Μονοτονία συνάρτησης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: vi:Hàm số đơn điệu |
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών με τη χρήση AWB (8097) |
||
Γραμμή 2:
{{Μαθηματικές συναρτήσεις}}
[[Αρχείο:Strictly increasing and decreasing functions.png|thumb|250px|Τέσσερις περιπτώσεις συναρτήσεων όπου φαίνεται η σχέση των κατευθύνσεων των μεταβολών της ανεξάρτητης και εξαρημένης μεταβλητής, ανάλογα με τη μονοτονία.]]
Η '''μονοτονία''' μιας [[συνάρτηση
Η μονοτονία μπορεί να είναι:
Γραμμή 19:
Όταν η τιμή της ανεξάρτητης μεταβλητής αυξάνεται, η τιμή της εξαρτημένης μειώνεται και αντίστροφα, αν η τιμή της ανεξάρτητης μεταβλητής μειώνεται, η τιμή της εξαρτημένης αυξάνεται. Γενικά, ισχύει η ισοδυναμία f(α)>f(β) <=> α<β, όπου f είναι η συνάρτηση.
Αν η συνάρτηση είναι σε ένα τμήμα του πεδίου ορισμούτ της, ή στο πεδίο ορισμού της γνήσια αύξουσα ή γνήσια φθίνουσα, τότε ονομάζεται ''γνησίως μονότοτονη''. Αυτό ο όρος διακρίνει τις περιπτώσεις όπου μία συνάρτηση μπορεί να είναι σταθερή σε κάποια τμήματα του πεδίου ορισμού της.
|