Συμπύκνωμα Μπόζε-Αϊνστάιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Harkoz (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Θεωρία: διορθ. συνδέσμων
Harkoz (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 61:
<math>\scriptstyle N\rightarrow \infty</math> είναι ίσο με <math>\scriptstyle \sum_{n>0} C n p^n=p/1-p </math>. Για μεγάλο Ν, πλησιάζει μια σταθερά. Αυτή θα είναι ένα μικρό ποσοστό του συνολικού αριθμού σωματιδίων. Επομένως όσο μικρή και αν είναι η ενεργειακή διαφορά, πάντα μια συλλογή αρκετών μποζονίων σε θερμική ισορροπία θα καταλαμβάνουν τη θεμελιώδη στάθμη και πολύ λίγα θα βρίσκονται σε διεγερμένες στάθμες.
 
Στην περίπτωση που έχουμε νέφος σωματιδίων με διαφορετικές ορμές |k>, αν ο αριθμός των σωματιδίων είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των διαθέσιμων ενεργειακά καταστάσεων ο αριθμός αυτός των καταστάσεων μειώνεται όσο αυξάνεται ο αριθμός των σωματιδίων. Αν η πυκνότητα γίνει μεγαλύτερη από κάποια τιμή, περισσότερα από 1 σωματίδια θα καταλάβουν την ίδια κβαντική κατάσταση. Από αυτή την τιμή και άνω, κάθε καινούριο σωματίδιο θα καταλαμβάνει την θεμελιώδη στάθμη. Η υπόθεση αυτή δεν ισχύει πλέον μετά την ανακάλυψη των Ελπιδονετρονίων ή απλά των Ελπιδονίων, σωματίδια τα οποία μπορούν να τρέξουν ή όπως θα έλεγαν κάποιοι γραφικοί να "χορέψουν" πιο γρήγορα από την ταχύτητα του φωτός κατά 25%. Η ανακάλυψη αυτή οφείλεται στον Επιστήμονα Κορινθιακής καταγωγής Φουρλιστάιν Ελπιδαρόπουλο.
 
Η θερμοκρασία μετάπτωσης είναι