Μισέλ Νε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Ο '''Μισέλ Νεΰ''' (''Michel Ney'', [[10 Ιανουαρίου]] [[1769]] – [[7 Δεκεμβρίου]] [[1815]]), προφορά στα [[γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]: Μισέλ Νε, Πρίγκηπας της Μόσχας, Δούκας του Έλχινγκεν, επονομαζόμενος ''Le Rougeaud'' («ο Κοκκινωπός») και ''le Brave des Braves'' («ο Γενναίος των Γενναίων») ήταν στρατάρχης του Γαλλικού στρατού που πολέμησε στον [[Γαλλική Επανάσταση|Πόλεμο της Γαλλικής Επανάστασης]] και τους [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|Ναπολεόντειους Πολέμους]].
 
Εγκατέλειψε σε νεαρή ηλικία το εργαστήριο βαρελοποιείαςβαρελοποιίας του πατέρα του για να καταταγεί εθελοντής στο πλησιέστερο σύνταγμα πεζικού. Σε όλη του τη σταδιοδρομία θα διακρινόταν επανειλημμένως για πράξεις γενναιότητας, αλλά και έλλειψης στρατηγικού πνεύματος -πολλοί ήταν εκείνοι ωστόσο, οι οποίοι υποστήριξαν ότι οι πρώτες ήταν περισσότερο αποτέλεσμα... απερισκεψίας. Ο [[Ναπολέων Βοναπάρτης]] εκτίμησε την ορμητικότητά του και τον προήγαγε σε στρατάρχη, αν και αναγκαζόταν πάντοτε να τον επιτηρεί στενά. Ωστόσο σε άλλες περιπτώσεις η παρόρμησή του κέρδιζε μάχες. Επικεφαλής της οπισθοφυλακής κατά την υποχώρηση από την [[Ρωσία]] επέδειξε αξιοθαύμαστη γενναιότητά και ηρωισμό, απωθώντας τις επανειλημμένες και υπεράριθμες επιθέσεις των Ρώσων, κερδίζοντας την επωνυμία «Ο Γενναίος των Γενναίων».
 
Μετά την παραίτηση του Ναπολέοντα, ο Νεΰ διήλθε μία προσωπική κρίση, από την οποία δεν φαίνεται να ανέκαμψε ποτέ. Εκμεταλλευόμενοι τον αυθορμητισμό και την συνήθη απερισκεψία του, οι συνάδελφοί του τον υπέβαλλαν σε μία «πλύση εγκεφάλου» κατά του Βοναπάρτη και τον χρησιμοποίησαν σαν μεσάζοντα για να ανακοινώσει στον αυτοκράτορα την ανάγκη παραίτησής του. Στην συνέχεια τον έπεισαν να ορκισθεί πίστη στον [[Λουδοβίκος ΙΗ' της Γαλλίας|Λουδοβίκο ΙΗ΄]], αν και αντιπαθούσε την [[μοναρχία]]. Παρότι διατήρησε τον βαθμό του, ο βασιλιάς τον απομάκρυνε από τους βασιλικούς κύκλους και τα αξιώματα. Το πιθανότερο ήταν ότι όλοι είχαν σχηματίσει γνώμη για την επιπολαιότητά του, για αυτό και μετά την επάνοδο του Ναπολέοντα, ο παμπόνηρος [[Σουλτ]] του ανέθεσε την σύλληψη του έκπτωτου αυτοκράτορα. Υπό την χλευαστική σιωπή του Λουδοβίκου, ο Νεΰ εκφώνησε έναν στεντόρειο λόγο κατά του «...σφετεριστή Βοναπάρτη» και υποσχέθηκε να τον παρουσιάσει μπροστά του σιδηροδέσμιο. Ακούγοντας την αλαζονική δήλωση, ο Λουδοβίκος σιγομουρμούρισε: «''Μίλησε ο πιο Βλάκας των Γενναίων!''».
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μισέλ_Νε"