Σιδηροτροχιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Σιδηροτροχιά.''' Οι σιδηροτροχιές είναι χαλύβδινες ράβδοι με ειδική διατομή που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή της επιδομής των σιδηροδρομικών γραμμών. Όταν λέμε επιδομή εννοούμε την ενότητα: έρμα - στρωτήρας - σιδηροτροχιά. Οι σιδηροτροχιές είναι κατατεταγμένες σε δύο βασικά είδη:

* '''Σιδηροτροχιές με πέλμα.''': Οι σιδηροτροχιές με πέλμα έχουν μεγαλύτερη στατική επάρκεια λόγω του πέλματος τους και εδράζονται πολύ καλλίτερα επάνω στον ξύλινο ή μεταλλικό ή από σκυρόδεμα στρωτήρα. Η διατομή μίας σιδηροτροχιάς με πέλμα χαρακτηρίζεται βασικά από ύψος της, το πλάτος πέλματος και κεφαλής και το βάρος της ανά μέτρο μήκους. Σήμερα στις κύριες γραμμές το βάρος των τροχιών κυμαίνεται μεταξύ 50 - 64kg/m και σπανιότερα 70kg/m και εξαρτάται από το φορτ΄΄ιο ανά τροχόν, την ταχύτητα και την πυκνότητα κυκλοφορίας στη γραμμη που εξετάζεται.

* '''Σιδηροτροχιά Vignolle.''': Αυτή σήμερα έχει καταργηθεί εντελώς λόγω των προβλημάτων σταθερότητος επί των ξύλινων στρωτήρων. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Μ. Βρεττανία όπου η χρήση της ήταν γενική βαθμηδόν εκτοπίστηκε. Αυτές σχεδιάσθηκαν πρώτα από τον Stevens το 1830 και προτάθηκε η χρησιμοποίησή τους στην Μ. Βρετανία από τον Vignolle το 1836.

 

'''Υλικά κατασκευής των σιδηροτροχιών.''' Οι σιδηροτροχιές κατασκευάζονται από χάλυβα πολύ καλής ποιότητας με αντοχή σε φορτίο θραύσεως 70 - 80kg/mm² Η παραγωγή τους παρακολουθείται συστηματικά και υπόκειται σε αυστηρότατες προδιαγραφές προτυποποίησης. Ανά ορισμένη ποσότητα από τις παραγόμενες σιδηροτροχιές λαμβάνεται ένα δείγμα από τον χάλυβα και ελέγχεται η περιεκτικότητα του σε άνθρακα, που βρίσκεται μεταξύ 0,4 - 0,8% ενώ η περιεκτικότητα σε φώσφορο και άνθρακος πρέπει να βρίσκεται μεταξύ 0,5%. Μεγαλύτερα ποσοστά φωσφόρου και άνθρακος καθιστούν την σιδηροτροχιά εύθραυστη. Σημειώνεται ότι στις θέσεις όπου βρίσκονται καρδιές αλλαγής τροχιάς το υλικό κατασκευής τους είναι μαγγανιούχος χάλυψ.