καμία σύνοψη επεξεργασίας
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 36:
|υπογραφή =
}}
Ο '''Αντίγονος
== Κατάτμηση της Αυτοκρατορίας ==
Ο Αντίγονος ο Μονόφθαλμος ή Κύκλωψ (γιατί είχε χάσει το αριστερό του μάτι σε μια μάχη), από το βασιλικό γένος της Ελιμείας, είχε διορισθεί, από τον Αλέξανδρο, κυβερνήτης της Μεγάλης [[Φρυγία]]ς το [[333 π.Χ.]] Μετά το θάνατο του Αλέξανδρου ([[323 π.Χ.]]), στην πρώτη διανομή του κράτους στην Βαβυλώνα, έγινε σατράπης της χώρας αυτής καθώς και της [[Παμφυλία]]ς και [[Λυκία]]ς. Στη συνέχεια ο Αντίγονος επέσυρε την οργή του [[Περδίκκας|Περδίκκα]] για το λόγο ότι αρνήθηκε, ενώ του ζητήθηκε, να βοηθήσει τον [[Ευμένης ο Καρδιανός|Ευμένη]] να καταλάβει της επαρχίες που του παραχωρήθηκαν ([[Παφλαγονία]] και [[Καππαδοκία]]), των οποίων η κατάκτηση δεν είχε ολοκληρωθεί από τους Μακεδόνες. Επειδή οι φιλοδοξίες του Περδίκκα είχαν εκδηλωθεί, ο Αντίγονος διέφυγε με το γιο του [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριο]] στην Ελλάδα, όπου συμμάχησε με τον [[Αντίπατρος|Αντίπατρο]] (αντιβασιλέα της Μακεδονίας). Σε αυτή τη φάση σχηματίζεται ένας συνασπισμός κατά του Περδίκκα με κύριους
Στον Αντίγονο ανατέθηκε ο πόλεμος κατά του εναπομείναντος [[Ευμένης ο Καρδιανός|Ευμένη]] ο οποίος αν και ήταν ικανότατος και στα πολεμικά, δεν πλαισιωνόταν από πιστούς συνεργάτες . Ο Αντίγονος κατάφερε να δελεάσει τον Απολλωνίδη, αξιωματικό του ιππικού του Ευμένη, να αυτομολήσει κατά τη διάρκεια της μάχης που έλαβε χώρα στα Ορκύνια πεδία με αποτέλεσμα την ήττα του Ευμένη παρά το γεγονός ότι αυτός είχε διπλάσιες δυνάμεις απ' αυτές του Αντίγονου. Ο Ευμένης αποσύρθηκε , με 600 άνδρες , στην οχυρή θέση Νώρα στα βόρεια υψώματα του όρους [[Όρος Ταύρος|Ταύρος]] στην Καππαδοκία. Μετά τη νίκη αυτή ο Αντίγονος πρόσθεσε στη δύναμή του και την άλλοτε δύναμη του Ευμένη, η οποία πρέπει να ήταν μεγαλύτερη από 10.000 πεζούς και 5.000 ιππείς. Αφού απέκλεισε τον Ευμένη στα Νώρα στράφηκε κατά των συνεργατών του Περδίκκα, Αλκέτα (αδελφός του Περδίκκα) και Αττάλου. Ο ίδιος επικεφαλής δυνάμεως 40.000 πεζών και 7.000 ιππέων διέσχισε
== Μάχη για την Ασία ==
Γραμμή 55:
Το [[311 π.Χ.]] συνάχθηκε ειρήνη σύμφωνα με την οποία η Μικρά Ασία και η Συρία, προσωρινά, μέχρι την ενηλικίωση του (εκ [[Ρωξάνη]]ς) Αλέξανδρου Δ', παραχωρούνταν στον Αντίγονο. Αυτή η συμφωνία δεν κράτησε πολύ καθώς ο Κάσσανδρος δολοφόνησε τη Ρωξάνη και το γιό της. Με το πρόσχημα ότι είχαν τοποθετηθεί φρουρές σε μερικές από τις ελεύθερες πόλεις από τον Αντίγονο, ξανάρχισαν οι εχθροπραξίες από τον Κάσσανδρο και τον Πτολεμαίο. Παρά τις αρχικές επιτυχίες του Πτολεμαίου στη Μικρά Ασία και σε μερικά νησιά του Αιγαίου, ο [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριος]] τον συνέτριψε στη [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Ναυμαχία της Σαλαμίνας της Κύπρου]] το [[306 π.Χ.]]<ref>[[Πλούταρχος]], [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριος]] 17.6</ref>
Με την κατάληψη της [[Κύπρος|Κύπρου]]
== Μάχη της Ιψού και θάνατος ==
Γραμμή 64:
|}
Οι ισχυρότεροι σατράπες της αυτοκρατορίας ([[Κάσσανδρος]], [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σέλευκος]], [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίος]] και [[Λυσίμαχος]])
Με το θάνατό του τερματίζεται και κάθε προσπάθεια επανένωσης της αυτοκρατορίας του Αλέξανδρου. Οι νικητές διαχώρισαν τα βασίλειά τους και το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας του Αντίγονου δόθηκε στον Σέλευκο και στον Λυσίμαχο.
Γραμμή 72:
== Η προσωπικότητα του Αντίγονου ==
Ο Αντίγονος, ο γηραιότερος και σπουδαιότερος από τους διαδόχους του Αλέξανδρου,<ref>[[Πλούταρχος]], ''Δημήτριος'', ΙΙΙ, 3</ref> ήταν η αδρότερη φυσιογνωμία της εποχής εκείνης. Από το βασιλικό γένος της [[Ελιμία|Ελιμείας]] (περί τον άνω Αλιάκμονα), πανύψηλος και δυνατός, έχοντας χάσει το αριστερό του μάτι σε μια μάχη, ήταν άντρας με μεγάλες ικανότητες και πολύ μεγάλες φιλοδοξίες. Φύσει βαρύς και υπερόπτης, τραχύς στα λόγια όσο και στα έργα,<ref>[[Πλούταρχος]] ''Δημήτριος'', XXVIII, 2.</ref> παρουσιαζόταν άλλοτε ωμός και άλλοτε μεγαλόψυχος. Σαν στρατηγός ήταν ικανός αλλά ιδιόρρυθμος. Όταν πλεονεκτούσε, δίσταζε, το καλοσκεφτόταν κι αργούσε ν’ αποφασίσει. Όταν μειονεκτούσε, προχωρούσε αδίστακτα<ref>Πολύαινος, ''Στρατηγήματα'', Δ΄6, 5.</ref> και συνήθως το αποτέλεσμα τον δικαίωνε. Ψύχραιμος κατά τ’ άλλα, φρόνιμος, μετρημένος και οικονόμος, ήταν ακριβώς το αντίθετο του
== Ανέκδοτα του Αντίγονου ==
Ο Αντίγονος είχε σπινθηροβόλο πνεύμα, με το οποίο μαστίγωνε τους πάντες αλλά και τον εαυτό του τον ίδιο. Ανεχόταν τις αντιλογίες,
Όταν ο [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριος]] πρόβαλε τις αντιρρήσεις του για το γάμο του με την κόρη του Αντίπατρου Φίλα, με την οποία είχαν μεγάλη διαφορά ηλικίας, ο Αντίγονος τον έπεισε ψιθυρίζοντάς του στο αυτί παραφρασμένη μια ρήση του Ευριπίδη (Φοίνισσαι, στ. 396) : ''«Όπου το κέρδος, παρά φύσιν γαμητέον»'' (αντί «δουλευτέον»).<ref>[[Πλούταρχος]], ''Δημήτριος'', XIV, 2-3</ref>
Γραμμή 85:
Ένας κυνικός φιλόσοφος του ζήτησε μία δραχμή. Ο Αντίγονος απόρησε : ''«Μα δεν ταιριάζει σ’ ένα βασιλιά να τη δώσει». –«Τότε δος μου ένα τάλαντο»'' προσπάθησε να επωφεληθεί ο άλλος. –''«Αλλά δεν ταιριάζει σ’ ένα κυνικό να το πάρει»''.<ref>''[[Πλούταρχος]], Ηθικά, Στρατηγών και Βασιλέων αποφθέγματα'', 182, 15.</ref>
Οι ασωτείες του
Όταν κάποτε γύρισε από μακριά ο Δημήτριος, αγκάλιασε θερμά και καταφιλούσε τον πατέρα του, ο οποίος του είπε γελώντας : ''«Την Λάμια, γιε μου, νομίζεις ότι φιλάς;»'' <ref>[[Πλούταρχος]], ''Δημήτριος'', XIΧ, 4.</ref>
–Μιαν άλλη φορά, ο Δημήτριος, ύστερα από πολυήμερη απουσία λόγω οινοποσίας, δικαιολογήθηκε στον πατέρα του ότι τον χτύπησε ρεύμα. ''«Το έμαθα»'' είπε ο Αντίγονος. ''«Αλλά ήταν άραγε Θασίτικο ή Χιώτικο ;»''<ref>Πλούταρχος, ''Δημήτριος'', XIΧ, 5.</ref>
|