Speculum Maius: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

===Speculum Historiale===

Το τρίτο μέρος του έργου υποδιαιρείται σε τριανταένα βιβλία, αποτελούμενα από 3.793 κεφάλαια. Σε αυτό ο δημιουργός πραγματεύεται τα κυριότερα γεγονότα, "τα οποία οδηγούν την Ανθρωπότητα στην τελική κρίση". Το μέρος αυτό ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές, κρίνοντας από τον αριθμό των αντιτύπων του που είχαν παραχθεί - έχουν καταλογογραφηθεί περισσότερα από 250 αντίγραφά του. Το 1333 ο Ζαν ντυ Βινιέ (Jean du Vigney) το μετέφρασε στα γαλλικά υπό τον τίτλο "Mirroir Historial", ενώ είχε προηγηθεί μια προσαρμογή του στα φλαμανδικά, το 1280, από τον Γιάκομπ φαν Μέρλαντ (Jacon van Maerland) υπό τον τίτλο "Spiegel Historiael"<ref>Richard Barrie Dobson, ''Encyclopedia of the Middle Ages'', Τόμος 2 στο [http://books.google.gr/books?id=om4olQhrE84C&pg=PA1520&lpg=PA1520&dq=Speculum+Historiale&source=bl&ots=BeEccgCRqG&sig=eD0JK2D5g_9jlu-1_FdlmAi4NIg&hl=el&sa=X&ei=loVWT8_UF8qx8QP4k9iCCQ&ved=0CE4Q6AEwBTge#v=onepage&q=Speculum%20Historiale&f=false Google books], σελ. 1520</ref> Το έργο του Βενσάν βασίστηκε κυρίως στο βιβλίο ''Chronicon'' του Ελινάν του Φρουαμόν (Helinand de Froidmont). Το μέγεθός του είναι όντως τεράστιο: Στην έντυπη έκδοση του 1627 κάλυψε περίπου 1400 δίστηλες σελίδες. Παρά ταύτα, ορισμένα σημεία του δεν είναι ολοκληρωμένα: Στην ιστορία της Βρετανίας, π.χ., ο συγγραφέας ομολογεί ότι δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει στοιχεία για τους Βρετανούς ή Άγγλους βασιλείς πέραν του 735, ενώ ο [[Καρλομάγνος]] εμφανίζεται ως ένα αμάλγαμα μεγάλου αυτοκράτορα και αρχηγέτη του ρομαντισμού. Γίνεται αναφορά στις Σταυροφορίες, αν και η συντομότερη όλων είναι αυτή της Σταυροφορίας του 1250, που οργάνωσε και εκτέλεσε ο προστάτης του Λουδοβίκος. Κατά την προσφιλή του συνήθεια, ο Βενσάν περιλαμβάνει αποσπάσματα από γραπτά μεγάλων συγγραφέων, κοσμικών ή όχι: Έτσι υπάρχουν αποσπάσματα του [[Κικέρωνας|Κικέρωνα]] και του [[Οβίδιος|Οβιδίου]], του [[Ωριγένης|Ωριγένη]], του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, του Αυγουστίνου και του Ιερωνύμου, ενώ μεγάλο μέρος του βιβλίου XXVIII καταλαμβάνουν τα γραπτά του [[Άγιος Βερνάρδος|Αγίου Βερνάρδου]]. Μεγάλο τμήμα του ίδιου μέρους καταλαμβάνει επίσης η αφήγηση των θαυμάτων, ενώ οι συχνότερα αναφερόμενοι συγγραφείς είναι ο Σίγκεμπερτ του Ζαμπλού, ο Ούγος του Φλερύ, ο Ελινάν του Φρουαμόν και ο Γουλιέλμος του Μάλσμπερι, τους οποίους χρησιμοποιεί για την αφήγηση της ευρωπαϊκής και της βρετανικής ιστορίας.<ref name=enc1991/>

 

==Παραπομπές==

[[Κατηγορία:Εγκυκλοπαίδειες]]

[[Κατηγορία:Μεσαίωνας]]