Βουβός κινηματογράφος

Βουβή ταινία ονομάζεται μια ταινία που δεν έχει συγχρονισμένο ηχογραφιμένο ήχο και πιο συγκεκριμένα δεν έχει ηχιτικούς διαλόγους. Στις βουβές ταινίες οι διάλογοι γίνονται μέσω παντομίμας και κάρτες τίτλων-διαλόγων. Η ιδέα συνδυασμού κεινούμενων εικόνων με ήχο είναι παλιά όσο και ο κινηματογράφος αλλά λόγο τεχνικών δυσκολιών ο συγχρονισμός διαλόγων έγινε πρακτικός στο τέλος της δεκατίας του 1920. Η οπτική ποιότητα των βουβών ταινιών- ειδικά αυτών που δημιουργήθηκαν μετά το 1920- ήταν συχνά πολύ καλή. Όμως υπάρχει η εσφαλμένη αντίληψη ότι αυτές οι ταινίες είναι προτώγονες με τα σύγχρονα δεδομένα. Αυτή η αντίληψη υπάρχει λόγο του ότι συχνά οι βουβές ταινίες παίζονται σε λάθος ταχύτητα και λόγο της φθοράς της ταινίας με το χρόνο.

Ο Τσάρλι Τσάπλιν στη ταινία Η ζωή ενός σκύλου(A Dog's life)-1918

1894 - 1929

Μεσότιτλοι

Καθώς οι ταινίες μεγάλωναν σε διάρκεια, αντικαταστάθηκε ο διερμηνέας που βρισκόταν στη προβολή και που εξηγούσε σημεία της ταινίας. Επειδή οι βουβές ταινίες δεν είχαν συγχρονισμένο ήχο για διαλόγους, τίτλοι εμφανίζονταν σε σημεία της ταινίας για να διηγηθούν σημεία της ιστορίας, να εμφανίσουν διαλόγους ή μερικές φορές να σχολιάσουν τη δράση για το κοινό.

Ζωντανή μουσικοί και ήχος

Στην αρχή οι ταινίες συνοδευόταν από ζωντανή μουσική. Από τότε η μουσική αναγνωρίστηκε σαν βασικό στοιχείο στις ταινίες καθώς συνέβαλε στην ατμόσφαιρα δίνοντας στο κοινό συναισθηματικά στοιχεία.

Τεχνικές ηθοποιίας

Οι ηθοποιοί βουβών ταινιών έδιναν μεγάλη έμφαση στη γλώσσα του σώματος και στις εκφράσεις του προσώπου τους έτσι ώστε το κοινό να καταλάβει καλύτερα τι αισθανόταν ο/η ηθοποιός.

Ταχύτητα προβολής

Μέχρι τη τυποποίηση της προβολής στις 24 εικόνες το δευτερόλεπτο για τις ταινίες με ήχο, οι βουβές ταινίες γυριζόταν σε διάφορες ταχύτητες οπουδίποτε από 12 εώς 26 εικόνες το δευτερόλεπτο<rev>Kevin Brownlow, Silent Films: What Was the Right Speed? (1980). A very slow example is The Birth of a Nation which has some sequences which call for 12 frames per second.</ref>.