Αιήτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Αιήτης είναι περισσότερο γνωστός από τον μύθο της [[Αργοναυτική εκστρατεία|Αργοναυτικής εκστρατείας]]: Ο [[Φρίξος]], αφού διέφυγε πάνω στο ιπτάμενο κριάρι, κατέληξε στην Κολχίδα. Εκεί θυσίασε το κριάρι στον Δία και απέσπασε τη χρυσαφένια προβιά του, το «[[χρυσόμαλλον δέρας]]». Ο Αιήτης πάντρεψε μία από τις κόρες του, τη [[Χαλκίρτη]] ή την [[Ευηνία]], με τον Φρίξο, οπότε ο Φρίξος του χάρισε το δέρας. Ο Αιήτης κρέμασε το χρυσόμαλλον δέρας σε ένα δέντρο βάζοντας ένα δράκο που δεν κοιμόταν ποτέ να το φυλάγει. Κάποτε έφθασαν στην Κολχίδα οι [[Αργοναύτες]] ζητώντας το δέρας. Την εποχή εκείνη η σχέση του Αιήτη με τη Μήδεια δεν ήταν καλή: η πριγκήπισσαπριγκίπισσα αντιδρούσε στη σκληρότητα του πατέρα της, που σκότωνε όποιο ξένο αποβιβαζόταν στη χώρα του. Για τον λόγο αυτό ο Αιήτης την είχε φυλακίσει, αλλά η Μήδεια είχε ξεφύγει την ημέρα της αφίξεως των Αργοναυτών και συναντήθηκε με τον [[Ιάσων|Ιάσονα]], τον οποίο ερωτεύθηκε αμέσως και του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει να πάρει το χρυσόμαλλον δέρας αν την παντρευόταν. Με τη μεσολάβησή της ο Ιάσονας παρουσιάσθηκε στον Αιήτη και του ζήτησε το δέρας. Ο Αιήτης υποσχέθηκε ότι θα του το έδινε αν ο Ιάσονας κατόρθωνε να ζέψει ταύρους που έβγαζαν φωτιά από τα ρουθούνια τους και να οργώσει ένα χωράφι με αυτούς. Παρόλο όμως που ο Ιάσονας έφερε σε πέρας αυτό τον άθλο με τη βοήθεια της Μήδειας, ο Αιήτης δεν κράτησε την υπόσχεσή του γιατί στο μεταξύ του είχε δοθεί [[χρησμός]] που έλεγε ότι θα πέθαινε αν ποτέ έφευγε από την Κολχίδα το χρυσόμαλλον δέρας, σχεδίαζε μάλιστα να σκοτώσει τον Ιάσονα και τους Αργοναύτες. Τότε ο Ιάσονας κοίμησεκοίμισε τον δράκοντα με τη βοήθεια της Μήδειας, έκλεψε το δέρας και διέφυγε κρυφά από την Κολχίδα με τους Αργοναύτες και τη Μήδεια.

Ο Αιήτης κατεδίωξε με πλοία τους Αργοναύτες, αλλά η Μήδεια έσφαξε τον μικρό αδελφό της [[Άψυρτος|Άψυρτο]] που είχε πάρει μαζί της, τον έκοψε σε μικρά κομμάτια και τα πετούσε λίγο-λίγο στη θάλασσα. Ο Αιήτης αργοπορούσε για να περισυλλέξει τα υπολείμματα του άτυχου γιούγιου του, κι έτσι δεν πρόλαβε ποτέ τους φυγάδες.