Abecedar: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
επανεισαγωγή αυθεντικής εικόνας εξωφύλλου βιβλίου |
||
Γραμμή 1:
[[File:Εξώφυλλο βιβλίου (1925).jpg|thumb|right|210px| ]]Το '''Abecedar''' (''Αμπετσένταρ'') ήταν [[αλφαβητάριο]] που τυπώθηκε για πρώτη φορά από την ελληνική κυβέρνηση το Μάιο του 1925 με σκοπό να χρησιμοποιηθεί στη διδασκαλία του σλαβόφωνου πληθυσμού της βόρειας [[Ελλάδα|Ελλάδας]]. Υποβλήθηκε στην [[Κοινωνία των Εθνών]] ως δείγμα συμμόρφωσης της Ελλάδας απέναντι στη [[Συνθήκη των Σεβρών]], ενώ προηγουμένως η [[Βουλγαρία]] είχε δεσμευθεί βάσει της [[Συνθήκη του Νεϊγύ|συνθήκης του Νεϊγύ]] ([[1919]]) για την προστασία των Ελλήνων στα εδάφη της. Περιγράφτηκε από τον Νικόλαο Ζαρίφη, στο ''Ελεύθερον Βήμα'', ως αναγνωστικό για τα παιδιά των σλαβόφωνων της Ελλάδας που «τυπώθηκε με λατινικούς χαρακτήρες και συντάχθηκε στη μακεδονική διάλεκτο».<ref name=auto1>Shea, 110</ref><ref>Danforth, 70</ref> Το έργο της σύνταξής του ανατέθηκε στον εθνολόγο και γλωσσολόγο Γεώργιο Σαγιαξή και στους φιλόλογους Ιωσήφ Λαζάρου και Παπαζαχαρίου.
Η πρώτη έκδοσή του ήταν γραμμένη στη [[διάλεκτος|διάλεκτο]] που ομιλούνταν κυρίως στις περιοχές της [[Φλώρινα|Φλώρινας]] και των [[Μπίτολα|Μπιτόλων]], χρησιμοποιώντας λατινικούς χαρακτήρες. Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, η χρήση λατινικών χαρακτήρων θα διευκόλυνε την εκμάθηση. Κατά τον εξουσιοδοτημένο ειδικό γλωσσολόγο στη Γραμματεία της [[Κοινωνία των Εθνών|Κοινωνίας των Εθνών]], ονόματι O' Mologni, τα κίνητρα για την επιλογή του λατινικού αλφαβήτου ήταν διαφορετικά και συνδέονταν με μια προσπάθεια μετριασμού της σλαβικής επιρροής στην περιοχή.<ref>Μιχαηλίδης, 339, πρβλ. Danforth, 70</ref><ref>''Abecedar'', εκδ. Μπατάβια, Θεσσαλονίκη: 2006, σ.31</ref> Συνολικά, ο O' Mologni εκθείασε την ελληνική πρωτοβουλία, την οποία αναγνώρισε ως ειλικρινή προσπάθεια σεβασμού της μειονότητας των σλαβόφωνων<ref>Μιχαηλίδης, 339</ref>. Το αναγνωστικό προκάλεσε οξεία αντίδραση από την πλευρά της Βουλγαρίας και της Σερβίας, καθώς δεν είχε συνταχθεί στα βουλγαρικά ή στα σερβικά, ενώ συγχρόνως δεν ακολουθούσε το [[κυριλλικό αλφάβητο]].<ref>Danforth, 70. πρβλ. Μιχαηλίδη, 337</ref> Κατά τον λαογράφο Δημήτριο Βογαζλή, η στάση της βουλγαρικής και της σερβικής κυβέρνησης υπήρξε η αιτία της τελικής αποτυχίας στην προώθηση του ''Abecedar''<ref>Shea, 111</ref>. Ο εκπρόσωπος της Βουλγαρίας στην Κοινωνία των Εθνών χαρακτήρισε το βιβλίο ακατανόητο, ενώ ο εκπρόσωπος της Ελλάδας, Βασίλης Δενδραμής, υπερασπίστηκε το αναγνωστικό χαρακτηρίζοντας τη [[σλαβομακεδονική γλώσσα]] ως ανεξάρτητη και διακριτή σε σχέση με τη [[Βουλγαρική γλώσσα|Βουλγαρική]] ή τη [[Σερβική γλώσσα|Σερβική]].<ref>Hugh Poulton, ''Who are the Macedonians?'', C. Hurst & Co, 2000, σ. 88</ref>
| |||