Βασιλική Κονταξή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 26:
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της έζησε στο χωριό [[Κατοχή Αιτωλοακαρνανίας]], έχοντας στην κατοχή της λίγα κτήματα που της παραχωρήθηκαν από τον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] κι έναν πύργο (''Γουλάς της Κυρα-Βασιλικής''). Διατηρώντας ακόμα την αρχοντική ομορφιά της και την αξιοπρέπεια της γυναίκας του Αλή Πασά, πέθανε από δυσεντερία στο [[Αιτωλικό]] όπου και τάφηκε. Ο τάφος της βρίσκεται στον περίβολο του ναού των Μεγίστων Ταξιαρχών του Αιτωλικού. Δίπλα στον τάφο αναγράφονται τα εξής: «''Τάφος Κυρα-Βασιλικής 1789-1834''». Και από κάτω: «''Απέθανεν η κυρα-Βασιλική Κίτζου από δυσεντερία, ετών 45, μετασχών (sic) των αχράντων μυστηρίων της Θείας Μεταλήψεως και κατ' άδειαν του επιτρόπου του Αγίου Ακαρνανίας και από του εφημερίου των Ταξιαρχών ετάφη κατά την συνήθη εκκλησιαστική τάξιν εν τη εκκλησία των Ταξιαρχών. Εν Ανατολικόν (sic) τη 11 Δεκεμβρίου 1834. Μελέτιος ιερεύς Δ.Κ.''»<ref>Σαρδελής Κώστας, ό.π.</ref>.
==Η απήχησή της στη λογοτεχνία και στην τέχνη==
Η περιπετειώδης ζωή της έχει περιβληθεί με πολλούς θρύλους και το όνομά της σώθηκε σε παραδόσεις και σε δημοτικά τραγούδια.
Ο [[Μ. Καραγάτσης]] έχει γράψει ένα διήγημα με τίτλο ''Βασιλική'' εμπνευσμένο από την ομώνυμη προσωπικότητα, το οποίο περιέχεται στην υλλογή διηγημάτων του συγγραφέα, ''Το νερό της βροχής''. Σε αυτό ο συγγραφέας την παρουσιάζει να ζει σε ένα παραθαλάσσιο οικισμό στον Έπαχτο, ηλικιωμένη πια και παραγνωρισμένη με μόνη συντροφιά της το κρασί. <ref>Μ. Καραγάτση, ''Βασιλική'', στο: ''Νερό της βροχής'',εκδ.Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Ι.Δ.Κολλάρου, Αθήνα, 1992, σελ.114-123 <ref>
==Βιβλιογραφία-Διαδικτυακές παραπομπές==
| |||