Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Chrysalifourfour μετακίνησε τη σελίδα Βαλδουίνος Ε' της Ιερουσαλήμ στη Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ: ορθή γραφή ελληνικών αριθμητικών
ορθή γραφή ελληνικών αριθμητικών
Γραμμή 1:
Ο '''Βαλδουίνος Ε'Ε΄ της Ιερουσαλήμ''' ([[1177]] - [[1186]]) ήταν [[Βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασιλιάς της Ιερουσαλήμ]] ([[1185]] - [[1186]]). Υιός της [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σιβύλλας της Ιερουσαλήμ]] και του πρώτου συζύγου της, Γουλιέλμου του Μομφεράτου, διάδοχος του θείου του, [[Βαλδουίνος Γ'Γ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνου Γ'Γ΄ της Ιερουσαλήμ]]. Τέθηκε υπό την επίβλεψη του θείου του, [[Ραϊμόνδος Γ'Γ΄ της Τρίπολης|Ραϊμόνδου Γ'Γ΄ της Τρίπολης]], με πολλές εμφύλιες έριδες να εγείρονται γύρω από την διαδοχή. Ο Βαλδουίνος Δ'Δ΄ έπασχε εκ γενετής από [[λέπρα]] και ήταν αδύνατο γι' αυτόν να κάνειγίνει διάδοχοδιάδοχος, οπότε η διαδοχή θα εξασφαλιζόταν μεταξύ της αδελφής του, [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σιβύλλας]], και της μικρής ετεροθαλούς αδελφής της Ισαβέλλας.
 
== Αποκήρυξη του Γκυ των Λουζινιάν από τον Βαλδουίνο Δ'Δ΄ ==
[[Αρχείο:BaldwinIVdeath-BaldwinVcrowned.jpg|thumb|right|300px|Ο θάνατος του βασιλιά της Ιερουσαλήμ [[Βαλδουίνος Δ'Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνου Δ'Δ΄]] και η στέψη του Βαλδουίνου Ε'Ε΄ - Χειρόγραφο της Άκρας (13ος αι.) από περιγραφή του [[Γουλιέλμος της Τύρου|Γουλιέλμου της Τύρου]]]]
Ο Ραϊμόνδος Γ'Γ΄ της Τρίπολης, που είχε τεθεί αντιβασιλιάς του θείου του στα δύο τελευταία χρόνια πριν ενηλικιωθεί, ήταν άλλος ένας μνηστήρας για το θρόνο, αλλά ούτε αυτός είχε διαδόχους. Όταν ενηλικιώθηκε ο [[Βαλδουίνος Δ'Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Δ'Δ΄]], ήθελε να ανακόψει τις φιλοδοξίες της οικογένειας [[Ιμπελέν|Ιβελίν]], στην οποία η μητριά του και μητέρα της Ισαβέλλας Μαρία Κομνηνή είχε παντρευτεί σε δεύτερο γάμο της τον [[Μπάλιαν του Ιμπελέν]]. Ο Ραϊμόνδος ήθελε να παντρέψει την Σιβύλλα με τον Βαλδουίνο του Ιβελίν, μεγαλύτερο αδελφό του Μπάλιαν, αλλά ο Βαλδουίνος αντί για αυτό πάντρεψε την Σιβύλλα σε δεύτερο γάμο της με τον [[Γκυ των Λουζινιάν]] Ανδεγαυό, υποτελή του βασιλιά της Αγγλίας [[Ερρίκος Β'Β΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Β'Β΄]], ξαδέλφου του Βαλδουίνου Δ'Δ΄. Καθώς η αρρώστια του Βαλδουίνου εντεινόταν, δημιουργήθηκε η ανάγκη για να βρεθεί διάδοχος του βασιλείου. Όταν ο [[Ραϊνάλδος του Σατιγιόν]] ενοχλούσε τα καραβάνια του Σαλαντίν και ο [[Σαλαντίν]] για απάντηση επιτέθηκε στο βασίλειο, ο γαμπρός του, Γκυ ([[1183]]), δείλιασε να τον αντιμετωπίσει, οπότε και τον αποκήρυξε από διάδοχο. Προσπάθησε ταυτόχρονα αλλά χωρίς επιτυχία το διαζύγιο της αδελφής του, καθώς ήταν η νόμιμη διάδοχος, και ο Βαλδουίνος Δ'Δ΄ αποφάσισε να ανακηρύξει τον πεντάχρονο γιο της, Βαλδουίνο του Μομφερράτου, διάδοχο και συμβασιλέα.
 
== Θάνατος του ανήλικου βασιλιά ==
Η κρίση διαδοχής είχε τρομοκρατήσει τον [[χριστιανισμός|χριστιανικό]] κόσμο των Ιεροσολύμων και έτσι μια αποστολή υπό τον πατριάρχη [[Ηράκλειος της Ιερουσαλήμ|Ηράκλειο]] ([[1184]]) γύρισε τις Ευρωπαϊκές αυλές, προκειμένου να εξασφαλιστεί ένας ισχυρός μονάρχης για τα [[Ιεροσόλυμα]]. Προσανατολίστηκε στον [[Φίλιππος Αύγουστος Β'Β΄ της Γαλλίας|Φίλιππο Β'Β΄ της Γαλλίας]], ξάδελφο του πατέρα του Βαλδουίνου Ε'Ε΄, και τον [[Ερρίκος Β'Β΄ της Αγγλίας|Ερρίκο Β'Β΄ της Αγγλίας]], ξάδελφο του Βαλδουίνου Δ'Δ΄, αλλά χωρίς ανταπόκριση. Μερικοί υποστήριζαν τον παππού του Βαλδουίνου Ε'Ε΄, [[Γουλιέλμος Ε'Ε΄ ο Μομφερατικός|Γουλιέλμο Ε'Ε΄ του Μομφερράτου]]. Ο Βαλδουίνος Δ'Δ΄ υπέκυψε τελικά από την λέπρα ([[1185]]) και λίγο πριν τον θάνατο του πρόσταξε ο μικρός ανιψιός του Βαλδουίνος να στεφθεί βασιλιάς. Ο Μπάλιαν του Ιβελίν τον μετέφερε στους ώμους του, όχι γιατί ήταν ψηλός, αλλά για να δείξει ότι η οικογένεια της Ισαβέλλας δεν αμφισβητεί την διαδοχή.
 
Η βασιλεία του μικρού παιδιού κράτησε μόνο έναν χρόνο, οπότε και πέθανε στην [[Άκρα]] το καλοκαίρι του [[1186]]. Νόμιμη διάδοχος του θρόνου παρέμενε η μητέρα του Σιβύλλα, που έπρεπε προκειμένου να εξασφαλίσει την διαδοχή, να απαρνηθεί τον δεύτερο σύζυγο της [[Γκυ των Λουζινιάν]] και να επιλέξει ελεύθερα όποιον σύζυγο θέλει. Αυτή αρνήθηκε επίμονα να το κάνει και ο πατριάρχης αναγκάστηκε να τους καλέσει στον θρόνο των Ιεροσολύμων, με τις όποιες αντιδράσεις της οικογένειας της Ισαβέλλας να πέφτουν στο κενό. Τελικά η βασιλεία του Γκυ θα ήταν καταστροφική για τα Ιεροσόλυμα, καθώς την αμέσως επόμενη χρονιά ([[1187]]) θα υφίσταντο τρομερή ήττα στη [[μάχη του Χαττίν]], κάτι που θα στεκόταν η αρχή του τέλους για το βασίλειο των Ιεροσολύμων.
Γραμμή 12:
{| align="center" width="70%" class="toccolours"
|- align="center"
| width="30%" | Προηγούμενος<br />'''[[Βαλδουίνος Δ'Δ΄ της Ιερουσαλήμ]]'''
| width="40%" | '''[[Βασίλειο της Ιερουσαλήμ|Βασιλέας της Ιερουσαλήμ]] '''<br />''1185-1186''
| width="30%" | Επόμενος<br />'''[[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ]] μαζί με τον σύζυγο της [[Γκυ των Λουζινιάν]]'''