Μάαστριχτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: zea:Maestricht
Γραμμή 47:
== Ιστορία ==
[[Αρχείο:Eben-Emael.png|thumb|300px|χάρτης που δείχνει την τοποθεσία του Μάαστριχτ σε σχέση με τα Βελγικά σύνορα]]
Στα δυτικά του Μάαστριχτ έχουν βρεθεί κατάλοιπα παλαιολιθικής εποχής κατάλοιπα, μεταξύ 80.000 και 250.000 ετών. Τουλάχιστον 500 χρόνια πριν τον ερχομό των Ρωμαίων, εδώ ζούσαν [[Κέλτες]], σε ένα σημείο όπου ο ποταμός ΜέουζεΜεύσης ήταν ρηχός και άρα ευκολοδιάβατος. Οι Ρωμαίοι αργότερα έκτισαν μια γέφυρα και έναν μεγάλο δρόμο.
 
Ο Άγιος Σερβάτιους (''Servatius'') ήταν ο πρώτος επίσκοπος της Ολλανδίας. Ο τάφος του, στην κρύπτη της Βασιλικής του Αγίου Σερβάτιου, είναι γνωστό μέρος προσκυνήματος, ενώ το [[1984]] το επισκεύτηκεεπισκέφθηκε ο [[Πάπας Ιωάννης Παύλος Β']]. Η επιχρυσωμένη λειψανοθήκη που περιέχει μερικά από τα λείψανα του αγίου μεταφέρεται γύρω από την πόλη κάθε επτά χρόνια. Κατά τη μεσαιωνική περίοδο οι λιτανείες αυτές προκαλούσαν τέτοιες ταραχές που απαγορεύτηκαν.
 
Η πόλη παρέμεινε πρώιμη Χριστιανική επισκοπή μέχρι να χάσει τη θέση της αυτή από τη γειτονική Λιέγη τον [[8ος αιώνας|8ο αιώνα]]. Τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] το Μάαστριχτ εξελίχθηκε σε πόλη με δυαρχία, καθώς επί της πόλης ασκούσαν από κοινού εξουσία και το [[Επισκοπή της Λιέγης|Πριγκηπάτο-Επισκοπή της Λιέγης]] και το Δουκάτο του Μπραμπάντ. Έλαβε δικαιώματα πόλης το [[1204]]. Τον ρόλο των Δουκών ανέλαβαν οι Ολλανδοί από το 1632 και έπειτα όταν την πόλη κατέλαβε από τους [[Ισπανία|Ισπανούς]] ο Φρέντερικ Χέντρικ. Η δυαρχία αυτή παρέμεινε μέχρι την κατάκτηση και προσάρτηση της πόλης από τους [[Γαλλία|Γάλλους]] το [[1794]].
Γραμμή 57:
Σκελετοί που βρέθηκαν σε έναν κήπο στο Μάαστριχτ τον Μάϊο του 2004 μπορεί να είναι λείψανα οπλιτών με μουσκέτα που πέθαναν κατά τη διάρκεια άγριας μάχης τον [[17ος αιώνας|17ο αιώνα]] μεταξύ των Γάλλων επιτιθέμενων και των Ολλανδών αμυνόμενων.
 
Στις [[14 Ιουνίου]] [[1673]] τα στρατεύματα του Λουδοβίκου ΙΔ’ΙΔ΄ περικύκλωσαν την πόλη του Μάαστριχτ. Υπό την ηγεσία του Αρχιλοχαγού Σαρλ ντε Μπατζ-Καστελμόρ, Κόμη ντ’ Αρτανιάν, ο Πρώτος Λόχος των ‘Μουσκετοφόρων του Βασιλιά’ ετοιμάστηκε να επιτεθεί σε ένα οχύρωμα που βρισκόταν μπροστά σε μία από τις πύλεις της πόλης. Η επίθεση στο προπύργιο έλαβε χώρα όχι μακριά από το μέρος όπου βρέθηκαν οι επτά σκελετοί. Ο Ντ’Αρτανιάν σκοτώθηκε από μουσκέτο στις [[25 Ιουνίου]] [[1673]] κατά τη διάρκεια νυχτερινής επίθεσης στην Πύλη Τονχέρσε (το γεγονός αυτό περιγράφηκε από τον [[Αλέξανδρος Δουμάς (πατέρας)|Αλέξανδρο Δουμά]] σε μυθιστόρημά του).
 
Το Μάαστριχτ παραδώθηκεπαραδόθηκε στα Γαλλικά στρατεύματα στις [[30 Ιουνίου]]. Τα γαλλικά στρατεύματα κατείχαν την Ολλανδική πόλη από το [[1673]] μέχρι το [[1679]]. Έπειτα επέστρεψεεπανήλθε στηνυπό Ολλανδική κυριαρχία.
 
Μετά τη Ναπολεόντεια εποχή το Μάαστριχτ έγινε μέρος του [[Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών|Ηνωμένου Βασιλείου των Κάτω Χωρών]] το [[1815]]. Όταν οι νότιες επαρχίες διεκδίκησαν ανεξαρτησία από τον Βορρά για να σχηματίσουν το [[Βέλγιο]] το [[1830]], η φρουρά του Μάαστριχτ παρέμεινε πιστή στον Ολλανδό βασιλιά και το [[1839]] η πόλη και το ανατολικό μέρος της [[Λιμβουργία (Ολλανδία)|Λιμβουργίας]], παρόλο που γεωγραφικά είναι εγγύτερα του Βελγίου, προστέθηκαν μόνιμα στην Ολλανδία. Εξαιτίας της επακόλουθης εκκεντρικής θέσης του, το Μάαστριχτ συχνά εστίαζε περισσότερο στο Βέλγιο και τη Γερμανία παρά στο υπόλοιπο της Ολλανδίας, γεγονός που συνέβαλε στον διακριτό μη-Ολλανδικό χαρακτήρα της πόλης.
 
Στις [[14 Σεπτεμβρίου]] [[1944]] το Μάαστριχτ ήταν η πρώτη Ολλανδική πόλη που απελευθερώθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις κατά τον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β’Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο]] όπου και εγκαταστάθηκε για κάποιο διάστημα το Στρατηγείο της 9ης Αμερικανικής στρατιάς.
 
Στις [[7 Φεβρουαρίου]] [[1992]], εδώ υπεγράφη η [[Συνθήκη του Μάαστριχτ]], που οδήγησε στη δημιουργία της [[Ευρωπαϊκή Ένωση|Ευρωπαϊκής Ένωσης]].