Ο '''Κάρολος Β’Β΄ Τόκκος''' [[1429]] – [[1448]] ήταν [[Παλατινοί Κόμητες|Κόμης Παλατινός]] [[Κεφαλονιά|Κεφαλληνίας]], [[Ζάκυνθος|Ζακύνθου]] και [[Ιθάκη|Ιθάκης]], Δούκας [[Λευκάδα|Λευκάδας]] και [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσπότης της Ηπείρου]].
[[Αρχείο:Οικόσημο Τόκκων.jpg|thumb|Το οικόσημο της οικογένειας των Τόκκων]]
Διαδέχτηκε τον αποθανόντα θείο του [[Κάρολος Α’Α΄ Τόκκος|Κάρολο Α’Α΄ Τόκκο]] το 1429 και είχε για έδρα του πότε τα Ιωάννινα και πότε την Άρτα. Η διαδοχή όμως αυτή προκάλεσε την δυσαρέσκεια του Μέμνονα και των αδελφών του που ήταν νόθα παιδιά του Καρόλου Α’Α΄ Τόκκου και περίμεναν να έχουν μερίδιο στην νομή των κτήσεων του πατέρα τους. Ζήτησαν λοιπόν την μεσολάβηση του [[Κωνσταντίνος ΙΑ'ΙΑ΄ Παλαιολόγος|Κωνσταντίνου Παλαιολόγου]] και επειδή αυτή δεν απόδωσε ο Μέμνων κατέφυγε στην βοήθεια του Σουλτάνου [[Μουράτ Β’Β΄]]. Ο Σουλτάνος έστειλε αμέσως στρατό υπό τον Μέγα Βεζύρη Καρά Σινάν Πασά και υποχρέωσε τον Κάρολο Β’Β΄ να υπογράψει στις 9 Οκτ. 1430 ταπεινωτική συνθήκη. Σύμφωνα μ’μ' αυτή υποχρεούταν να παραδώσει τα [[Ιωάννινα]] και να πληρώνει στον Σουλτάνο ετήσιο φόρο 500 δουκάτα, άλλα δε 500 δουκάτα όφειλε να δίνει σαν δώρο σε κάθε νεοδιοριζόμενο Πασά Ιωαννίνων. Ο Κάρολος Β’Β΄ υποτελής πλέον στον Σουλτάνο συνέχισε να κυβερνά τις κτήσεις του από την Άρτα. Θέλοντας να σταματήσει τις διαμάχες μεταξύ των Ορθοδόξων και Λατίνων υπηκόων του, επανίδρυσε την Επισκοπή Κεφαλληνίας Ζακύνθου και Στροφάδων με έδρα την Κεφαλονιά. Όταν ο Μουράτ Β’Β΄ απεφάσισε να εκδιώξει όλους τους εναπομείναντες ηγεμόνες Λατίνους και Έλληνες εισέβαλε στην Πελοπόννησο και προξένησε μεγάλες ζημιές στην Ακαρνανία. Φοβούμενος ο Κάρολος την προέλαση του Σουλτάνου επήγε στην Ιταλία για να ζητήσει βοήθεια αλλά πέθανε εκεί τον Οκτώβριο του 1448.
== Οικογένεια ==
Παντρεύτηκε τηντη Ραμοντίνα Βεντιμίλια (Ramondina Ventimiglia) θυγατέρα του κόμητος Ιωάννου Βεντιμίλια και απέκτησαν τρεις γιους: τον [[Λεονάρδος Γ’Γ΄ Τόκκος|Λεονάρδο Γ’Γ΄ Τόκκο]] τον Ιωάννη και τον Αντώνιο.
