Ερρίκος Β΄ της Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Chrysalifourfour μετακίνησε τη σελίδα Ερρίκος Β' της Κύπρου στη Ερρίκος Β΄ της Κύπρου: ορθή γραφή ελληνικών αριθμητικών |
ορθή γραφή ελληνικών αριθμητικών |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Ερρίκος
Ήταν ασθενικός και δε γέννησε διάδοχο. Μετά το θάνατό του, το [[1324]], τον διαδέχτηκε στο θρόνο ο ανιψιός του, [[Ούγος
==Βιογραφία==
Η στέψη του Ερρίκου
Ο Ερρίκος ήταν εκείνος που άρχισε να οχυρώνει τη [[Λευκωσία]], κτίζοντας τα τείχη της πόλης, η οποία, μέχρι τότε, δε διέθετε. Οι οχυρώσεις που άρχισε ο Ερρίκος και που συμπληρώθηκαν αργότερα, γκρεμίστηκαν από τους [[Βενετοί|Βενετούς]] κατά την περίοδο της [[Βενετοκρατία|ενετοκρατίας]] κι αντικαταστάθηκαν με άλλες, αυτές που τα απομεινάρια τους υφίστανται σήμερα.
Γραμμή 10:
Στις [[26 Μαρτίου]] [[1306]] εκδηλώθηκε κίνημα των ευγενών κατά του βασιλιά Ερρίκου, που επικράτησε αναίμακτα. Η δικαιολογία ήταν ότι ο βασιλιάς δεν κυβερνούσε άξια τη χώρα εξαιτίας της ασθένειάς του. Επικεφαλής του κινήματος ήταν ο αδελφός του βασιλιά, ο [[Αμορί της Κύπρου|Αμάλριχος Λουζινιανός]], που ανακηρύχτηκε αντιβασιλιάς. Ελάχιστοι μόνο διαφώνησαν με το κίνημα, ανάμεσα σ' αυτούς και η μητέρα του βασιλιά και του πραξικοπηματία αντιβασιλιά, Ισαβέλλα, που έκλαιγε, φώναζε και καλούσε το λαό και τους ευγενείς ν' αντισταθούν στους κινηματίες, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το πραξικόπημα υποστήριξαν, εκτός από την πλειονότητα των ευγενών και τα μέλη της Λατινικής Εκκλησίας της Κύπρου καθώς και οι [[Ναΐτες ιππότες]] που βρίσκονταν στο νησί.
Ο άρρωστος βασιλιάς Ερρίκος αναγκάστηκε να συνάψει ταπεινωτική γι' αυτόν συμφωνία με τον αδελφό του, στον οποίο παραχώρησε την εξουσία. Ο ίδιος αποσύρθηκε με την ακολουθία του στο κτήμα που είχε στο [[Στρόβολος|Στρόβολο]], κοντά στη [[Λευκωσία]], όπου ασχολιόταν με την εκγύμναση των γερακιών του. Λίγο αργότερα όμως, ο βασιλιάς δοκίμασε ν' ανακαταλάβει την εξουσία, αλλά απέτυχε και πολιορκήθηκε στο παλάτι του στη [[Λευκωσία]]. Όμως στις [[7 Φεβρουαρίου]] [[1307]], ο [[Αμορί της Κύπρου|Αμάλριχος]] κατόρθωσε να συλλάβει το βασιλιά, τον οποίο έστειλε αιχμάλωτο στο βασιλιά της [[Αρμενία|Αρμενίας]] Χατόν (Hayton). Ο βασιλιάς της Αρμενίας [[Χατόν
Ο Ερρίκος παρέμεινε στην εξορία μέχρι το θάνατο του αδελφού του, [[Αμορί της Κύπρου|Αμάλριχου]], που δολοφονήθηκε από έναν ευγενή, το Σιμόν ντε Μοντολίφ στις [[5 Μαρτίου]] [[1309]], κατά το [[Λεόντιος Μαχαιράς|Λεόντιο Μαχαιρά]], ή στις [[5 Ιουνίου]] [[1310]] κατά το Στραμβάλδι. Λίγο αργότερα μπόρεσε να επιστρέψει στην [[Κύπρος|Κύπρο]] και ν' ανέλθει ξανά στο θρόνο.
Γραμμή 19:
Ο Ερρίκος διεξήγαγε περιορισμένης έκτασης στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των [[Σαρακηνοί|Σαρακηνών]] στη [[Συρία]] και στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και κατά των [[Τουρκικά φύλα|Τούρκων]] στη [[Μικρά Ασία]]. Το [[1291]], ο ίδιος παραβρέθηκε, μαζί με [[ιππότης|ιππότες]] από την [[Κύπρος|Κύπρο]], στην [[Άκρα]] και πολέμησε κατά των δυνάμεων του [[σουλτάνος|σουλτάνου]] [[Ασράφ]] που πολιόρκησαν την πόλη. Ο Ερρίκος διέφυγε στην Κύπρο όταν η πτώση της Άκρας ήταν πια βέβαιη. Στη συνέχεια κατακτήθηκαν από τους [[Μαμελούκοι|Μαμελούκους]] η [[Τύρος]], η [[Σιδώνα]], η [[Βηρυτός]] και άλλες πόλεις, από τις οποίες πολλοί πρόσφυγες κατέφυγαν στην Κύπρο.
Στις μέρες του βασιλιά Ερρίκου
Ο Ερρίκος, όταν επέστρεψε από την εξορία κι έγινε δεκτός με πανηγυρισμούς, τήρησε κατά το υπόλοιπο της βασιλείας του σκληρή στάση, κυρίως απέναντι σ' εκείνους που είχαν υποστηρίξει τον αδελφό του. Τους περισσότερους, παρά το ότι ζήτησαν συγχώρεση, τους έκλεισε στη φυλακή του [[κάστρο|κάστρου]] της [[Κερύνεια|Κερύνειας]], όπου τους άφησε να πεθάνουν από πείνα.
Γραμμή 33:
{| align="center" width="70%" class="toccolours"
|- align="center"
| width="30%" | Προηγούμενος<br>'''[[Ιωάννης
| width="40%" | '''[[Βασίλειο της Κύπρου|Βασιλέας της Κύπρου]] '''<br>''1285-1306''
| width="30%" | Επόμενος<br>'''[[Αμορί της Τύρου]]'''
Γραμμή 44:
| width="30%" | Προηγούμενος<br>'''[[Αμορί της Τύρου]]'''
| width="40%" | '''[[Βασίλειο της Κύπρου|Βασιλέας της Κύπρου]] '''<br>''1310-1324''
| width="30%" | Επόμενος<br>'''[[Ούγος
|}
|