Οι '''Δεκαεπτά Επαρχίες''' ήταν μια προσωπική ένωση κρατιδίων στις Κάτω Χώρες το 15ο και 16ο αιώνα (1482–1581), σχεδόνυπό την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]], καλύπτοντας σχεδόν τη σημερινή Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και ένα μέρος της βόρειας Γαλλίας (Αρτουά, γαλλική Φλάνδρα) καθώς και ένα μικρό τμήμα της δυτικής Γερμανίας. Οι Δεκαεπτά Επαρχίες ανήκαν αρχικώς στους Δούκες της Βουργουνδίας του Οίκου των Βαλουά που κυβέρνησαν την περιοχή από το 1384 έως το 1477. Αργότερα πέρασαν μέσω δυναστικών διαδικασιών στον Οίκο των Αψβούργων, πρώτα στο ισπανικό του παρακλάδι και κατόπιν στο αυστριακό.
