Ο '''Λέων Β΄''' ήταν Αυτοκράτορας του [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντίου]] από το Φεβρουάριο έως το Νοέμβριο του 474.
Ο [[Λέων Α'Α΄|Λέων Α΄]] πέθανε στις [[3 Φεβρουαρίου]] [[474]]. Δύο μήνες πριν, όρισε σαν διάδοχο τον ανήλικο εγγονό του, Λέοντα Β΄, που ήταν γιος της κόρης του Λέοντα Α΄ Αριάδνης και του Ίσαυρου στην καταγωγή, [[Ζήνων (αυτοκράτορας)|Ζήνωνα]]. Την ημέρα της στέψης του Λέοντα Β΄ στον ιππόδρομο στις 9 Φεβρουαρίου 474 και την στιγμή που έφθασε ο πατέρας του για να τον προσκυνήσει σαν Αυτοκράτορα, ο μικρός, μιλημένος από την μητέρα του Αριάδνη, τοποθέτησε το βασιλικό στεφάνι στο κεφάλι του Ζήνωνα, ο οποίος με την συναίνεση της Συγκλήτου και την αποδοχή του Δήμου ανακηρύχτηκε συναυτοκράτορας του γιου του.
Ο Λέων Β΄ πέθανε δέκα μήνες αργότερα στις [[17 Νοεμβρίου]] 474, από άγνωστη ασθένεια. Υπήρξαν έντονες φήμες ότι τον δηλητηρίασε η μητέρα του Αριάδνη για να καταστήσει τον σύζυγό της Ζήνωνα μόνο κυρίαρχο του θρόνου, όπως και έγινε. Ο θάνατός του όμως έδωσε αφορμή στην γιαγιά του Βηρίνα, χήρα του [[Λέων Α'Α΄|Λέοντα Α'Α΄]] να συνωμοτήσει κατά του Ζήνωνα και να πετύχει την απομάκρυνσή του από την Κωνσταντινούπολη στις [[9 Ιανουαρίου]] [[475]], οπότε και ανακηρύχτηκε αυτοκράτορας ο αδελφός της [[Φλάβιος Βασιλίσκος|Βασιλίσκος]].
