Ρωμαϊκή μυθολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 14:
Το ρωμαϊκό διανοητικό πρότυπο ανέπτυξε έναν πολύ διαφορετικό τρόπο καθορισμού και σκέψης περί της έννοιας της θεότητας από αυτόν που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, αν ρωτούσε κανείς έναν Έλληνα για τη [[Δήμητρα]], πιθανώς να απαντούσε με τον πολύ γνωστό μύθο της θλίψης της για την αρπαγή της Περσεφόνης από τον [[Πλούτωνας|Πλούτωνα]].
 
Ένας αρχαίος Ρωμαίος, αντίθετα, θα σας έλεγε ότι η Κέρες-Δήμητρα (Ceres) είχε έναν επίσημο ιερέα που ονομαζόταν ''φλάμις'' (flamen), δηλαδή ''στεφανηφόρος'', που ήταν νέος ανάμεσα στους ιερείς του [[ΔίαςΓιούπιτερ (Jupiterμυθολογία)|Δία Jupiter]] αλλά αρχαιότερος ανάμεσα στους ιερείς της [[ΦλώραΦλόρα (Floraμυθολογία)|Φλόρας]] και της [[Πομόνα (Pomonaμυθολογία)|Πομόνας]]. Πιθανώς, επίσης, να σας έλεγε ότι η θεά αποτελεί τριάδα μαζί με άλλους δύο αγροτικούς θεούς, τον [[Λίμπερ (Liberμυθολογία)|Λίμπερ]] και την [[Λίμπερα (Liberaμυθολογία)|Λίμπερα]]. Κατόπιν θα συνέχιζε να αραδιάζει όλους τους ελάσσονες θεούς με τις ιδιότητές τους: Sarritor (ωρίμανση), Messor (συγκομιδή), Convector (μεταφορά), Conditor (αποθήκευση), Insitor (σπορά) και πολλούς άλλους.
 
Έτσι διαμορφώθηκε η Ρωμαική "μυθολογία", τουλάχιστον όσον αφορά στους θεούς, όχι από αφηγήσεις της θεϊκής ''επιφάνειας'' αλλά με διασυνδέσεις και περίπλοκες εσωτερικές σχέσεις ανάμεσα στους θεούς και τους θεούς ή τους θεούς και τους ανθρώπους.