Καθεδρικός Ναός Αγίου Στεφάνου (Βιέννη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
==Ιστορικά στοιχεία==
[[Αρχείο:StephansdomBauHistorie.svg|thumb|200px|left|Χρονολογική διάταξη των μέρων του ναού: Οι <font color="green">'''Ρωμανικοί πύργοι και Πύλη των Γιγάντων''' </font> της κατεστραμμένης πρώτης εκκλησίας χρησιμοποιήθηκαν ως μέρος της ρωμανικής <font color="#FF8080">'''δεύτερης εκκλησίας'''</font> που την αντικατέστησε. Σαράντα χρόνια μετά, άρχισε η κατασκευή του γοτθικού <font color="purple">'''Αλβερτινού Χοροστασίου'''</font>· έπειτα από 55 χρόνια αρχίζουν να κατασκευάζονται οι <font color="blue">'''προσθήκες του Δούκα Ροδόλφου του Δ' '''</font>, γύρω από την <font color="#FF8080">'''δεύτερη εκκλησία'''</font>, η οποία στη συνέχεια δίνει τη θέση της στην τρίτη εκκλησία: τον Καθεδρικό στη σημερινή του μορφή.]]
Στα τέλη του 12ου αιώνα η Βιέννη είχε αναδειχθεί σε σημαντικό γερμανόφωνο πολιτισμικό κέντρο της ανατολικής Ευρώπης και οι τέσσερις τότε υπάρχουσες εκκλησίες δεν επαρκούσαν πλέον για τις θρησκευτικές ανάγκες των κατοίκων. Το 1137 ο Αρχιεπίσκοπος του [[Πάσσαου]] και ο [[Λεοπόλδος, Δούκας της Βαυαρίας|Μαργράβος Λεοπόλδος Δ'Δ΄]] υπογράφουν τη Συνθήκη του Μάουτερν, όπου για πρώτη φορά αναφέρεται η Βιέννη ως ''Civitas'' (πολιτεία), και κατά την οποία μεταφέρεται η Εκκλησία του Αγίου Πέτρου στη Μητρόπολη του Πάσσαου. Κατά την ίδια Συνθήκη, εδάφη της πόλης και των προαστίων της περιέρχονται στον Λεοπόλδο, με την εξαίρεση μιας περιοχής, η οποία προορίζεται για τη δημιουργία του νέου ενοριακού ναού, αυτού δηλαδή που εν τέλει θα αποτελέσει τον Καθεδρικό του Αγίου Στεφάνου. Αν και μέχρι πρότινος ο ενοριακός ναός τοποθετείτο εκτός των τειχών της πόλης, θεωρείται πλέον πιο πιθανή η τοποθεσία ενός αρχικά ρωμαϊκού νεκροταφείου· η ανασκαφή το 2000, για την εγκατάσταση συστήματος κεντρικής θέρμανσης, αποκάλυψε μνήματα σε βάθος 2,5 μέτρων, τα οποία χρονολογούνται στον 4ο π.Χ. αιώνα. Η ανακάλυψη αυτή υποδεικνύει την ύπαρξη ενός ακόμη αρχαιότερου ναού απ' αυτόν του Αγίου Ρούπερτ (''Ruprechtskirche''), ο οποίος και θεωρείται ο παλαιότερος της Βιέννης.
 
Με τη Συνθήκη του Μάουτερν σε ισχύ, το [[1137]] τίθεται ο θεμέλιος λίθος του νέου ναού και μία δεκαετία αργότερα, η ημιτελής εκκλησία σε Ρωμανικό ρυθμό καθαγιάζεται προς τιμή του [[Πρωτομάρτυρας Στέφανος|Αγίου Στεφάνου]]. Τα εγκαίνια τελούνται παρουσία του Βασιλέα [[Κονράδος Γ΄ της Γερμανίας|Κονράδου Γ΄ της Γερμανίας]], του Επισκόπου Όθωνος του Φράισινγκ, καθώς και άλλων Γερμανών της άρχουσας τάξης, οι οποίοι σύντομα θα απέπλεαν για τη [[Β΄ Σταυροφορία]]<ref name="ce1">{{cite web |url=http://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_%281913%29/Vienna |title=The City Of Vienna |accessdate=11–26 2007 |coauthors= |work=Catholic Encyclopedia |quote= }}</ref>. Αν και το αρχικό κτήριο είχε ολοκληρωθεί μέχρι το 1160<ref name="aeiou1"/>, ανακατασκευές και επεκτάσεις καταγράφονται μέχρι το 1511· έκτοτε, οι επισκευές και οι βελτιώσεις επεκτείνονται μέρι τις μέρες μας. Από το 1230 έως το 1245 η Ρωμανικού ρυθμού ναοδομή επεκτείνεται δυτικά, με τα δυτικά τείχη και τους πύργους που σώζονται μέχρι σήμερα. Μια μεγάλη πυρκαϊά το 1258 κατέστρεψε μεγάλο μέρος του αυθεντικού κτηρίου, στη θέση του οποίου οικοδομήθηκε μια μεγαλύτερη κατασκευή - επίσης σε Ρωμανικό ρυθμό· η επέκταση αυτή καθαγιάστηκε το 1263 και εορτάζεται έκτοτε κάθε χρόνο, με τη σπάνια κωδωνοκρουσία της καμπάνας ονόματι «Pummerin», επί τρίλεπτο το βράδυ.