Τζοβάνι Ντομένικο Κασίνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών με τη χρήση AWB (8097)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
 
[[Αρχείο:Giovanni Cassini.jpg|thumb|right|200px|Τζιοβάνι-Ντομένικο Κασίνι]]
Ο '''Τζιοβάνι-Ντομένικο Κασίνι''' (ή Κασσίνι) ([[ιταλικά]]: ''Giovanni Domenico Cassini'', [[8 Ιουνίου]] [[1625]] – [[14 Σεπτεμβρίου]] [[1712]]) υπήρξε διάσημος αστρονόμος, μαθηματικός τοπογράφος (χαρτογράφος), σεληνογράφος και αστρολόγος. Γεννήθηκε στο Περίναλδο (Perinaldo) της Νικαίας (στη σημερινή περιφέρεια της [[Λιγουρία]]ς της Ιταλίας) που την εποχή εκείνη υπάγοντανυπαγόταν στη [[Δημοκρατία της Γένοβας]]. Έτσι άλλοι τον θεωρούν Γάλλο με το όνομα ''Ζαν Ντομινίκ Κασινί'', και άλλοι Ιταλό με το όνομα ''Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι'', ή ''Τζιαντομένικο Κασίνι''.
 
Ο Κασίνι μετά τις πρώτες σπουδές του στο κολέγιο της [[Γένοβα]]ς, στράφηκε αρχικά στηστην [[ποίηση]] και στη συνέχεια στα [[μαθηματικά]] και την [[αστρονομία]]. Το [[1650]] διορίσθηκε καθηγητής της αστρονομίας στο [[Πανεπιστήμιο της Μπολόνια]]. Εκεί το [[1652]] τοποθετώντας ένα γνώμονα παρατήρησης σε κάποιο κωδωνοστάσιο εκκλησίας της Μπολόνια εκτέλεσε πλήθος παρατηρήσεων επί των θέσεων των [[απλανής|απλανών]] (αστέρων) τις οποίες και δημοσίευσε αργότερα το [[1656]]. Συγκεκριμένα υπολόγισε της λόξωση της εκλειπτικής καθώς και την [[παράλλαξη (αστρονομία)|παράλλαξη του Ηλίου]], υπολογίζοντας έτσι την απόσταση Γης – Ηλίου, (Δείτε την ενότητα [[Αστέρας#Παράλλαξη αστέρων|Παράλλαξη αστέρων]] στο άρθρο Αστέρας). Στη συνέχεια συνήγαγε συμπεράσματα που ήταν αφενός πρωτοποριακά, πλην όμως ικανοποιητικά για την εποχή του
 
Το [[1665]] με τελειοποιημένες διόπτρες ασχολήθηκε σε παρατηρήσεις των πλανητών και πρώτος αυτός προσδιορίζει τον περί τον άξονα χρόνο περιστροφής του Δία, του Άρη και της Αφροδίτης προσεγγίζοντας κατά πολύ τις αληθείς τιμές αυτών. Τέσσερα χρόνια μετά, κατόπιν πρόσκλησης και επιχορήγησης του Βασιλέως της Γαλλίας [[Λουδοβίκος ΙΔ'ΙΔ΄|Λουδοβίκου ΙΔ’ΙΔ΄]] μετέβη στο [[Παρίσι]] όπου και ανέλαβε την οργάνωση του αστεροσκοπείου της πόλης, το οποίο άνοιξε τις πύλες του το [[1671]]. Από εκεί εκτέλεσε νέο πλήθος παρατηρήσεων, συνέπεια των οποίων ήταν η ανακάλυψη του 2ου δορυφόρου του Κρόνου, του Ιαπετού (1669), και αργότερα της Ρέας (1671-1672). Το 1673 αναγνωρίσθηκε Γάλλος πολίτης, εξ αυτού και πολλοί σήμερα τον θεωρούν Γάλλο. Το 1675 ανακάλυψε ότι ο δακτύλιος του Κρόνου παρουσιάζει κενό (διαίρεση) η οποία και από τότε φέρει την ονομασία «διαίρεση του Κασίνι»
 
Το 1684 ανακάλυψε δύο ακόμη δορυφόρους του Κρόνου, καθώς και το καλούμενο «ζωδιακό φως». Τέλος το 1692 συμπλήρωσε τον χάρτη της Σελήνης του αστεροσκοπείου του Παρισιού ο οποίος και απετέλεσε τη βάση εκπόνησης μεταγενέστερων χαρτών. Αλλά και πέραν αυτού ο Κασίνι ξεκίνησε πρώτος τη χαρτογράφηση της Γαλλίας που πήρε και το όνομά του «Χάρτης Κασίνι» που ολοκλήρωσε όμως ο γιος του.