Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 3464211 από τον 213.7.68.168 (Συζήτηση χρήστη:213.7.68.168)Αναιτιολόγητη αφαίρεση τεκμηριωμένου
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
'''Τα Πρωτόκολλα των Πρεσβύτερων (Σοφών) της Σιών''', γνωστά συνήθως ως '''Τα Πρωτόκολλα της Σιών''' ([[Ρωσική γλώσσα|Ρωσικά]]: "Протоколы Сионских мудрецов" ή "Сионские Протоколы"), είναι ένα κείμενο που πιθανώς έχει την αφετηρία του στην [[Ρωσία]] των αρχών του 20ου20ού αιώνα και παρουσιάζει ένα υποτιθέμενο σχέδιο κυριαρχίας του κόσμου από τους [[Εβραίος|Εβραίους]]. Αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα πλέον διαδεδομένα κείμενα έκφρασης [[αντισημιτισμός|αντισημιτισμού]], και αντισιωνισμού. Αρκετές ανεξάρτητες έρευνες έχουν επανειλημμένα δείξει ότι τα πρωτόκολλα αποτελούν [[απάτη]] και σχεδόν καθολικά αναγνωρίζονται ως προϊόν πλαστογραφίας, δημιούργημα της [[Οχράνα]]<ref>Bronner, 1,3</ref>. Εμφανίστηκαν για πρώτη φορά το [[1903]] και ο συντάκτης τους είναι άγνωστος. Μια σειρά άρθρων τυπωμέναπου εμφανίστηκαν στους «Τάιμς» του [[Λονδίνο|Λονδίνου]] το [[1921]] φανέρωσαν ότι το περισσότερο από το υλικό των πρωτοκόλλων ήταν αντιγραμμένο από παλαιότερη πολιτική [[σάτιρα]] που δεν είχε κανένα [[Αντισημιτισμός|αντισημιτικό]] θέμα. Συγκεκριμένα, βιβλίο του [[Μορίς Ζολί]] από το 1860 περιείχε αυτούσια κομμάτια από τα "Πρωτόκολλα" αν και δεν είχε σχέση με τους Εβραίους ή με το Σιωνισμό· στόχος ήταν ο αυτοκράτορας Ναπολέοντας Γ' <ref name=ελευθ>{{cite web |url=http://www.iospress.gr/ios1995/ios19950917a.htm |title=Ελευθεροτυπία - 17/9/1995}}</ref>.
 
Από την εποχή που τα ''Πρωτόκολλα'' πρωτοεμφανίστηκαν στην αρχή του 20ου20ού αιώνα, οι πρώτοι τους εκδότες έφεραν αμφισβητούμενης αξίας και συχνά αντικρουόμενες αποδείξεις σχετικά με το πώς έφτασε στα χέρια τους αντίγραφο του αυθεντικού κειμένου. Παρόλα αυτά κάποιοι άνθρωποι συνέχισαν να βλέπουν τα ''Πρωτόκολλα'' σαν απόδειξη μίας σημαντικής συνωμοσίας, ειδικά σε μέρη του κόσμου όπου ο αντισημιτισμός ήταν αρκετά διαδεδομένος. Το κείμενο ανατυπώνεται συχνά από αντισημίτες και χρησιμοποιείται μερικές φορές σαν απόδειξη μίας Εβραϊκής [[Συνωμοσία|συνωμοσίας]], ειδικά στη [[Μέση Ανατολή]] σήμερα.
 
Τα ''Πρωτόκολλα'' θεωρούνται ευρέως προδρομική μορφή της σύγχρονης λογοτεχνίας [[Θεωρία Συνωμοσίας|συνωμοσιολογικών θεωριών]] και παίρνει την μορφή ενός εγχειριδίου για τα νέα «μέλη» των «Σοφών», περιγράφοντας πώς κυβερνούν τον κόσμο μέσω του ελέγχου των ΜΜΕ και της οικονομίας και αντικαθιστούν την παραδοσιακή κοινωνία με μία που βασίζεται καθαρά στον έλεγχο των μαζών. Έτυχαν σημαντικής απήχησης, ειδικότερα σε περιόδους διεθνών ανακατατάξεων<ref>Segel, 3</ref>. Το κείμενο έχει γίνει διάσημο από εκείνους που αντιδρούν στις επαναστατικές κινήσεις και διαδόθηκε περισσότερο μετά την [[Ρωσική Επανάσταση]] του [[1905]] και την Μπολσεβίκικη [[Οκτωβριανή Επανάσταση]] του [[1917]], όταν έγινε δημοφιλής η ιδέα ότι «ο Μπολσεβικισμός ήταν μια συνωμοσία για παγκόσμια κυριαρχία» . Επίσης, η παγκόσμια οικονομική κρίση του [[1930]] ήταν μία σημαντική εξέλιξη στην ιστορία των ''Πρωτοκόλλων'' καθώς πλήθυναν οι οπαδοί των σχετικών θεωριών παρά την έλλειψη πηγών περί της αυθεντικότητάς τους. Ήταν ευρέως διαδεδομένα στην Δύση των δεκαετιών του 20 και 30 και παρότι η χρήση των ''Πρωτοκόλλων'' σαν ένα εργαλείο [[Προπαγάνδα|προπαγάνδας]] μειώθηκε σημαντικά μετά την ήττα των [[Ναζί]] κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει ακόμα κάποια χρήση στον σύγχρονο [[Αντισημιτισμός|αντισημιτισμό]], μεταφρασμένα στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Γραμμή 7:
== Τα κείμενα ==
 
Τα υπό συζήτησιν κείμενα ήταν ένα εγχειρίδιο, ή μάλλον, ένα προτεινόμενο κοινωνικό και πολιτικό πρόγραμμα. Εμφανίστηκε με διάφορους, ελαφρά διαφορετικούς τίτλους, ο κοινότερος από τους οποίους είναι ''Τα Πρωτόκολλα των Πρεσβύτερων (Σοφών) της Σιών'' που πιθανώς συνδέεται με το πρώτο συνέδριο που διοργάνωσε η Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση το 1897 στη Βασιλεία της Ελβετίας<ref>Bronner, 71</ref>. Τα ''Πρωτόκολλα'' -σύμφωνα με τους ισχυρισμούς εκείνης της εποχής- προέρχονταν από συγκεκριμένες εβραϊκές πηγές και για πολλούς ήταν πειστική απόδειξη μιας 'διεθνούς εβραϊκής συνωμοσίας'. Κατά τον εμφύλιο του 1918-1921 οι Λευκοί έκαναν εκτεταμένη χρήση του βιβλίου στην [[προπαγάνδα]] τους, υποστηρίζοντας ότι η επανάσταση δεν ήταν παρά μια εβραϊκή συνωμοσία, που είχε ως στόχο να αλώσει μέσω του μπολσεβικισμού τη [[Χριστιανισμός|χριστιανική]] Αγία Ρωσία. «Αυτή η προπαγάνδα προκάλεσε τρομερές σφαγές» παρατηρεί ο αμερικανόςΑμερικανός ιστορικός [[Μπέρναρντ Λιούις]]. Το [[1919]], για παράδειγμα, διανεμήθηκε στα στρατεύματα του λευκού ρωσικού στρατού -και αυτά τα στρατεύματα, κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών, σφαγίασαν περίπου 60.000 [[Εβραίος|Εβραίους]] που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για την επανάσταση του 1917. Για να εξασφαλίσουν βοήθεια από το εξωτερικό οι Λευκοί διέδωσαν τα "Πρωτόκολλα" στην [[Ευρώπη]] και την [[Αμερική]]. Το 1919 τα ''Πρωτόκολλα'' κυκλοφόρησαν και από τον [[Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ]], τον μετέπειτα κύριο θεωρητικό της φυλετικής ανωτερότητας της άρειας φυλής και προπαγανδιστή του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στη [[Γερμανία]], όπου γνώρισαν και τη μεγαλύτερη εκδοτική τους επιτυχία. Μέσα στον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας (1920) πουλήθηκαν πάνω από 120.000 αντίτυπα και οργανώθηκαν πολυάριθμες εκδηλώσεις που "εκλαΐκευαν" τις πλαστογραφημένες "αποκαλύψεις", ενώ το 1935 το γερμανικό υπουργείο Παιδείας τα συμπεριέλαβε στα επίσημα σχολικά εγχειρίδια.
 
Τα ''Πρωτόκολλα'' προτείνουν συνοπτικά ένα σχέδιο για μια ολοκληρωτική παγκόσμια κυριαρχία. Σε πρώτη ανάγνωση φαίνονται ως [[Νικολό Μακιαβέλι|μακιαβελικό]] πρόγραμμα -ένα είδος εσωτερικού υπομνήματος- για μια ομάδα ατόμων που έχει αποφασίσει να επιβάλει μια νέα παγκόσμια τάξη, κρατώντας για τον εαυτό της τον ρόλο του κυρίαρχου ηγέτη. Το κείμενο υποστηρίζει μια συνωμοσία αφιερωμένη στην αναταραχή και την [[αναρχία]], στην ανατροπή ορισμένων καθεστώτων, στη διείσδυση στον [[Ελευθεροτεκτονισμός|Ελευθεροτεκτονισμό]] και άλλους τέτοιους οργανισμούς, για την απόκτηση του απόλυτου ελέγχου επί των κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών οργανισμών του δυτικού κόσμου. Οι ανώνυμοι συγγραφείς των ΠρωτόκολλωνΠρωτοκολλων δηλώνουν ρητά τη χειραγώγηση ολόκληρων λαών «σύμφωνα με ένα πολιτικό σχέδιο», το οποίο κανείς δε γνωρίζει στο σύνολό του εδώ και αιώνες.
 
Τα Πρωτόκολλα αποκαλύφθηκαν ως χαλκευμένα πλαστογραφήματα από τον [[Λουσιάν Βολφ]] στο έργο του ''Το εβραϊκό φόβητρο και τα πλαστογραφημένα πρωτόκολλα των λογίων σοφών της Σιών''. Το 1920, Ο Χένρι Φορντ δημοσίευσε τα ''Πρωτόκολλα'' στην εφημερίδα του ''The Dearborn Independent'' και τον επόμενο χρόνο, τα ανέφερε ως στοιχεία μιας επερχόμενης εβραϊκής απειλής δηλώνοντας: «Η μόνη δήλωση που επιθυμώ να κάνω για τα πρωτόκολλα, είναι ότι ταιριάζουν με αυτά που συμβαίνουν. Είναι δέκα έξι ετών, και ταιριάζουν στην παγκόσμια κατάσταση μέχρι αυτή την περίοδο». Το [[1921]] ο Φίλιπ Γκρέιβς, ανταποκριτής της εφημερίδας ''The Times'', δημοσιοποίησε την απάτη<ref>Το απόσπασμα από τους ''Τάιμς'' της 16ης Αυγούστου 1921 διαθέσιμο [http://emperor.vwh.net/antisem/graves.pdf εδώ] {{pdf}}.</ref>. Ο [[Χέρμαν Μπερνστάιν]] το [[1935]] με το ''Αλήθεια για "Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών": Μια Πλήρης Αποκάλυψη'' προσπάθησε ανεπιτυχώς να πείσει τον κόσμο για την απάτη, στην οποία εύκολα υπέκυπτε η [[ξενοφοβία]] και ο ''ρατσισμός''.
 
Οι σύγχρονοι μελετητές έχουν καταλήξει στην πραγματικότητα ότι τα ''Πρωτόκολλα'', στη δημοσιευμένη μορφή τους, είναι βασισμένα τουλάχιστον εν μέρει σε ένα σατιρικό έργο που γράφτηκε και τυπώθηκε στη [[Γενεύη]] το [[1864]]. Το έργο ήταν [[λίβελλος]] κατά του [[Ναπολέων Γ'|Ναπολέοντα Γ']] από κάποιον Μορίς Ζολί, ο οποίος μάλιστα φυλακίστηκε. Η αρχική ιστορία σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς δημιουργήθηκε από τον Χέρμαν Γκαίντσε (1868), έναν Γερμανό συγγραφέα και αντισημίτη, ο οποίος χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Τζον Ρέτκλιφ. Ο Γκαίντσε φαίνεται πως έκλεψε τη βασική ιστορία από τον Μορίς Ζολί, το βιβλίο του οποίου ''Διάλογοι μεταξύ του Μακιαβέλι και του Μοντεσκιέ στην Κόλαση'' (1864) περιλαμβάνει ένα ανατρεπτικό σχέδιο ενάντια στον Ναπολέοντα Γ'. Η συνεισφορά του Γκαίντσε στο έργο του Ζολί είναι ότι παρουσίασε τους Εβραίους να συνωμοτούν για την κατάληψη του κόσμου. Ο Ζολί λέγεται ότι ήταν μέλος μιας ροδοσταυρικής εταιρείας. Είτε αληθεύει αυτό είτε όχι, ο Ζολί ήταν φίλος του [[Βίκτωρ Ουγκώ|Βίκτορα Ουγκώ]] και ο Ουγκώ συμμεριζόταν την αντιπάθεια του Ζολί για τον Ναπολέοντα Γ'. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Η [[Οχράνα]], η μυστική αστυνομία του τσαρικού καθεστώτος που κατηγορούσε τους Εβραίους για τα δεινά της χώρας, τύπωσε το κείμενο - μερική αντιγραφή από το κείμενο του Γκαίντσε - το 1897 και το δημοσιοποίησε το 1905.
 
== Η πλαστογραφία ==
Γραμμή 21:
[[Αρχείο:Sergei nilus.jpg|thumb|180px|right|Σέργιος Νείλος, ο εκδότης των ''Πρωτοκόλλων'': τα εξέδωσε ως τμήμα του βιβλίου του ''Великое въ маломъ и Антихристъ'' (Το Μεγάλο μέσα στο Μικρό και ο Αντίχριστος).]]
 
Σύμφωνα με μία εκδοχή, τα πρωτόκολλα διαβάστηκαν σε 24 μυστικές συνόδους που διοργανώθηκαν κατά τη διάρκεια [[Σιωνισμός|σιωνιστικού]] συνεδρίου στη Βασιλεία, παρουσία ρώσωνΡώσων κατασκόπων που αργότερα μετέφεραν το περιεχόμενό τους. Ένα αντίτυπο των πρωτοκόλλων δόθηκε στον [[Ορθόδοξη εκκλησία|Ορθόδοξο]] λόγιο και κρατικό αξιωματούχο Σεργκέι Αλεξάντροβιτς Νίλους, ο οποίος τελικά εξέδωσε τα έγγραφα το [[1905]], ως παράρτημα, στη δεύτερη έκοδσηέκδοση του βιβλίου του ''Το Μεγάλο μέσα στο Μικρό, ή ο ερχομός του Αντίχριστου και η επερχόμενη εξουσία του Διαβόλου στη Γη'' (α' εκδ. 1901). Ο Νίλους εξέδωσε το έργο του σε τρεις επόμενες εκδόσεις (1911, 1912, 1917), σε κάθε μία από τις οποίες το παράρτημα που περιείχε τα Πρωτόκολλα εμπλουτιζόταν με νέα στοιχεία<ref>Segel, 60</ref>. Μεταβίβασε τα Πρωτόκολλα στην αυλή του Τσάρου, για τον οποίο απέβλεπε να γίνει ο εξομολογητής του. O ισχυρισμός ότι τα πρωτόκολλα ήταν προϊόν αυτού του διεθνούς εβραϊκού συνεδρίου έχει ανασκευαστεί εδώ και πολύ καιρό. Τα πρώιμα αντίγραφα των ''Πρωτόκολλων'', για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι γράφτηκαν στη [[Γαλλία]] -και το συνέδριο του 1897 στη Βασιλεία δεν περιελάμβανε ούτε έναν Γάλλο εκπρόσωπο. Επιπλέον, ένα αντίγραφο των ''Πρωτόκολλων'' κυκλοφορούσε ήδη από το 1884 –13 χρόνια δηλαδή πριν το συνέδριο της Βασιλείας.
 
Σε ό,τι αφορά στο αρχικό κείμενο, βάσει των ιστορικών δεδομένων του σήμερα δε γνωρίζουμε επακριβώς τις δυνατότητες του Σεργκέι Νίλους στην προπαγάνδα. Όμως η ιστορία βρίθει από κείμενα που εμφανίστηκαν από το πουθενά και προκάλεσαν σημαντικές κοινωνικές, πολιτισμικές και πνευματικές αλλαγές προς το καλύτερο ή το χειρότερο και συνεπώς η αδυναμία προσδιορισμού του αρχικού, πρωτότυπου δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική. Όσον αφορά στον Σεργκέι Νίλους –αν ήταν αυτός ο πλαστογράφος που χάλκευσε το αρχικό κείμενο- ή ήταν πράγματι άσχετος, ή ήταν προάγγελος και εκφραστής ενός δυναμικού ρεύματος αντίδρασης, που προκάλεσε αρκετές συμφορές, μίσος, ξενοφοβία, ρατσισμό και εκατόμβες θυμάτων.
 
==Στην Λογοτεχνία==
Η πλαστογραφία - κατασκευή των Πρωτοκόλλων είναι το κύριο θέμα του μυθιστορήματος του [[Ουμπέρτο Έκο]] "[[Το κοιμητήριο της Πράγας]]".
 
== Υποσημειώσεις ==