά των Κυβερνήσεών τους επικοινωνία δεν είναι δυνατή (απ΄ οποιαδήποτε αιτία) δικαιούνται να υπογράψουν ανακωχή χωρίς σχετική εξουσιοδότηση. Η ισχύς όμως μιας τέτοιας ανακωχής εξαρτάται από την ύστερη επικύρωσή της από την επίσημη κυβέρνηση του μέρους. Αντίθετα μερική ανακωχή μπορούν να συνάψουν και οι αρχηγοί των μικρότερων στρατιωτικών μονάδων χωρίς καμία εξουσιοδότηση, με την υποχρέωση όμως της γνωστοποίησής της, με τον ταχύτερο δυνατό τρόπο επικοινωνίας, στη προϊστάμενη στρατιωτική Αρχή.

 

 

Η στάση των εκατέρωθεν παρατάξεων κατά την διάρκεια ανακωχής ή εκεχειρίας καθορίζεται συνήθως από την ίδια την συμφωνία και δεσμεύει κυρίως τους στρατιωτικούς αυτών των παρατάξεων. Κάθε παραβίαση ακόμη και ενός όρου της εν λόγω συμφωνίας μεταξύ των αντιπάλων δυνάμεων δίδει το δικαίωμα στο έτερο της επανάληψης των εχθροπραξιών. Αντίθετα αν η παραβίαση όρου ή όρων γίνει από ιδιώτες (που πιθανόν να μη γνωρίζουν περί αυτής) δεν καθιστά λόγο παραβίασης για επανάληψη.

Η σύναψη γενικής ανακωχής δεν σημαίνει απαραίτητα και προοίμιο σύναψης ειρήνης. Αποτελεί όμως κατά γενικό κανόνα το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Πολλές φορές στη πράξη έχει διαπιστωθεί να μη δύναται η μία εκ των συμβαλλομένων στην ανακωχή Κυβέρνηση να τηρήσει τους όρους της ανακωχής επειδή έχει παύσει να επιβάλλεται στους στρατιωτικούς της ηγέτες. Σε τέτοια περίπτωση η εν λόγω κυβέρνηση υποχρεούται να λάβει όλα τα "ενδεδειγμένα μέτρα" ή και να παράσχει ακόμη ένοπλη συνδρομή στον αντίπαλο ή αντίπαλες δυνάμεις προκειμένου να καθυποτάξει τους απειθάρχητους. Ειδικά τέτοιες περιπτώσεις διαπιστώθηκαν πάρα πολλές και κατά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Π.Π.]] και ιδιαίτερα κατά την διάρκεια του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], όταν ως γνωστό στις περισσότερες εμπόλεμες Χώρες υπήρξαν δύο κυβερνήσεις, μία φιλο-συμμαχική και μια φιλο-αξονική, καθώς και άλλες με ανεξάρτητες ομάδες που δεν υπάκουαν σε καμία απ΄ αυτές τις Κυβερνήσεις.