Δημήτριος Βούλγαρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών με τη χρήση AWB (8097)
Γραμμή 73:
 
Με την έξωση του Όθωνα, ο Βούλγαρης σχημάτισε την [[Προσωρινή Κυβέρνησις της Ελλάδος (1862)|επαναστατική κυβέρνηση του 1862]], την οποία διοικούσε η τριανδρία ([[Μπενιζέλος Ρούφος|Ρούφος]], [[Κωνσταντίνος Κανάρης|Κανάρης]], Βούλγαρης) υπό την προεδρία Βούλγαρη. Παράλληλα γίνεται αρχηγός της παράταξης των Πεδινών και διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εμφύλια διαμάχη των Ιουλιανών. Τον Φεβρουάριο, μετά τα [[Φεβρουαριανά]] παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία για να σχηματίσει πάλι κυβέρνηση τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ([[1863]]). Το [[1865]] σχημάτισε βραχύβια κυβέρνηση τριών ημερών και τον Ιανουάριο του [[1866]] διορίστηκε πρωθυπουργός. Τον Ιανουάριο του [[1868]] κέρδισε τις εκλογές και σχημάτισε κυβέρνηση διάρκειας ενός έτους. Το [[1871]] κέρδισε τις εκλογές αναλαμβάνοντας για έβδομη φορά την πρωθυπουργία ενώ τον Φεβρουάριο του [[1874]] ανέλαβε για τελευταία φορά την πρωθυπουργία. Στις εκλογές που ακολούθησαν βγήκε νικητής ύστερα από παρερμηνεία σχετικού άρθρου του συντάγματος.<br />
Έτσι το [[1874]], μέσα σε κλίμα πολιτικής αυθαιρεσίας της τότε κυβέρνησης του [[Δημήτριος Βούλγαρης|Δ. Βούλγαρη]], o [[Χαρίλαος Τρικούπης]] έγραψε στην εφημερίδα "''[[Καιροί (εφημερίδα)|Καιροί]]''" ένα σαρκαστικό άρθρο με τον τίτλο «'''Τις πταίει'''», που δημοσιεύτηκε στις [[29 Ιουνίου]] του [[1874]], στο οποίο κατήγγειλε το πολιτικό σύστημα της εποχής, αλλά ουσιαστικά κατηγορούσε το Βασιλιά, επειδή μετά την πτώση του Δεληγιώργη, εξ αιτίας των Λαυρεωτικών, είχε χρήσει κυβέρνηση εκείνη του Βούλγαρη που ήταν μειοψηφίας. Σημειώνεται ότι την εποχή εκείνη με το υφιστάμενο Σύνταγμα κανένα κόμμα δεν μπορούσε να πλειοψηφήσει από μόνο του. Έτσι όλοι οι τότε κυβερνητικοί σχηματισμοί ήταν κυβερνήσεις μειοψηφίας. Ο δε Βασιλιάς, προκειμένου ν' αποφύγει κατάσταση ακυβερνησίας με συνεχείς επαναλαμβανόμενες και ατελέσφορες εκλογές, αναγκαζόταν κάθε φορά να χρίζει κυβέρνηση το κόμμα εκείνο με τη λιγότερη μειοψηφία.
Τον δε Μάρτιο του [[1875]] ο Δ. Βούλγαρης διέπραξε εκλογική λαθροχειρία στη Βουλή, γεγονότα που έχουν μείνει στην ιστορία ως με την ονομασία [[Στηλιτικά]]. Τελικά με παρέμβαση του Βασιλιά και προ της απειλής του για παραίτηση εκ του θρόνου ακόμα και των ανήλικων τέκνων του ο Δ. Βούλγαρης υποχρεώθηκε σε παραίτηση υπέρ του Χαρ. Τρικούπη. Αλλά και ο τελευταίος λαμβάνοντας εντολή σχηματισμού κυβέρνησης δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την πολυπόθητη πλειοψηφία όπου και παραιτήθηκε υπέρ του Κουμουνδούρου.
Γραμμή 119:
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1802]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1877]]
 
 
[[Κατηγορία:Έλληνες πληρεξούσιοι]]