Ολλανδική Δημοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 24:
===Οι Ηνωμένες Επαρχίες και η εξέλιξή τους στο χρόνο (1581-σήμερα)===
Το 1582 οι Ηνωμένες Επαρχίες κάλεσαν το Φραγκίσκο, Δούκα του [[Ανζού]], να ηγηθεί του αγώνα τους, αλλά ύστερα από την αποτυχημένη απόπειρα κατάληψης της [[Αμβέρσα|Αμβέρσας]] το 1583, ο δούκας εγκατέλειψε τις Κάτω Χώρες. Μετά τη δολοφονία του Γουλιέλμου της Οράγγης το 1584, τόσο ο [[Ερρίκος Γ΄ της Γαλλίας]] όσο και η [[Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας]], απέρριψαν την προσφορά της επικυριαρχίας. Παρόλα αυτά, η Ελισάβετ συμφώνησε να μετατρέψει τις Ηνωμένες Επαρχίες σε [[προτεκτοράτο]] της Αγγλίας (Συνθήκη Νόνσουχ, 1585) και έστειλε τον κόμη του Λέστερ ως στρατηγό-κυβερνήτη. Έτσι, το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, περίπου 7.500 στρατιώτες έφτασαν στην Ολλανδία από την Αγγλία, κάτω από τις διαταγές του [[Ρόμπερτ Ντάντλεϊ, 1ος Κόμης του Λέστερ|Ρόμπερτ Ντάντλεϊ]], κόμη του [[Λέστερ]]. Ο αγγλικός στρατός αναλώθηκε όμως σε ανώφελες εκστρατείες στην ευρύτερη περιοχή, χωρίς η δράση του να έχει κάποιο ουσιαστικό αντίκτυπο στην ολλανδική εξέγερση. Το όλο σύστημα αποδείχτηκε αναποτελεσματικό και αν και ο Ντάντλεϊ επέστρεψε το 1586 στην Ολλανδία με νέο στρατό, ούτε τότε συνεισέφερε σε κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα.
Κατόπιν αυτών, οι εξεγερμένες επαρχίες έγιναν το 1588 Δημοκρατία, η οποία και αναγνωρίστηκε τελικώς από την Ισπανία ως ανεξάρτητο κράτος το 1609, με τη Δεδεκαετή Ανακωχή. Ο Φίλιππος Β΄ δεν ήταν όμως διατεθειμένος να παραδώσει τις Κάτω Χώρες και ο πόλεμος συνεχίστηκε μέχρι και το 1648, όταν ο βασιλιάς [[Φίλιππος Δ΄ της Ισπανίας]] αναγνώρισε τελικώς την ανεξαρτησία των επτά βορειοδυτικών επαρχιών της περιοχής, με τη συνθήκη ειρήνης του [[Μίνστερ|Μύνστερ]]. Τμήματα των νότιων επαρχιών παρέμειναν στην κατοχή των Ολλανδών και έτσι αποτέλεσαν και αυτά μέρος του νέου ανεξάρτητου κράτους.
| |||