Δουκάτο της Πάρμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Italy 1796.png|right|180px|thumb|Η θέση του Δουκάτου Πάρμας - Πλακεντίας (καφέ) περί το τέλος του 18ου αιώνα στην Ιταλία.]]

[[Αρχείο:Palazzo ducale.jpg|thumb|340px|right|Το Ανάκτορο των Δουκών της Πάρμας σήμερα.]]

Το '''Δουκάτο της Πάρμας''' ήταν ένα ιταλικό [[δουκάτο]], με δικό του νόμισμα, που δημιουργήθηκε αρχικά το [[1545]] στη δυτική βόρεια [[Ιταλία]], με απόσπαση εδαφικού τμήματος του Δουκάτου του Μιλάνου που αποτελούσε φέουδο του [[Πάπας Παύλος Γ΄|Πάπα Παύλου του Γ΄]] προκειμένου αυτός να το κληροδοτήσει στο γιο του Πέτρο Λουίτζι Φαρνέζε που ήταν και ο πρώτος δούκας αυτού. Κύρια πόλη του δουκάτου ήταν η [[Πάρμα]] εκ της οποίας έλαβε και το όνομα.

Το Δουκάτο της Πάρμας συνόρευε ανατολικά με τις Παπικές κτήσεις, νότια με το Δουκάτο της Μοδένας[[Μόντενα]], δυτικά με τη Δημοκρατία της Γένουας, και ΒΔ. με το Βασίλειο της Σαρδηνίας με φυσικό όριο τον ποταμό [[Πάδος|Πάδο]]. Ένδεκα χρόνια από της ίδρυσής του, το [[1556]], επί Δούκα Οτάριο Φαρνέζε στο δουκάτο περιήλθε και η πόλη [[Πλακεντία]], (σημερινή Πιατσέντζα), όπου και έλαβε το νέο όνομα '''Δουκάτο Πάρμας και Πλακεντίας'''.<br />

Ο ισπανικός [[Οίκος των ΒουρβώνωνΒουρβόνων]] κυβέρνησε το δουκάτο αυτό μέχρι το [[1808]] με μια μικρή διακοπή 13 ετών, (1735-1748, που είχε περιέλθει στους Αψβούργους), οπότε και προσαρτήθηκε επίσημα στη [[Γαλλία]]).<br />

Συγκεκριμένα το [[1735]] όταν έληξε ο λεγόμενος [[πόλεμος της πολωνικής διαδοχής]], το Δουκάτο της Πάρμας ανταλλάχθηκε με το Βασίλειο των Δύο Σικελιών και δόθηκε στον Αυτοκράτορα Κάρολο ΣΤ΄ της Αυστροουγγαρίας. Το [[1748]] με τη συνθήκη της "Αίξ λα Σαπαίγ" επανεκχωρήθηκε στον Οίκο των ΒουρβώνωνΒουρβόνων, στο Δον Φίλιππο μαζί με το μικρό Δουκάτο της Γουαστάλα, που έκτοτε και απετέλεσε το '''Δουκάτο Πάρμας, Πλακεντίας και Γουαστάλας'''.<br />

Το 1814 το [[Συνέδριο της Βιέννης]] παραχώρησε το Δουκάτο στη σύζυγο του Ναπολέοντα Μαρία Λουΐζα που διατήρησε μέχρι το θάνατό της το [[1847]] όπου και επανήλθε στους ΒουρβώνουςΒουρβόνους μέχρι το 1859 όπου η Λουίζα του Μπουρμόν Μπερύ αντιβασίλισσα του γιούγιου της [[Ροβέρτος Α' της Πάρμας|Ροβέρτου]] στις [[9 Ιουνίου]] του [[1859]] μεταβίβασε την εξουσία σε προσωρινή (επαναστατική) κυβέρνηση του Πεδεμοντίου όπου έτσι άνοιξε ο δρόμος για την συνένωση με το Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης και το Δουκάτο της ΜοντέναςΜόντενας, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους αποτελώντας τις λεγόμενες Ενωμένες Επαρχίες της Κεντρικής Ιταλίας.

Σημειώνεται ότι σήμερα Αρχηγός του Οίκου των ΒουρβώνωνΒουρβόνων – Πάρμας είναι ο πρίγκιπας Κάρολος του ομώνυμου οίκου.