Άλκηστις (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: eo:Alkesto (mitologio)
Zarkos (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πηγές|20|05|2012}}<br>
 
[[Αρχείο:J H Tischbein dÄ Alkeste 2.jpg|thumb|300px|''«Ο Ηρακλής επιστρέφει την Άλκηστη στον Άδμητο»'' (περ.1780), Johann Heinrich Tischbein.]] Η '''Άλκηστις''' ήταν θυγατέρα του [[Πελίας|Πελία]] και της [[Αναξίβια|Αναξιβίας]], κόρης του [[Βίας|Βίαντος]] ή κατ΄ άλλους της [[Φιλόμαχη|Φιλομάχης]], κόρης του [[Αμφιάραος|Αμφιάραου]], αδελφή δε του [[Άκαστος|Ακάστου]], της [[Πεισιδίκη|Πεισιδίκης]]ς, της [[Πελοπία|Πελοπίας]]ς και της [[Ιπποθόη|Ιπποθόης]]ς, η ωραιότερη όλων των αδελφών, «''δία γυνακών Άλκηστις Πελιάο θυγατρών είδος αρίστην''» (Η θειότερη των γυναικών, Άλκηστις εκ των θυγατέρων του Πελία η ωραιότερη στη μορφή) [[Ιλιάδα]] Β’ 715.
 
[[Αρχείο:J H Tischbein dÄ Alkeste 2.jpg|thumb|300px|''«Ο Ηρακλής επιστρέφει την Άλκηστη στον Άδμητο»'' (περ.1780), Johann Heinrich Tischbein.]] Η '''Άλκηστις''' ήταν θυγατέρα του [[Πελίας|Πελία]] και της [[Αναξίβια|Αναξιβίας]], κόρης του [[Βίας|Βίαντος]] ή κατ΄ άλλους της [[Φιλόμαχη|Φιλομάχης]], κόρης του [[Αμφιάραος|Αμφιάραου]], αδελφή δε του [[Άκαστος|Ακάστου]], της [[Πεισιδίκη]]ς, της [[Πελοπία]]ς και της [[Ιπποθόη]]ς, η ωραιότερη όλων των αδελφών, «''δία γυνακών Άλκηστις Πελιάο θυγατρών είδος αρίστην''» (Η θειότερη των γυναικών, Άλκηστις εκ των θυγατέρων του Πελία η ωραιότερη στη μορφή) [[Ιλιάδα]] Β’ 715.
 
Η Άλκηστις ζητήθηκε σε γάμο από πολλούς. Ο πατέρας της όμως την υποσχέθηκε σ' εκείνον που θα κατάφερνε να ζεύξει θηρία διαφορετικού γένους. Την κέρδισε λοιπόν με την βοήθεια του [[Απόλλων|Απόλλωνα]] ο [[Άδμητος]] που συνέζευξε λέοντα με κάπρο που ο θεός προηγουμένως τα είχε εξημερώσει. Έτσι ο γάμος τους γιορτάσθηκε με κάθε μεγαλοπρέπεια και η Άλκηστις αφοσιώθηκε στον σύζυγό της τόσο που έφθασε στο σημείο να δεχθεί να πεθάνει αντ' αυτού όταν η αυστηρή θεά [[Άρτεμις]] τον καταδίκασε σε θάνατο, χολωθείσα, επειδή κατά τις θυσίες του [[Υμέναιος|Υμεναίου]] την λησμόνησε, δίνοντάς του όμως τη χάρη να τον αφήσει «εν ζωή» αν άλλος εκουσίως προσφερόταν ν' αποθάνει.
 
Κατ' άλλη εκδοχή του μύθου δεν ήταν αυτό απαίτηση της Άρτεμης αλλά εκδίκηση του Ακάστου (αδελφού της) για τον άδικο χαμό του πατέρα του που κατακρεουργήθηκε από τις κόρες του (αδελφές του). Όταν λοιπόν κυνήγησε και συνέλαβε τον σύζυγο της Άλκηστης, εκείνη ομολόγησε την πράξη χωρίς όμως και να είχε ανάμειξη σ΄ αυτή. Τότε ο Άκαστος φόνευσε την Άλκηστη και τις άλλες αδελφές του.
 
Τέλος και κατά τις δύο εκδοχές την Άλκηστη έσωσε ο Ηρακλής, φίλος του Αδμήτου, που πολέμησε με τον [[Χάρων (μυθολογία)|ΧάρωνΧάρωντα]]τα καταφέρνοντας να δέσει τοντο θάνατο με δεσμά αδαμάντινα και να ελευθερώσει το θύμα του.
 
Επίσης, υπάρχει και η παράδοση που αναφέρει ο [[Πλάτων]] στο «Συμπόσιον» κατά την οποία η [[Περσεφόνη]] (κόρη της θεάς [[Δήμητρα (μθθολογίαμυθολογία)|ΔήμητραΔήμητρας]]ς) συγκινηθείσα από την αυτοθυσία της νεαρής Άλκηστης της επέτρεψε να επανέλθει στη ζωή.
 
== Σχόλια ==
[[Εικόνα:Alcestis-Catacomb.jpg|thumb|Η Άλκηστις δίπλα στον [[Ηρακλής|Ηρακλή]] και τον [[Κέρβερος|Κέρβερο]]. Τοιχογραφία σε χριστιανική κατακόμβη.]]Ο μύθος αυτός στη διάρκεια των αιώνων απετέλεσε συγκινητικό υπόδειγμα συζυγικής πίστης, τόσο που ενέπνευσε πλήθος καλλιτεχνών του λόγου, του χρωστήρα και της σμίλης. Πρώτος ο [[Φρύνιχος (τραγικός ποιητής)|Φρύνιχος]] και μετά ο [[Ευριπίδης]] έγραψαν τις εμπνευσμένες ομώνυμες τραγωδίες, και από αυτούς παρέλαβαν τον μύθο οι λυρικοί. Από τις σχετικές ομώνυμες όπερες ξεχωρίζουν εκείνες του [[Άλκηστις (όπερα του Λουλλύ)|Λουλλύ]] και [[Άλκηστις (όπερα του Γκλουκ)|Γκλουκ]].
 
Αλλά και οι εικαστικές τέχνες αντιπροσωπεύονται με ανάγλυφες παραστάσεις κυρίως σε λάρνακες λόγω της νεκρικής υπόθεσης του μύθου, σε νεκρικά αγγεία, αλλά και σε τοιχογραφίες της [[ΠομπηΐαΠομπηία|Πομπηίας]]ς κλπ. Περίφημες επ΄ αυτού οι λάρνακες της Κυψέλου και στη σαρκοφάγο της Βίλας Αλμπάνι, ως και σε ετρουσκικά αγγεία.
 
Εξάλλου, το όνομα της μυθικής ηρωίδας δόθηκε στον [[αστεροειδής|αστεροειδή]] '''[[124 Άλκηστις]]''' (124 Alkeste), που ανακαλύφθηκε το [[1872]].