Abecedar: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η πρώτη έκδοσή του ήταν γραμμένη στη [[διάλεκτος|διάλεκτο]] που ομιλούνταν κυρίως στις περιοχές της [[Φλώρινα|Φλώρινας]] και τηςτων [[Μπίτολα|Μπιτόλων]], χρησιμοποιώντας λατινικούς χαρακτήρες. Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, η χρήση λατινικών χαρακτήρων θα διευκόλυνε την εκμάθηση. Κατά τον εξουσιοδοτημένο ειδικό γλωσσολόγο στη Γραμματεία της [[Κοινωνία των Εθνών|Κοινωνίας των Εθνών]], ονόματι O' Mologni, τα κίνητρα για την επιλογή του λατινικού αλφαβήτου ήταν διαφορετικά και συνδέονταν με μια προσπάθεια μετριασμού της σλαβικής επιρροής στην περιοχή.<ref>Μιχαηλίδης, 339, πρβλ. Danforth, 70</ref><ref>''Abecedar'', εκδ. Μπατάβια, Θεσσαλονίκη: 2006, σ.31</ref> Συνολικά, ο O' Mologni εκθείασε την ελληνική πρωτοβουλία, την οποία αναγνώρισε ως ειλικρινή προσπάθεια σεβασμού της μειονότητας των σλαβόφωνων<ref>Μιχαηλίδης, 339</ref>. Το αναγνωστικό προκάλεσε οξεία αντίδραση από την πλευρά της Βουλγαρίας και της Σερβίας, καθώς δεν είχε συνταχθεί στα βουλγαρικά ή στα σερβικά, ενώ συγχρόνως δεν ακολουθούσε το [[κυριλλικό αλφάβητο]].<ref>Danforth, 70. πρβλ. Μιχαηλίδη, 337</ref> Κατά τον λαογράφο Δημήτριο Βογαζλή, η στάση της βουλγαρικής και της σερβικής κυβέρνησης υπήρξε η αιτία της τελικής αποτυχίας στην προώθηση του ''Abecedar''<ref>Shea, 111</ref>. Ο εκπρόσωπος της Βουλγαρίας στην Κοινωνία των Εθνών χαρακτήρισε το βιβλίο ακατανόητο, ενώ ο εκπρόσωπος της Ελλάδας, Βασίλης Δενδραμής, υπερασπίστηκε το αναγνωστικό χαρακτηρίζοντας τη [[σλαβομακεδονική γλώσσα]] ως ανεξάρτητη και διακριτή σε σχέση με τη [[Βουλγαρική γλώσσα|Βουλγαρική]] ή τη [[Σερβική γλώσσα|Σερβική]].<ref>Hugh Poulton, ''Who are the Macedonians?'', C. Hurst & Co, 2000, σ. 88</ref>