Συζήτηση:Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 263:
Όπως δεν μπορούμε να πούμε κάποιον στρατηγό, τέως στρατηγό, ή κάποιον παπά, τέως παπά, έτσι δεν λέμε κανέναν βασιλιά τέως, και κανέναν πρίγκιπα επίσης. Ανεξάρτητα το τι πιστεύουμε πολιτικά. Καμιά χώρα που είχε Μοναρχία και τώρα έχει Προεδρευομένη, δεν αποκαλεί τα μέλη της βασιλικής της οικογένειας ως "τέως". Άσε δε που για να υπάρχει τέως, πρέπει να υπάρχει και...νυν.Ξεχνάνε οι πιο πολλοί ότι, κι επί Βασιλευομένης, το Σύνταγμα απαγόρευε τους τίτλους ευγενείας σε Έλληνες πολίτες. Για το λόγο αυτό, κανονικά δεν λέγονταν "πρίγκιπες" τα παιδιά του βασιλιά, αλλά "βασιλόπαιδες", κι έτσι αναγράφονται και στο Βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι. Για τον ίδιο λόγο, το ΣτΕ το 1898 ακόμη, είχε ακυρώσει τον τίτλο "Δούκας της Σπάρτης" που κάποιοι επέμεναν να αποδίδουν στον Κωνσταντίνο Α'.[[Χρήστης:Roimat|Roimat]] ([[Συζήτηση χρήστη:Roimat|συζήτηση]]) 14:25, 3 Μαΐου 2012 (UTC)
==Κωνσταντίνος Β΄ ή ΙΓ΄==
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ΙΑ΄ τελευταίος αυτοκράτωρ του Βυζαντίου, σύμφωνα με έρευνες στη βιβλιοθήκη της Ιεράς Μονής Ίμβρου του Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανού του Ιμβρίου (ο όποιος, στηριζόμενος σε βιβλία και χειρόγραφα), υποστηρίζει πως είχε αποκτήσει ένα και μοναδικό παιδί τον Ιωάννη.
Η καταγωγή του σημερινού Βασιλέως προέρχεται από τους Βυζαντινούς "Οίκους" των Κομνηνών, των Αγγέλων και των Παλαιολόγων. Οι Μακεδόνες, λόγου χάρη, είχαν συγγενικούς «εξ αίματος» δεσμούς με τους Κομνηνούς, με τους Αγγέλους, με τους Δούκες και με τους Παλαιολόγους. Οι δεσμοί αυτοί δημιουργούνταν με γάμους και με τους κατιόντες, με συνέπεια και οι πέντε αυτοκρατορικοί οίκοι του Βυζαντίου που προαναφέρθηκαν να βρίσκονται - πέρα από κάθε αμφισβήτηση - στις αρχικές ρίζες της δανικής και, κατά επέκταση, της ελληνικής δυναστείας του Γεωργίου Α'. Παλιότερος απ'αυτούς τους οίκους είναι των Μακεδόνων, που πρωτοανήλθαν στο θρόνο το 867 μ.Χ. και που αργότερα συγγένεψαν με τη μεταγενέστερη δυναστεία των Κομνηνών, οι οποίοι συνδέθηκαν με τους Αγγέλους και αυτοί με τους εκπροσώπους της τελευταίας δυναστείας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, με τους Παλαιολόγους, εκ των οποίων πολλοί κατέφυγαν στις χώρες της Δύσεως και το ελληνικό αίμα πέρασε και σ΄ άλλους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης.
Ο τελευταίος αυτοκράτωρ του Βυζαντίου Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος - Δραγάσης, είχε αποκτήσει, από την νόμιμη σύζυγο του Σοφία, το μοναχογιό και διάδοχό του στο βυζαντινό στέμμα "''Ιωάννη Παλαιολόγο''", ο οποίος μετέβαλε το όνομα του σε "''Ιωάννης Χριστιανός''" για να σωθεί από τους τούρκους που φυσικά ήθελαν να εξοντώσουν τον Διάδοχο του Αυτοκρατορικού Θρόνου. Ο Ιωάννης Παλαιολόγος Χριστανός διεφύγε στην Βιέννη, υπηρέτησε ως Αξιωματικός τον Βασιλιά της Γαλλίας Κάρολο Ζ΄, που πολεμούσε κατά των Άγλλων και έλαβε μέρος σς πολλές μάχες (1459). Μετά από άδεια του Γάλλου Βασιλιά μετέβη στην Δανία προσκεκλημένος του Βασιλέα της χώρας και εγκαθίσταται στην Αυλή της Κοπεγχάγης. Σε ηλικία 29ετών (1461) επί κεφαλής στρατού των ενωμένων Βασιλείων Δανίας-Νορβηγίας υπέταξε τους επαναστατημένους Σουηδούς και αναγόρευσε τον Δανό Βασιλιά κυρίρχο της Σουηδίας και της Γοτθίας. Σε ανταμοιβή των υπηρεσιών του προάγεται σε Στρατηγό. Εν τω μεταξύ πατρεύεται την κόρη του Δανού Βασιλέα, ονόματι Μαρία (υπάρχει και η φήμη πως λέγοταν και Άννα), αφού προηγουμένως αποκάλυψε το πραγματικό του όνομα και την καταγωγή του. Από τον Ιωάννη Χριστιανό (Παλαιόλογο) φθάνουμε κατά διαδοχή στον Βασιλιά Γεώργιο τον Α΄ της Ελλάδος.
| |||